Οι "yesmen"...

«Τους πολιτικούς πρέπει να τους κρίνει κάποιος μόνο από τις πράξεις και όχι από τα λόγια. Αυτό ισχύει περισσότερο για τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του όπου η απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων αγγίζει τα όρια της διαστροφής. Ο κ. Τσίπρας έχει κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποστήριζε προεκλογικά. Το ίδιο ισχύει και για τις κατά καιρούς μετεκλογικές υποσχέσεις του.Κατά συνέπεια όταν ο πρωθυπουργός δηλώνει πως:

"Είμαστε αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουμε τον λαό μας στους "yesmen", που υποστηρίζουν τη συνέχιση της λιτότητας για πολλά χρόνια" και ταυτόχρονα το Μαξίμου ανεβάζει τους τόνους έναντι της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε επίπεδα τελευταίας εβδομάδας πριν την κάλπη, ενώ μοιράζει αυξήσεις και επιδόματα, η κυβέρνηση δοκιμάζει να παίξει το χαρτί της κάλπης. Αν θα είναι εκλογές ή δημοψήφισμα θα το δούμε.

Ενδεχομένως να προσπαθεί να σφυγμομετρήσει αν με την πόλωση μπορεί να επανασυσπειρώσει μέρος των διαφυγόντων ψηφοφόρων αφού κοινός παρονομαστής όλων των δημοσκοπήσεων είναι πως μόνο ένα 40% όσων ψήφισαν το κυβερνών κόμμα στις τελευταίες εκλογές είναι διατεθειμένοι να το ξαναψηφίσουν.Αν το 40% του 36% είναι 14-15% η επιδίωξη είναι περί το 20%.Σε κάθε περίπτωση αυτό που αναζητά ο κ. Τσίπρας είναι μια αξιοπρεπής ήττα.

Ασχέτως όμως αν οι εκλογές είναι άμεση επιδίωξη ή ελιγμός απειλής των Ευρωπαίων ή ελιγμός συσπείρωσης, η εκλογολογία είναι γεγονός καθώς εμφανίζεται πλέον καθημερινά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τις πρώτες ειδήσεις των δελτίων.

Από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό η οικονομία αρχίζει να προεξοφλεί τις εκλογές σαν πιθανό ενδεχόμενο. Κατά συνέπεια και οι λίγοι που σχεδίαζαν κάτι, από μια επένδυση μέχρι μια παραγγελία, αναβάλουν την κίνηση μέχρι να ξεκαθαρίσει ο ορίζοντας και να νιώσουν πως κινούνται σε ασφαλές πεδίο.

Το επιτόκιο του 10ετούς ελληνικού ομολόγου πριν 15 μέρες είχε πέσει στο 6,5% και εν όψει ποσοτικής χαλάρωσης ετοιμαζόταν να βουτήξει και κάτω του 5%. Πολλές επιχειρήσεις ετοιμάζονταν για ομολογιακά δάνεια. Τώρα είναι κοντά στο 7,5% και κινείται ανοδικά.

Η καθυστέρηση της δεύτερης αξιολόγησης, κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον, μέχρι το Μάρτιο όταν θα επαναπροσδιορίσει το ΔΝΤ τη στάση του μετά την αλλαγή προέδρου στις ΗΠΑ που είναι και ο μεγαλύτερος μέτοχος του ταμείου, σε συνδυασμό με την εκλογολογία θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία.Εκλογές ή δημοψήφισμα;

Ακόμη και αν οι εκλογές δεν ήταν στόχος της κυβέρνησης οι συνθήκες στην οικονομία και την κοινωνία πλέον θα τη σύρουν σε αυτές.Καθώς οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πως η φθορά της κυβέρνησης αλλά και του "καλού της χαρτιού" που είναι το πρόσωπο του πρωθυπουργού είναι ανεπίστρεπτη, φυσικό είναι να αναζητούνται τακτικές επανασυσπείρωσης των διαφυγόντων ψηφοφόρων.

Σαν επικρατέστερη αυτών εμφανίζεται ένα δημοψήφισμα επί ζητήματος όπου η θέση που θα υποστηρίζει η κυβέρνηση συγκεντρώνει ευρύτερη αποδοχή. Έτσι εκτιμούν στη κυβέρνηση θα καταφέρουν να ανατρέψουν την εικόνα κατάρρευσης που παρουσιάζει και σε πρόωρες εκλογές που θα ακολουθήσουν θα εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ήττα όπως ήταν του Σαμαρά και του 

Μεϊμαράκη το 2015.

Ένα δημοψήφισμα που θα προκηρύξει ο κ. Τσίπρας όμως είναι πολύ πιθανό να εξελιχθεί σε δίκοπο μαχαίρι. Ο ίδιος το 2015 φρόντισε να εξευτελίσει την έννοια του δημοψηφίσματος αφού το ΟΧΙ με 60% που του εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός σε ένα βράδυ το μετέτρεψε σε ΝΑΙ.Το 2017 δεν είναι 2015. 

Το 2015 η καμπύλη αποδοχής του κ. Τσίπρα στην κοινωνία βρισκόταν στην κορυφή της και έφτανε το 60-80%. Σήμερα μετά βίας αγγίζει το 20% ενώ το 90% εμφανίζεται να μην είναι ικανοποιημένο από την κυβέρνηση.

Κάποιο πρόσωπο με αυτήν την εικόνα στην κοινή γνώμη ακόμη και μια πρόταση που είναι αποδεκτή από το 90% να υποστηρίξει, είναι πιθανό να την "κάψει". Επιπλέον, αν οι πολιτικοί αντίπαλοι υποστηρίξουν την αποχή μπορεί να πετύχουν συντριπτικά ποσοστά, αφού περί το 40% του εκλογικού σώματος ούτως ή άλλως απέχει.Αδιέξοδο...

Ο κ. Τσίπρας είχε μια διέξοδο επιτυχούς παραμονής στην εξουσία. Αυτό θα είχε συμβεί αν το Φεβρουάριο του 2015 αμέσως μετά την εκλογή του είχε κλείσει την αξιολόγηση που άφησε ανοιχτή η κυβέρνηση Σαμαρά, με βάση το e-mail Χαρδούβελη.

Η ανάπτυξη το 2015 λόγω και άλλων παραγόντων όπως η πτώση της τιμής του πετρελαίου θα ήταν πολύ πάνω από τις αρχικές προβλέψεις. Το ίδιο θα συνέβαινε και φέτος. Οι καταθέσεις θα είχαν μείνει στις τράπεζες και οι τελευταίες δεν θα είχαν ανακεφαλαιοποιηθεί σε βάρος του δημοσίου.Καθώς χορτάτο αρκούδι δεν γκρινιάζει κανείς δεν θα διαμαρτυρόταν για την "κωλοτούμπα" και τώρα ο πρωθυπουργός ως άνθρωπος που έβαλε τέλος στα μνημόνια θα είχε βάσιμες ελπίδες και για τις επόμενες εκλογές.

Σπάνια οι συγκυρίες επιφυλάσσουν τέτοια τύχη σε έναν πολιτικό. Ακόμη σπανιότερα κάποιος πολιτικός δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει και "καίει" το πολιτικό του κεφάλαιο τόσο γρήγορα και άσκοπα».

                                                 (Άρθρο του Κ.Στούπα από το capital.gr)