αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019

Πολιτισμικοί... προβληματισμοί


Μπορεί ο χώρος του Ιτς Καλέ να είναι ένας εμβληματικός χώρος για την πόλη,  ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο στήνεται το «Ιτς Καλέ φεστιβάλ» αφήνει πολλά ερωτήματα ως προς την επίτευξη του στόχου μιας σωστής παρουσίασης ενός πολιτισμικού γεγονότος. 

Στη μέση του χώρου, πάνω στο χορτάρι (που άλλοτε είναι κομμένο και άλλοτε όχι), πλαστικές καρέκλες που θα βρει κανείς και στο τελευταίο πανηγύρι μπαίνουν κατά βούληση έτσι ώστε εκτός από την πλάτη του μπροστινού σου δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα βλέπεις και τα δρώμενα στην -ούτως ή άλλως- χαμηλή σκηνή. Οι μπροστινοί (προσκλήσεις, τοπικοί άρχοντες κτλ.) βλέπουν, φυσικά, καλύτερα. 

Πίσω και γύρω από τη σκηνή παιδάκια τρέχουν, κόσμος πάει κι έρχεται βολτάροντας (εντελώς σκοτεινό και επικίνδυνο το πίσω μέρος των επάλξεων), απέναντι το καφέ με τους δικούς του θορύβους να σκεπάζουν πολλές φορές ως και τη μουσική, δυο χημικές τουαλέτες στο πλέον ακατάλληλο σημείο και τα άκοφτα χόρτα με την κόκκινη πλαστική περίφραξη «μην πλησιάζετε» δίνουν το στίγμα ενός  σχετικού “πρωτογονισμού”. 

Ο μόνος χώρος που θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός πραγματικού καλλιτεχνικού γεγονότος (όπου τουλάχιστον θα εξασφαλίζεται η προσήλωση του θεατή που δεν θα διακόπτεται από πλείστα όσα “εμπόδια”) είναι εκείνος μπροστά από τις καμάρες και το Μουσείο, αλλά κι εκεί με τις κατάλληλες ρυθμίσεις και παρεμβάσεις, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες.

Πέραν αυτού και η ενημέρωση για τις εκδηλώσεις παίζει τον ρόλο της. Για τη συναυλία του Τουλιάτου, λόγου χάριν, μέχρι και το ίδιο βράδυ η ιστοσελίδα του Π.Κ “επέμενε” ότι θα γινόταν στο Ιτς Καλέ κι ας είχε ήδη μετακομίσει στην αίθουσα Πυρσινέλλα για άγνωστους λόγους -και σίγουρα όχι λόγω καιρού που ήταν υπέροχος. Ισως γιατί ακριβώς από κάτω, στο Μουσείο, παιζόταν ένας θεατρικός μονόλογος. Φαντάζεστε τη φωνή της  ηθοποιού να σκεπάζεται από τους ήχους των τυμπάνων και των κρουστών;

Και λίγα μέτρα έξω από το Ιτς Καλέ και εντός του κάστρου οι πλάκες της στοάς που βγάζει στη λίμνη αποτελούν «κίνδυνο- θάνατο» για όλους εκείνους που έχουν ασταθή βηματισμό, τους  υπερήλικες, τα παιδιά που τρέχουν και ειδικά για τις γυναίκες που με ψηλά τακούνια ανεβαίνουν για γάμους βαφτίσεις ή εκδηλώσεις στο Ιτς Καλέ.  Τα  καταγραμμένα δε, με συνθήματα ποικίλης έμπνευσης κτίρια συμπληρώνουν το σκηνικό.


Αν οι αρμόδιοι ήθελαν να κρατήσουν την "προϊστορική" πλακόστρωση θα μπορούσαν να το αφήσουν μισό μέτρο δεξιά ή αριστερά της στοάς έχοντας αποκαταστήσει με όμορφες πλάκες το κεντρικό της μέρος. Αλλά, ούτε αυτό... 






 
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...