αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Εκείνα τα παιδιά...



«Υπάρχουν άραγε νέοι άνθρωποι σήμερα που με το χέρι στην καρδιά ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ; Δεν μπορώ ούτε να το φανταστώ ούτε να το διανοηθώ. Και αναφέρομαι στους νέους εκείνους που δεν έχουν καμία σχέση με τον κομματικό σωλήνα και σε εκείνους που δεν ξημεροβραδιάζονται σε καφετέριες και ηλεκτρονικά παιχνίδια. 

Αναφέρομαι σε εκείνα τα νέα παιδιά που σκέφτονται το μέλλον τους ως πολίτες του κόσμου, που έχουν όνειρα και απαιτήσεις από τον εαυτό τους. Αναφέρομαι σε εκείνα τα νέα παιδιά που συνομιλούν με άλλους νέους σε άλλες χώρες, που θέλουν να ταξιδεύουν και να είναι περήφανα για την πατρίδα τους. Αναφέρομαι σε εκείνα τα νέα παιδιά που ζουν χειρότερα χρόνια από τους γονείς τους.

Δεν αναφέρομαι στα νέα παιδιά που γαλουχήθηκαν με την κουλτούρα του μπάχαλου, του κυνισμού και της κοινωνικής ανευθυνότητας. Ούτε αναφέρομαι στους νέους εκείνους που ψάχνουν «βύσμα» για μια θέση στο Δημόσιο. Ναι, θα εξαιρέσω αυτούς τους νέους. Αναφέρομαι στα νέα παιδιά που εκείνα μόνο μπορούν να χτίσουν την αυριανή Ελλάδα. Αυτά τα παιδιά δεν υπάρχουν για την κυβέρνηση. Και δεν υπάρχουν γιατί δεν μπορούν ούτε να στρατολογηθούν ως κομματικός στρατός ούτε να είναι υποχείρια μέσω διορισμών. Αν υπάρχει τόσο έντονα η αίσθηση της παρακμής στη χώρα, αυτό οφείλεται και στην ασφυξία που νιώθουν οι δημιουργικοί νέοι που διψούν για ζωή.

Η κυβέρνηση μας εκπαιδεύει στη μικρομπακαλική και στη μιζέρια. Σε αυτό παίρνει άριστα. Και ως αριστούχος στην αθλιότητα, η κυβέρνηση έλκει τα χειρότερα κομμάτια της κοινωνίας και απωθεί τα πιο προικισμένα. Η καθημερινή μου εμπειρία λέει ότι δεν υπάρχει πλέον άνθρωπος που να ξέρει «τι του γίνεται» και να μπορεί να ανεχθεί αυτή την κυβέρνηση σε αυτόν τον εξευτελιστικό για τη χώρα κατήφορο. 

Ωστόσο, αυτή είναι η πραγματικότητα. Και με δεδομένες τις συνθήκες, οφείλει ο καθένας να ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα. Ενας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για μια κοινωνία είναι να μειώνεται η πίστη των δημιουργικών ανθρώπων. Η κυβέρνηση δεν έχει πάρει είδηση ότι όλο και περισσότεροι νέοι τής γυρίζουν την πλάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται πλέον με την αποτυχία και την εξαπάτηση. Το 2015 είχαμε δει πολλούς νέους ψηφοφόρους να έχουν επενδύσει ελπίδα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αναζητήστε τους σήμερα και ρωτήστε τους. Θα καταλάβετε τι συμβαίνει...»

                              (Άρθρο του Ν.Βατόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...