Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές...

Το 2008, ο κ. Τσίπρας έγινε ηγέτης του ΣΥΝ (που αργότερα, για λόγους μη απώλειας εκλογικών κερδών, τον έκανε ενιαίο κόμμα ως ΣΥΡΙΖΑ), το 2009 πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής (ποσοστό του κόμματος: 4.6%), το 2012 έγινε ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από χτες ηγέτης της πλειοψηφίας με 36,34% και βέβαιος πρωθυπουργός.

ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, που αντιμετώπισαν την κρίση με ψέματα, βαριά φορολογία, προστατεύοντας το παλιό πολιτικό σύστημα και θεσπίζοντας μικρο-μεταρρυθμίσεις, του έστρωσαν το δρόμο. Δάσκαλοί του υπήρξαν ο Μάο (και όχι ο Μαρξ, κατά δήλωσή του), και ο Αντρέας Παπαντρέου. Το τελευταίο το είδαν και οι τυφλοί με την επινίκια ομιλία του στα Προπύλαια χτες το βράδυ.

Τώρα, ο κ. Τσίπρας, στα 41 του, καλείται να εφαρμόσει το ημι-κοmμουνιστικό, αντιμεταρρυθμιστικό και κρατικιστικό πρόγραμμά του, διατηρώντας παράλληλα τα δανεικά από τους κακούς ξένους, οι οποίοι όμως θα συνεχίσουν να τα δίνουν μόνο έναντι μεταρρυθμίσεων.

Επειδή ο τετραγωνισμός του κύκλου αποτελεί διακαή μεν, αλλά άκαρπο πόθο χιλιάδων ετών για το ανθρώπινο γένος, το παραπάνω δεν μπορεί να γίνει. Ούτε καν με τη βοήθεια εκ δεξιών μεν του κ. Καμμένου, εξ ευωνύμων δε του κ. Λαφαζάνη.

Ο νεαρός πρωθυπουργός, και εμείς μαζί του, είναι βέβαιο ότι «θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές».

 (Απόσπασmα άρθρου του Δ.Φύσσα από την "Athens Voice")