Πουθενά στον κόσμο...

«[...]Σκεφτείτε όμως τα εξής:Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα εναντίον του κομμουνιστή φασίστα Μαδούρο και των έργων και πεπραγμένων του στη Βενεζουέλα και οι μόνοι που ψήφισαν κατά ήταν ευρωβουλευτές προερχόμενοι από την ακροαριστερά και από την ακροδεξιά. Από έλληνες ήταν οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (πλην του κ. Χρυσόγονου), οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, της ΛΑΕ και οι ευρωβουλευτές της Χ.Α.

Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει… Α, ναι!     

Μου θυμίζει την περίοδο που ο Τσίπρας έψαχνε να βρει τις ψήφους για να κάνει αλλαγή του εκλογικού νόμου και οι βουλευτές του έλεγαν «έχουμε 197» προσμετρώντας και τους βουλευτές της Χ.Α.

Μου θυμίζει την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου με την καταψήφιση ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Χ.Α. του Σταύρου Δήμα. Φώτη Κουβέλη, και εσύ στον ιδιο κουβά μπήκες.Tο ίδιο βρώμισες και εσύ.Μου θυμίζει τον Γεώργιο Γεωργαλά που από απόφοιτος της Σχολής Πολιτικών Στελεχών του ουγγρικού κομμουνιστικού κόμματος έγινε υπουργός της ελληνικής Χούντας και προπαγανδιστής της.

Μου θυμίζει το σύμφωνο Ρίμπετροπ – Μολότωφ.Μου θυμίζει τις συμφωνίες «μη επιθέσεως» ανάμεσα στο ΕΑΜ και στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

Μου θυμίζει τα πρωτοσέλιδα του Ριζοσπάστη όταν ακόμα Σοβ. Ένωση και ναζιστική Γερμανία ήταν σύμμαχοι…

Μου θυμίζει ότι επί Σαμαρά όλοι οι κατηγορούμενοι της Χ.Α. στη γνωστή δίκη ήταν στη φυλακή και επί ΣΥΡΙΖΑ είναι όλοι έξω…

Δυστυχώς ή ευτυχώς, προτίθεμαι να γίνω πληκτικός αφού δεν πρόκειται να σταματήσω να το λέω ή να το γράφω:Κομμουνισμός και Φασισμός (μαζί με τα παρακλάδια τους) είναι αδελφάκια. Απλώς, ο ένας εκπροσωπεί το διεθνισμό και ο άλλος το σοβινισμό. Στις λεπτομέρειες δηλαδή τα χαλάνε…

Μην απορείς λοιπόν, αναγνώστη μου, για όσα συμβαίνουν. Αυτά γίνονται όταν σε μία κοινωνία την εξουσία παίρνουν αριβίστες κομμουνιστές και αδίστακτοι φασίστες.

Ας είμαστε λοιπόν -τουλάχιστον- σε εγρήγορση. Πουθενά στον κόσμο όπου πήραν την εξουσία κομμουνιστές και φασίστες δεν έφυγαν από την αυτή εύκολα και με δημοκρατικές διαδικασίες. Να δώσει να μην το ζήσουμε και εδώ, γιατί το έχουμε ξαναζήσει και δεν ήταν καλό το τέλος…»

                 (Απόσπασμα άρθρου του Ηλ.Ψυχογιού από το socialsecurity.gr)