Το δημόσιο σχολείο... και το ιδιωτικό

«Γιατί ένας γονέας στέλνει το παιδί του στο ιδιωτικό σχολείο; Γιατί το δημόσιο σχολείο της περιοχής του δεν τον ικανοποιεί -  ελλείψεις προσωπικού, καταρρέουσες υποδομές, καταλήψεις για ψύλλου πήδημα, αδιάφοροι καθηγητές - οι συνήθεις λόγοι . 

Γιατί το δημόσιο σχολείο της περιοχής έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι καθρέφτης – ένα μικρό ομοίωμα- του ελληνικού κράτους  της πλάκας , της ημιμάθειας, της αναξιοκρατίας ,του ωχαδελφισμού και της ήσσονος προσπάθειας.

Μπορεί-βέβαια- από τύχη το δημόσιο σχολείο της περιοχής να είναι καλύτερο από πολλά ιδιωτικά   εάν από θαύμα έχουν μαζευτεί εκεί καθηγητές που σέβονται το λειτούργημά τους, αγαπούν την διδασκαλία και νοιάζονται αν οι μαθητές τους θα προκόψουν. Αυτό ,όμως,  είναι η εξαίρεση.

Ο γονέας επιλέγει να στείλει το παιδί του στο ιδιωτικό σχολείο όχι απαραίτητα γιατί είναι ευκατάστατος . Αλλά επειδή πιστεύει  ότι εκεί οι συνθήκες μάθησης είναι καλύτερες και είναι διατεθειμένος  να στερηθεί τα χρήματα των διδάκτρων  ώστε το  παιδί του να μάθει περισσότερα γράμματα.Κανονικά μία κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο θάπρεπε να επιβραβεύει αυτόν τον γονέα που βάζει πιο ψηλά την κατάρτιση του παιδιού του από την κατανάλωση αγαθών. Που προτιμά να μην αλλάξει αυτοκίνητο, να μην πάει περισσότερες διακοπές ή να μείνει σε μικρότερο σπίτι για να εξασφαλίσει καλύτερη εκπαίδευση για το παιδί του .Πόσο μάλιστα όταν η προτίμηση ενός γονέα για ένα ιδιωτικό σχολείο απελευθερώνει δημόσιους πόρους που δικαιούται ο συγκεκριμένος πολίτης , οι οποίοι τώρα θα δαπανηθούν για τους μαθητές του δημόσιου σχολείου.

Με δεδομένο  ότι κάθε μαθητής δημοσίου σχολείου κοστίζει στο κράτος περίπου 2500 ευρώ , οι 80.000 μαθητές ιδιωτικών σχολείων απελευθερώνουν περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ , βελτιώνοντας τις συνθήκες εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία.Το δίκιο θάταν -αν ζούσαμε σε ένα σοβαρό κράτος- ο γονέας να παίρνει από το υπουργείο οικονομικών κάθε χρόνο μία επιταγή 2.500 ευρώ για κάθε παιδί σε ηλικία εκπαίδευσης και να αποφασίζει αν το τσέκ αυτό θα το δώσει σε ένα  δημόσιο σχολείο για δωρεάν φοίτηση του μαθητή ή να το αφαιρέσει από τα δίδακτρα που πρέπει να πληρώσει για το παιδί του στο ιδιωτικό σχολείο[...]

Επιπλέον, με αυτόν τον παρανοϊκό νόμο η κυβέρνηση Τσίπρα αποδυναμώνει οικονομικά  τα μικρα –κυρίως- ιδιωτικά σχολεία πολλά από τα οποία θα κλείσουν λόγω λιγότερων μαθητών ενώ επιβαρύνει υπέρμετρα τα δημόσια σχολεία τα οποία αν και αντιμετώπιζαν ελλείψεις σε αίθουσες και  διδακτικό προσωπικό (20.000 κενά φέτος) και θα έχουν τώρα περισσότερους μαθητές  και μεγαλύτερα προβλήματα.

Δηλαδή, η υποβαθμισμένη (σε πολλές περιοχές της χώρας) δημόσια παιδεία θα γίνει ακόμη χειρότερη ανοίγοντας  διάπλατα το χάσμα μεταξύ των ιδιωτικών και των δημόσιων σχολείων.

Η πολιτική ,όμως, απαιτεί ρεαλισμό, σχέδιο και όραμα όχι ιδεοληψίες και επιχειρήματα της …πενταροδεκάρας».

                            (Απόσπασμα άρθρου του Ν.Παπαδόπουλου από το ΒΗΜΑ)