Ήταν φυσικό να ενοχλούνται οι σταδιοδρομήσαντες ως συνδικαλιστές, μαχητές του συντηρητισμού και νυν υπουργοί της κυβέρνησης. Θα ήσαν ασυνεπείς με τη μέχρι σήμερα πορεία τους αν δεν αξιοποιούσαν την άνοδό τους στην εξουσία για να ξηλώσουν όλες τις μεταρρυθμίσεις, όπως η επιβράβευση της αριστείας, η διεθνοποίηση των πανεπιστημίων, η σύνδεσή τους με την καινοτομική επιχειρηματικότητα και συνεπώς με την αύξηση της απασχόλησης επιστημονικού, τεχνικού και εργατικού δυναμικού, η αξιολόγηση των ακαδημαϊκών μονάδων από διεθνούς φήμης ακαδημαϊκούς και η απεξάρτηση των πανεπιστημίων από τους συνδικαλιστές και τις κομματικές οργανώσεις. Ήταν αναμενόμενο να επανασυνδεθούν με τη φιάλη οξυγόνου που τους κρατούσε στη ζωή από το 1982 έως το 2011. Γι’ αυτό συμφωνώ με όλους αυτούς ότι οι νόμοι Διαμαντοπούλου είναι καταστροφικοί, όχι όμως για την κοινωνία, αλλά για τους ίδιους και για αυτά που πρεσβεύουν[...]
Η εξαγγελθείσα κατάργηση των Προτύπων Σχολείων, η κήρυξη πολέμου εναντίον της αριστείας, η κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, η κατάργηση της εξωτερικής αξιολόγησης και η επαναφορά του θεσμού των αιωνίων φοιτητών θα αποτελέσουν απομόνωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος και θα τα αποξενώσει από τα πανεπιστήμια της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας και της προηγμένης Ν.Α. Ασίας. Ιδιαίτερα σε μία κομβική στιγμή, που η χώρα μας πρέπει να υπερτονίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη και να ενισχύσει την καινοτόμο επιχειρηματικότητα.
Η ισοπέδωση και ο συντηρητισμός έχουν σχέση με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας; Φυσικά όχι. Εκτός αν πρώτιστη μέριμνά σου είναι να συγκαλύψεις τη μετριότητά σου, την άγνοια του διεθνούς γίγνεσθαι και την ανεπάρκεια να συμπεριφερθείς ως ηγέτης."
(Απόσπασμα άρθρου του Ι.Γρυσπολάκη από την "Athens Voice")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου