Ορμητικό «Ποτάμι» ή ελπιδοφόρο ρυάκι;

"Το «Ποτάμι» του κ. Στ. Θεοδωράκη συνιστά, μέχρι στιγμής, ένα ενδιαφέρον πείραμα για την πολιτική μας ζωή. Προβάλλει τη σύνεση και τη συνδιαλλαγή, μεταξύ των ελληνικών κομμάτων, έχοντας πάγιες θέσεις, ως προς τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και την ελεύθερη οικονομία. Δεν προσπαθεί να εκμεταλλευθεί την «οργή και την απόγνωση» μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων, που αποτέλεσε κατά τα τελευταία χρόνια τη γόμωση για τη δημιουργία κομμάτων καταδικαστικής διαμαρτυρίας, η οποία κυρίως γιγάντωσε τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει ιδεολογικοπολιτικές παρωπίδες, οι οποίες αποκλείουν «εχθρικά κόμματα» ή υποδηλώνουν πολιτικές συγγένειες. 

Επιπλέον, ο ιδρυτής του δεν θέλησε να στηριχθεί σε παλαιοκομματικά κατάλοιπα και σε «αναγνωρίσιμους» υποψηφίους, από τους χώρους της Τέχνης, του Αθλητισμού, των ΜΜΕ, ή γόνους πολιτικών τζακιών. Συγκρότησε τους συνδυασμούς του με (τα κατά την κρίση του) αξιοκρατικά κριτήρια, τα οποία πρέπει να πρυτανεύουν στην επιλογή του πολιτικού δυναμικού. Κατά γενική, δε, μαρτυρία των τοπικών κοινωνιών, οι «άγνωστοι» υποψήφιοί του χαίρουν μεγάλης εκτίμησης εκ μέρους των συμπατριωτών τους. Εν πολλοίς, είναι πρόσωπα, που έως χθες απέφευγαν να ενταχθούν στα υφιστάμενα κόμματα, προφανώς διότι διαφωνούσαν ριζικά με τον τρόπο λειτουργίας και τις νοοτροπίες τους[...].

 Ας σημειώσουμε, επίσης, ότι το κόμμα αυτό παραμένει, όπως διαπιστώνεται και από την «προεκλογική του κινητοποίηση», χωρίς τους «συνήθεις» οικονομικούς πόρους, χωρίς πάτρωνες και χωρίς «αθέατους» υποστηρικτές[...]. 

 Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα προαναφέραμε και αν επιβεβαιωθούν οι ευμενέστατες για το «Ποτάμι» δημοσκοπήσεις, το κόμμα αυτό επιχειρεί να μετατρέψει τη δικαιολογημένη οργή, την τυφλή καταδίκη και τον αλόγιστο λαϊκισμό σε ψυχραιμία, προβληματισμό και ορθολογική κρίση των ψηφοφόρων[...]. 

 Ο υπογράφων, κατά την εμπειρία μισού αιώνα στη δημοσιογραφία, πλειστάκις έχει απογοητευθεί από πολιτικούς. Διατηρεί, όμως, πάντοτε την εμπιστοσύνη του σε μια σημαντικότατη μερίδα πολιτών, που είναι λιγότερο ευάλωτη σε «ορμητικά ρεύματα» και σε «πολιτικούς χειμάρρους». Και υπό την έννοια αυτή αντιμετωπίζει το κόμμα του κ. Θεοδωράκη. Όχι ως «Ποτάμι», αλλά ως ένα ελπιδοφόρο ρυάκι, που μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο στις μελλοντικές πολιτικές μας εξελίξεις. Αρκεί να μην ξεστρατίσει και να μη μας απογοητεύσει..."

       (Απόσπασμα άρθρου του Σ.Ζούλα από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")