Σε μια ταινία του Ματιέ Κασοβίτς, το «Μίσος», πέφτει κάποιος από τον 40στό όροφο. Όταν φτάνει στον 20στό λέει: «Μέχρι εδώ όλα καλά». Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση.
Σ'αυτή τη φάση βρισκόμαστε, πέφτουμε συνεχώς,
εξαπατάμε τους εαυτούς μας, όλα πάνε καλά. Μέχρι να συμβεί το «ατύχημα». Το
ατύχημα δεν είναι ανάγκη να είναι θεαματικό, να διακοπεί η χρηματοδότηση, να
στεγνώσουν τα ταμεία, να παίρνουμε λεφτά με δελτίο. Το ατύχημα συμβαίνει ήδη.
Τρεις μήνες τώρα η οικονομία είναι κλινικά νεκρή. Ακόμα κι αν βρεθεί μια λύση,
θα προσπαθούμε να επανορθώσουμε τις ζημιές που ήδη έχουν προκληθεί.
Αυτό που
ζούμε αυτές τις μέρες είναι η πρόσκρουση της
εικονικής πραγματικότητας την οποία έχουμε κατασκευάσει 5 χρόνια τώρα, με την
πραγματικότητα του υπόλοιπου πλανήτη Γη. Οι καλύτεροι κατασκευαστές της
εικονικής πραγματικότητας, οι «αγανακτισμένοι», τώρα ασκούν κυβερνητική
πολιτική. Δεν φταίνε αυτοί μόνο, όλοι με μισές αλήθειες και πολλά ψέματα
οδήγησαν τα πράγματα ως εδώ, αλλά η δικιά τους εκδοχή της πραγματικότητας ήταν
τόσο ανορθολογική, τόσο μακριά από την αλήθεια, που τους κρατάει
εγκλωβισμένους, δυσκολεύει την προσγείωση. Κι αν ακόμα βρεθεί μια φόρμουλα στο
Eurogroup, μετά; Υπάρχει χρόνος για τη «βίαιη ωρίμανση», που λέει και ο
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης;
Ξαναπαίζουμε
το ίδιο έργο. Και τώρα δεν είμαστε
στο 2010 που οι συνθήκες ήταν απείρως δυσκολότερες, που ξαφνικά χρεοκοπήσαμε,
που η Ευρώπη δεν είχε καν σχέδιο αντιμετώπισης χρεοκοπίας κράτους, που
χρειαζόμασταν 25 δις το χρόνο δανεικά για να συνεχίσουμε να ζούμε. Τώρα, έστω
και με τον πιο οδυνηρό και άδικο τρόπο, αυτά τα έχουμε ξεπεράσει. Παρ’ όλα
αυτά, βρισκόμαστε για άλλη μια φορά στο χείλος του γκρεμού. Γιατί 5 χρόνια τώρα
δεν έχουμε αποδεχτεί την πραγματικότητα, πιστεύουμε ότι όλοι κάνουν λάθος, ότι
μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία αλλαγή, καμία
προσπάθεια, και οι άλλοι οφείλουν να μας συντηρούν[...]
(Aπόσπασμα άρθρου του Φ.Γεωργελέ από την "Athens Voice")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου