Φαινόμενα διαφθοράς...

«Την επόμενη φορά που θα εκπλαγούμε από τα φαινόμενα διαφθοράς στη χώρα θα πρέπει να θυμηθούμε τρία ονόματα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ· Μαρία Θελερίτη (Κορινθίας), Σπύρος Λάππας (Καρδίτσας) και Αναστάσιος Πρατσόλης (Ευβοίας).

Είναι τα πρωτοπαλίκαρα της Πρώτης Φοράς Αριστερά (ΠΦΑ), που ανέπτυξαν μια νέα θεωρία για να ξεπλένουν τις βρωμιές της πολιτικής. Κατέθεσαν τροπολογία στη Βουλή η οποία προβλέπει τη διαγραφή προστίμων για παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας, από υποψήφιους δημάρχους, τα οποία έχουν επιβληθεί με αποφάσεις των Επιτροπών Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων. Οι βουλευτές αιτιολογούν τη συγκεκριμένη κίνησή τους, υποστηρίζοντας πως πρέπει «να εξαλειφθούν αδικίες που προέκυψαν από περιπτώσεις ακραίας εφαρμογής του νόμου» («Καθημερινή» 22.12.2016).

Βεβαίως για την Αριστερά –η οποία χόρτασε τον ελληνικό λαό με μπαλαμούτι κι «επανάσταση»– κάθε εφαρμογή του νόμου είναι «ακραία». Συνεπώς και ο νόμος που τιμωρεί τη διαφθορά στην πολιτική δεν μπορεί παρά να παρακαμφθεί με νυχτερινές τροπολογίες. Και το χειρότερο όλων είναι ότι αυτές οι τροπολογίες της ντροπής γίνονται ασμένως αποδεκτές από όλους τους υπουργούς της Πρώτης Φοράς και ψηφίζονται ομοθύμως από όλους τους βουλευτές της Αριστεράς.

Δεν υπάρχουν αθώοι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για το όργιο που έζησε η Βουλή το βράδυ της περασμένης Τετάρτης με τις 19 υπουργικές και 27 βουλευτικές τροπολογίες· ορισμένες εξ αυτών συνιστούσαν αυτοτελή νομοσχέδια με πολλές διατάξεις. Και δεν υπάρχουν αθώοι, διότι δεν βρέθηκε ούτε ένας από τους αριστερούς (τρομάρα μας!) βουλευτές να πει κάτι, να θυμίσει ότι τόσα ρουσφέτια μαζί δεν τα έκαναν ούτε οι παλαιοκομματικότερες των παλαιοκομματικών κοινοβουλευτικών ομάδων της μεταπολίτευσης. Οτι τουλάχιστον οι Δεξιοί θα ντρέπονταν να καταθέσουν τροπολογία «εξυπηρέτησης πολιτικών φίλων των βουλευτών, από τον χώρο της Αυτοδιοίκησης». Δεν βρέθηκε ούτε ένας να επισημάνει ότι στο τελευταίο νομοσχέδιο της «επάρατης» κυβέρνησης Σαμαρά τον Δεκέμβριο του 2014 είχαν κατατεθεί 12 υπουργικές τροπολογίες, ενώ αυτήν τη φορά κατατέθηκαν 19. Δεν βρέθηκε ούτε ένας νέος άνθρωπος από την Κοινοβουλευτική τους Ομάδα –από αυτούς που θα έφερναν (τρομάρα μας!) τη φρέσκια ματιά στην πολιτική– να πει ότι τακτοποιήσεις αυθαιρέτων έκαναν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού τις οποίες έβριζαν· σιώπησε για το καλό της καρέκλας τους ακόμη και η οικολογική συνιστώσα (τρομάρα τους!) στον ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς ψέλλισε ότι σε προεκλογικούς διορισμούς και συμβάσεις στο Δημόσιο προχωρούσαν οι παλαιοκομματικοί, τους οποίους οι ίδιοι κατήγγελλαν, ενώ τώρα τα αίσχη πολλαπλασιάζονται.

Τούτοι εδώ είναι κατά πολύ χειρότεροι από τους προηγούμενους. Ρουσφέτια έκαναν όλοι, αλλά όχι τόσο πολλά και όχι τόσο φανερά. Οι προηγούμενοι έδειχναν να ντρέπονται όποτε πιάνονταν με τη γίδα στην πλάτη, όταν δηλαδή κάλυπταν νομοθετικώς τη διαφθορά, όταν νομιμοποιούσαν στη ζούλα αυθαίρετα, όταν προσλάμβαναν μιλιούνια για να κερδίσουν ψήφους. Αυτοί εδώ στολίζουν την αχρειότητά τους με αριστερές θεωρίες και μεταμοντέρνες δικαιολογίες. Και νομίζουν ότι έτσι θα ξεπλυθούν από τις αμαρτίες τους. Αριστερή κούνια που τους κούναγε...

                                   (Αρθρο του Π.Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)