Άλλα λόγια... ν' αγαπιόμαστε

«Το «σουξέ» στα Μέσα Ενημέρωσης και, ιδίως, στο Διαδίκτυο ήταν η στολή παραλλαγής, που φόρεσε ο Αλέξης Τσίπρας, για να παρακολουθήσει μια στρατιωτική άσκηση. Στην πιο σοβαρή πλευρά της κριτικής κυριάρχησε το ερώτημα: Μα πώς γίνεται ένας αριστερός πρωθυπουργός να υιοθετεί και να μιμείται τόσο εύκολα επικοινωνιακά τεχνάσματα, που του σερβίρει ο εκ δεξιών συνεταίρος του Πάνος Καμμένος;

Ετσι όπως έχουν αμβλυνθεί οι έννοιες (Δεξιά, Αριστερά κτλ) όλα αυτά είναι ευεξήγητα. Και δεν είναι το χειρότερο. Διότι των στολών παραλλαγής έχει προηγηθεί η παραλλαγή ή το καμουφλάρισμα των λέξεων και των εννοιών. 

Φυσικά δεν είναι σημερινό το φαινόμενο, αλλά η έντασή του είναι σήμερα μεγαλύτερη, επειδή η μετάβαση από τη μια λέξη στην άλλη είναι ταχεία και απότομη. Οι ίδιοι άνθρωποι χρησιμοποιούν άλλες λέξεις, για να αναφερθούν στα ίδια πράγματα, τα οποία μέχρι πρότινος αποδοκίμαζαν ή κατακεραύνωναν. 

Ορισμένα σκόρπια παραδείγματα:

Η λέξη Μνημόνιο τείνει να βγει από το λεξιλόγιό τους. Έχει υποκατασταθεί από λέξεις όπως «νέα Συμφωνία», «Πρόγραμμα», «χρηματοδοτικό πλαίσιο», «Συμφωνηθέντα». Όλα αυτά (ένα είναι) φυσικά «πρέπει να τηρηθούν», ενώ τα Μνημόνια έπρεπε να «σκιστούν» και να «καταργηθούν με έναννόμο». Η «νέα Συμφωνία» ψηφίζεται με έναν νόμο.

Το χρέος πρέπει να «απομειωθεί». Δεν υπάρχει ούτε «διαγραφή» ούτε «κούρεμα». Το «κούρεμα», που έκαναν οι προηγούμενοι, είχε καταγγελθεί ως καταστροφικό, η «απομείωση» σήμερα θα αποτελέσει το νέο (αριστερό)  success story.

Τώρα η δημόσια περιουσία θα «αξιοποιηθεί», μέχρι πρόσφατα «ξεπουλιόταν». Έτσι, ήταν «ξεπούλημα» η παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, ενώ αυτό που κάνει η σημερινή κυβέρνηση (ακριβώς το ίδιο) είναι «αξιοποίηση».

Σήμερα οι μειώσεις των συντάξεων είναι «μεταρρύθμιση» και «εξυγίανση» του Ασφαλιστικού. Όταν έκαναν το ίδιο οι προηγούμενοι ήταν «νεοφιλελεύθερη πολιτική».

Το τσουνάμι των φόρων σήμερα είναι, ασφαλώς, «μεταρρύθμιση» του φορολογικού συστήματος. Όταν επέβαλαν φόρους οι προηγούμενοι ήταν «αναλγησία σε βάρος του λαού».

Η «σταθεροποίηση» του τραπεζικού συστήματος είναι σήμερα ένας από τους βασικούς στόχους που έθεσαν ο αριστερός πρωθυπουργός και ο αριστερός υπουργός Οικονομικών. Όταν την έκαναν οι προηγούμενοι ήταν «υπηρέτες των τραπεζιτών». Εννοείται ότι και η σημερινή «αριστερή» ανακεφαλαιοποίηση γίνεται με δανεικά που «θα πληρώσει ο λαός», όπως και οι «δεξιές» προηγούμενες.

Αυτή είναι μια «παραλλαγμένη» περιγραφή της πραγματικότητας.

Χρησιμοποιούνται νέες λέξεις και έννοιες, αμφίσημες ή και με το αντίθετο από το πραγματικό περιεχόμενο. Ετσι οι στολές παραλλαγής είναι πταίσμα μπροστά στις παραλλαγμένες λέξεις, που συνιστούν ανοιχτή παραπλάνηση.Η Νέα Γλώσσα ή (και) η Διπλή Γλώσσα θριαμβεύει, 65 χρόνια από τότε που την προανήγγειλε ο Τζορτζ Όργουελ.

                                           (Άρθρο του Γ.Καρελιά από το protagon.gr)