Κι ενώ η Κροατία απέκτησε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο στην ιστορία της, αδύνατο φαντάζει για μας το ενδεχόμενο να αποκτήσουμε μια γυναίκα πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αντ' αυτού η χώρα οδηγείται σε εκλογές (που οι πολίτες δεν θέλουν ούτε όμως και η οικονομική κατάσταση το επιτρέπει) καθώς ο υποψήφιος της κυβέρνησης κ. Δήμας δεν πήρε τις 180 ψήφους που χρειαζόταν. Έχουμε όμως την εντύπωση ότι αυτή η ρύθμιση του 1975 είναι καιρός να αλλάξει. Μπορεί μια χώρα να οδηγείται σε εκλογές επειδή δεν υπάρχει η πλειοψηφία των 180 βουλευτών για να εκλέξουν Πρόεδρο; Ούτως ή άλλως οι αρμοδιότητες του Προέδρου είναι σχεδόν "διακοσμητικές" κι αυτό είναι γνωστό σε όλους. Υπογράφει τα πάντα χωρίς να έχει λόγο σε κάτι ουσιαστικό. Γιατί λοιπόν όχι μια απλή πλειοψηφία ή εκλογές μόνο για την εκλογή προέδρου;
Αντ' αυτού η χώρα οδηγείται σε εκλογές (που οι πολίτες δεν θέλουν ούτε όμως και η οικονομική κατάσταση το επιτρέπει) καθώς ο υποψήφιος της κυβέρνησης κ. Δήμας δεν πήρε τις 180 ψήφους που χρειαζόταν. Έχουμε όμως την εντύπωση ότι αυτή η ρύθμιση του 1975 είναι καιρός να αλλάξει. Μπορεί μια χώρα να οδηγείται σε εκλογές επειδή δεν υπάρχει η πλειοψηφία των 180 βουλευτών για να εκλέξουν Πρόεδρο; Ούτως ή άλλως οι αρμοδιότητες του Προέδρου είναι σχεδόν "διακοσμητικές" κι αυτό είναι γνωστό σε όλους. Υπογράφει τα πάντα χωρίς να έχει λόγο σε κάτι ουσιαστικό. Γιατί λοιπόν όχι μια απλή πλειοψηφία ή εκλογές μόνο για την εκλογή προέδρου;
Επίσης, ταπεινή μας γνώμη είναι πως αν ο κ.Σαμαράς πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν άνθρωπο του πνεύματος,έναν ποιητή, για παράδειγμα την Κική Δημουλά ή τον Μιχάλη Γκανά -και με την προϋπόθεση ότι οι ίδιοι θα δέχονταν- αυτό θα ήταν μια πολύ καλή πρόταση.
Αν σκεφτεί κανείς ότι η Τουρκία και το Πακιστάν είχαν γυναίκες Πρωθυπουργούς τότε εμείς απέχουμε ακόμη πολύ από αυτό το ενδεχόμενο. Κι αυτό δεν είναι κάτι που μας τιμά ως χώρα ιδιαίτερα.
(Κική Δημουλά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου