Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές...

«Τον Απρίλιο του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισε σε πανηγυρικό κλίμα το νόμο Παρασκευόπουλου με στόχο την αποσυμφόρηση των φυλακών. 

Για ολόκληρες εβδομάδες, το Μέγαρο Μαξίμου και τα στελέχη του θριαμβολογούσαν σε συνεντεύξεις και δημόσιες τοποθετήσεις για το δήθεν σπουδαίο μεταρρυθμιστικό έργο που συντελείται στο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, κ Νίκος Παρασκευόπουλος δήλωνε χαρακτηριστικά ότι με τον νόμο 4322/2015 "το σωφρονιστικό σύστημα παίρνει μια πρώτη ανάσα" και ότι "θα επιδιωχθούν οι κύριοι στόχοι της αντεγκληματικής πολιτικής: ασφάλεια, ανθρωπισμός, επανένταξη".Ενάμιση περίπου χρόνο μετά, οι πανηγυρισμοί έλαβαν τέλος και μάλιστα, με τον πλέον τραγικό τρόπο.

Η είδηση για τη δολοφονία ενός νεαρού κοριτσιού στη Γερμανία από έναν 17χρονο Αφγανό μετανάστη, ο οποίος είχε καταδικαστεί, το 2013, σε 10 χρόνια κάθειρξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας φοιτήτριας στην Κέρκυρα και τελικά αφέθηκε ελεύθερος, κάνοντας χρήση του νόμου Παρασκευόπουλου, έσκασε σαν βόμβα. Το τραγικό συμβάν κυριάρχησε στα γερμανικά ΜΜΕ, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τις ευθύνες που αναλογούν στη χώρα μας, λίγες ώρες μάλιστα πριν από την κρίσιμη συνάντηση Τσίπρα – Μέρκελ, στο Βερολίνο.

Παρά τη γενική κατακραυγή, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εξακολουθεί να κρύβεται και αρνείται να απαντήσει. Τα ερωτήματα, ωστόσο, παραμένουν αμείλικτα και απολύτως δικαιολογημένα: Πως ένας τόσο επικίνδυνος κακοποιός αποφυλακίστηκε τόσο γρήγορα; Πως παραβίασε τους περιοριστικούς όρους αποφυλάκισής του; Πως βρέθηκε να διασχίζει ανενόχλητος την Ελλάδα και στη συνέχεια, τη μισή Ευρώπη; Ποιες ευθύνες φέρει η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Παρασκευόπουλος ο οποίος εξακολουθεί να υπερασπίζεται τον συγκεκριμένο νόμο; Γιατί ο διάδοχός του στο Υπουργείο Δικαιοσύνης κ. Σταύρος Κοντονής δεν αποσύρει τη συγκεκριμένη διάταξη και δηλώνει ότι θα συνεχίσει να ισχύει ως τον Απρίλιο του 2017;

Η ευθύνη που βαραίνει την κυβέρνηση είναι τεράστια.     Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας το νόμο Παρασκευόπουλου, είναι εν μέρει συνένοχοι στο αποτρόπαιο αυτό έγκλημα.

Ποιος ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει ότι άφησαν να φύγει από την Ελλάδα ένας άνθρωπος τον οποίο είχε πιάσει η Ελληνική Αστυνομία και τον οποίο είχε καταδικάσει η Ελληνική Δικαιοσύνη για απόπειρα φόνου; Ποιος ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει ότι βιάστηκε και δολοφονήθηκε μια νεαρή κοπέλα στη Γερμανία γιατί μια κυβέρνηση αποφάσισε να αποσυμφορήσει τις φυλακές παρά την αντίθεση των δικαστικών αρχών; Αλήθεια, πως κοιμούνται τα βράδια;

Η δήθεν προοδευτική σωφρονιστική πολιτική της κυβέρνησης μετατράπηκε σε εφιάλτη. Γιατί κανείς δεν μπορεί να πάρει πάνω του την ευθύνη για το τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι βγαίνοντας από τις φυλακές. Γιατί κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα σωφρονιστούν και ότι δεν θα οδηγηθούν σε σκληρότερες μορφές εγκλήματος. Μη ξεχνάμε, ότι κατά το πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν, δυστυχώς, κρατούμενοι που αποφυλακίστηκαν και στη συνέχεια, τέλεσαν στυγερά εγκλήματα.

Ενδεικτικές περιπτώσεις, το 2015, η δολοφονία του 67χρονου ιδιοκτήτη ταβέρνας στην Ύδρα και του 27χρονου νεαρού κοσμηματοπώλη στη Θεσσαλονίκη.Το μίγμα ιδεοληψίας και ανικανότητας αυτής της κυβέρνησης το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά και δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.

Όσο και αν η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα προσπαθεί να μεταθέσει τις ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, δεν θα τα καταφέρει. Η ευθύνη εφαρμογής του νόμου Παρασκευόπουλου, της ανήκει εξ ολοκλήρου. Όπως και το κόστος, πλέον, σε ανθρώπινες ζωές, εντός και εκτός συνόρων».

                                          (Άρθρο του Α.Γεωργιάδη από το capital.gr)