Το θέμα είναι...

«Είτε στα αγγλικά, είτε στα ελληνικά, όλοι κατάλαβαν τι εστί ΣΥΡΙΖΑ. 

Ακόμα και οι ΗΠΑ που τον υιοθέτησαν, τον θεωρούν ήδη «χαμένη υπόθεση».

Πάντως το πρόβλημα δεν είναι τα όντως τράτζικ αγγλικά του που σχολιάστηκαν σαν και τι με αφορμή την ατυχή επίσκεψή του στην Αμερική.

Τα μεγάλα προβλήματα είναι: πρώτον, όχι το πώς μιλάει, αλλά το ΠΟΣΑ καταλαβαίνει από αυτά που του λένε στην... εξωτική γλώσσα της διεθνούς διπλωματίας που καταφανέστατα δεν κατέχει και, δεύτερον, ακόμη σοβαρότερο, ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥ! Τι λέει και τι σκέφτεται, δηλαδή, και άσε κατά μέρος το πώς εκφράζεται.

Επί των φροντιστηριακών αγγλικών, καλή η πλάκα που του έκαναν σε όλο το Διαδίκτυο και πολύ πιο διασκεδαστικές οι απόπειρες να τον δικαιολογήσουν. Δευτερεύον όμως.ΟΚ, δεν τα μιλάει, επαναλαμβάνω, πλην όμως... ΠΟΣΑ πιάνει από όσα του λένε;

Γιατί αν, απ’ ό,τι διαπίστωσαν οι περισσότεροι, είχε δυσκολίες να αντιληφθεί τον Μπιλ Κλίντον, που του μιλούσε με απλές εκφράσεις σαν σε μικρό παιδί, τότε αναπόφευκτα αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς καταλάβαινε στο 17ωρο τετ α τετ των διαπραγματεύσεων με τα γεράκια των Βρυξελλών για την υπογραφή του Μνημονίου.Δεν ξέρουμε αν αυτό έφταιγε για τις τόσες ώρες των διαπραγματεύσεων που όλο λέει ότι τον κούρασαν, αλλά, ό,τι στοίχημα θέλετε, αν βάλουν μπροστά του το τελικό κείμενο του Μνημονίου δεν είναι σε θέση να το διαβάσει και να το μεταφράσει δημοσίως!

Δεν θα είναι, πράγματι, καταπληκτικό (και συγχρόνως τρομακτικό) να αποδειχτεί κάποτε στο μέλλον ότι δεν ήξερε τι ακριβώς υπέγραφε; Για τις λεπτομέρειες μιλάμε, για μια λέξη που μπορεί να κάνει τη διαφορά σε 60 σελίδες κείμενο.Υποτίθεται ότι από κοντά του ήταν και ειδικοί. Ναι, αλλά στις πιο κρίσιμες στιγμές ήταν μόνος του.Αν δεν μπορούσε να βγάλει άκρη με τον Κλίντον, ο οποίος ήταν ξεκάθαρα φιλικός και υποστηρικτικός, πώς ακριβώς τα πήγε με τους Ευρωπαίους στις πιο οριακές στιγμές;Μήπως άλλα του έλεγαν, άλλα καταλάβαινε, αλλά απαντούσε επειδή δεν ξέρει την ακριβή ορολογία, και άλλα του ανταπαντούσαν;

Υπάρχει, λοιπόν, ένα θέμα, πέρα από τις επιδερμικές κοροϊδίες για το ποιος τα μιλάει καλά και ποιος ντιπ «λαθρομεταναστευτικά» τα αγγλικά.Πάμε τώρα επί της ουσίας.Ο νέος πρωθυπουργός πήγε, υποτίθεται, να μιλήσει στους Αμερικανούς για επενδύσεις και δεν μπορούσε να απαντήσει σε στοιχειώδεις ερωτήσεις του τύπου:«Τους διαβεβαιώνετε ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω;».Οταν σ’ αυτό κομπλάρεις, άσ’ τα να πάνε.Ο στιγμιαίος δισταγμός και τα χαχανητά έστειλαν οπουδήποτε αλλού οποιονδήποτε εκκεντρικό τζογαδόρο που του περίσσευαν χρήματα και θα ’θελε να μπει στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες ως επενδυτής ΣΥΡΙΖΑ[...]

 

Στην Αμερική βρίσκουμε πιο ανοιχτά αυτιά απ’ ό,τι στην Ευρώπη. Ναι, αλλά η Ε.Ε. είναι που έδωσε τα 90 δισ. δάνειο!Αν είναι έτσι, καλύτερα να μη σε ακούνε και να σε χρυσοπληρώνουν παρά να σε νταντεύουν και να σε αδειάζουν στην ψύχρα, όπως έγινε στη Νέα Υόρκη.Τα συμπεράσματα (επί της ουσίας, τονίζω, και όχι τα επιφανειακά για τα αγγλικά, το σαβουάρ βιβρ και τις αναπόφευκτες τουριστικές βόλτες) είναι άκρως ανησυχητικά.Πρώτον, ο Τσίπρας ούτε ξέρει και απ’ ό,τι φαίνεται ΟΥΤΕ ΘΕΛΕΙ να προσελκύσει ξένους επενδυτές.

Δεύτερον, όσο κι αν τον έχουν υιοθετημένο οι Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν όρια ως προς το τι μπορεί να κάνει και τι να λέει στα σαλόνια τους. Κλείνοντας την αναζήτηση... επενδυτών έβγαλε λόγο ενάντια στα πανίσχυρα Hedge Funds. Κανονικό Τσίπρα Medrano!

Ομως η Δύση σήμερα έχει σοβαρότερα θέματα να λύσει και υπάρχει κίνδυνος να στείλει το πολιτικά «υιοθετημένο» πίσω ως απελπιστικά ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ (που είναι ένας politically correct και μάλλον επιεικής χαρακτηρισμός). Σου λέει, σε «φτιάξαμε κανονικά» και μας πουλάς ακόμη παλαβομάρα τύπου «σας έφερα για δώρο στη Δύση τη Δημοκρατία».Εκτός κι αν το παιδί τόσο μπορεί, τόσο καταλαβαίνει, τόσο κάνει.Οχι μόνο στα αγγλικά».

                   (Απόσπασμα άρθρου του Θ.Αναστασιάδη  από το protothema.gr)