Απόψεις...

«Ο Υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης αναλαμβάνει την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος, αρμοδιότητα που μέχρι χθες ανήκε στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη. Γιατί τέτοια πρεμούρα να τεθεί σε επιφυλακή ο κυρ Αλέκος; Στην πραγματικότητα, τραπεζικό σύστημα δεν υπάρχει. Η ουσιαστική εξουσία βρίσκεται στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Για τους βραχυπρόθεσμους σκοπούς του πρωθυπουργού, η «εποπτεία» εξαντλείται στο να "παίξει" ο έμπιστος υπουργός με την Τράπεζα Αττικής και οτιδήποτε άλλο συνδέεται με τις περιορισμένες δυνατότητες ελέγχου του κράτους. 

Υπάρχει όμως και άλλος λόγος, όχι και τόσο μακρινός. Ο Αλέξης προβληματίζεται να παραδώσει το σύστημα σε μια νέα κυβέρνηση η οποία θα απαιτήσει από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να ενημερωθεί για το πως εξαφανίστηκαν, στην διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, περισσότερα από 4 δις από την κεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών. Επιπλέον, θα αναζητήσει άλλα 30 δις Ευρώ από την προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση λόγω της «γενναίας διαπραγμάτευσης» που κατέληξε στο τρίτο Μνημόνιο».

                                                                        (Α. Ζαμπούκας- liberal.gr)

«Ο Τσίπρας αγνόησε τις συνθήκες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα Σκόπια.Επικεντρώθηκε στη θέληση του ξένου παράγοντα, υπερατλαντικού και ευρωπαϊκού και επιχείρησε να ικανοποιήσει πλήρως τα αιτήματα των μεγάλων Δυνάμεων, προτάσσοντας δικές του μικροκομματικές επιδιώξεις στο εσωτερικό της χώρας.

Το 2015 σφραγίστηκε από τις θεωρίες παιγνίων του Γιάνη Βαρουφάκη. Το 2018 από τον Βαρουφάκη της εξωτερικής πολιτικής, τον Νίκο Κοτζιά.Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις, αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι πως η Ελλάδα παραχώρησε στα Σκόπια την Μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα. Με την υπογραφή της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου.

Aκόμη και αν υποθέσουμε ότι ξεκινούσαν νέες διαπραγματεύσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, αυτές θα έχουν πλέον μια βάση συζήτησης: τη συμφωνία των Πρεσπών.Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, η μη ενημέρωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης για τις διεργασίες που προωθήθηκαν καθιστούν το μέλλον της όποια συμφωνίας θολό. Θα υπάρχει πάντα ένα ναι μεν αλλά και από τις δύο πλευρές στο μέλλον».

                                                                          (Τ.Ευαγγελίου- liberal.gr)