Ως πότε η ανοχή;

Κατανοούμε το "σοκ" όσων είδαν τις φωτογραφίες από την προέκταση της Λεωφόρου Δωδώνης (ωραίο ανέκδοτο...) Αυτή είναι όμως η πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να την κρύβουμε. Το ερώτημα είναι ως πότε θα την ανεχόμαστε και θα κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε…

Και δεν είναι σύμπτωμα της κρίσης αυτή η κατάσταση όσο είναι δείγμα ανοχής της ανομίας και τραγικής αδιαφορίας εκ μέρους των Αρχών. Ο Δήμος διαθέτει και το προσωπικό και τα μηχανήματα για να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να δώσει τέλος στον πρωτογονισμό.

Πώς δηλαδή άλλες πόλεις έχουν από καιρό λύσει τέτοια προβλήματα έχοντας φτάσει σε ένα επίπεδο που για μας κινείται ακόμη στη σφαίρα του φανταστικού;

Αξίζει  η πόλη μας τέτοιας αντιμετώπισης;Τι να υποθέσουμε;

Στις παρακάτω φωτογραφίες... πεζοδρόμια της Δράμας, όπως τα είδαμε στη Χριστουγεννιάτικη απόδρασή μας στην "Ονειρούπολη". Θα ακολουθήσουν κι άλλες ελληνικές πόλεις... Τα συμπεράσματα δικά σας.Προσέξτε πόσο λειτουργικές (και όχι για το φαίνεσθαι) είναι οι διαβάσεις για ΑμΕΑ.

HISTORIA...

                                                                                   (του Δ, Χαντζόπουλου από τα "ΝΕΑ")

Αγαπητέ Αλέξη...

"Αγαπητέ κύριε Αλέξη, αγαπητοί κύριοι Σύριζα και αγαπητή Ζωή,

Τέλος πάντων. Εγώ με το μέρος σας είμαι, αν και βαρέθηκα να σηκωθώ και να σας ψηφίσω (σέρνεται και Έμπολα εκεί έξω). Αποφάσισα λοιπόν να συμβάλλω στην  αναγέννηση του τόπου με τον τρόπο μου. Για να διευκολύνω το έργο σας και να μη πληρώνετε και δημοσκόπους θέλω να σας πληροφορήσω ότι μεγάλη μερίδα του λαού (δηλαδή εγώ) επιθυμούμε Αβραμόπουλα for president.

Οι λόγοι μας είναι βάσιμοι. 
Πρώτον, ο άνθρωπας ξέρει να ζει, δεν δούλεψε ποτέ. Περιφερόταν ωραιότατος ανάμεσα σε νοστιμότατα φίγκερ φουντ και μεθυστικότατα κοκτέϊλ, σφίγγοντας από καιρού εις καιρόν κανένα χέρι, και αυτό όχι πολύ σφιχτά και πάθει θλάση. 
Δεύτερον, έχει ήδη στοκάρει άπειρες κοστουμιές και δεν θα χρειαστεί μεγάλο μπάτζετ τώρα που ο προϋπολογισμός μας είναι κάπως στριμόκωλος. 
Τρίτον, δεν έχει γνώμη. Δηλαδή μπορεί να έχει αλλά δεν μας τη λέει για να μη στεναχωρηθούμε (ή για να μη βαρεθούμε, δεν είμαι σίγουρος). 
Τέταρτον, ξέρει από αυτό που εμείς λέμε γλείψιμο και άλλοι λένε διπλωματία. Είναι προνοητικός και συστηματικός, δεν το κάνει απότομα. Είδατε πόσο μεθοδικά και προσεκτικά άρχισε να κάνει από καιρό κύκλους γύρω σας σαν κροταλίας που ετοιμάζεται να σφίξει το θύμα του; Επίσης είναι πιο προσεκτικός από Βαρουφάκηδες κ.λπ. Ποτέ δεν θα έδινε συνέντευξη ως πρόεδρας πριν γίνει πρόεδρας. Θα έδινε βέβαια ως το νέο μοντέλο του Κάλβιν του Κλάιν για τη νέα σειρά σωβράκων για ώριμους. 

Γιατί το σκέφτεστε ακόμα λοιπόν; Δεν βλέπετε ότι διαθέτει όλα τα απαραίτητα προσόντα για ανώτατος άρχοντας της αγαπημένης μας Ελλάδας -και όχι μόνον, γιατί  εδώ που τα λέμε μας τον ζητάν κι από άλλες χώρες.

ΥΓ: Τον Κωστάκη τον Καραμανλή δεν τον θέλουμε. Πρώτον, δεν τον κολακεύουν τα κουστούμια. Δεύτερον, δεν θα είναι πρόεδρος όλων των ελλήνων. Πάντα θα ευνοεί τους σουβλατζήδες και οι πιτσαδόροι θα νιώθουν στην απέξω.

(Απόσπασμα άρθρου από το κορίτσι της διπλανής πόρτας του "protagon.gr")

Ναι, δέντρα είναι....

Ας βάλουν τον Αβραμόπουλο...

Τον πρώην Πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή, η πενταετία του οποίου θεωρήθηκε ως η πλέον καταστροφική για την οικονομική πορεία της χώρας, ενώ ακόμη περιμένουμε να εξηγήσει το «γιατί και το πώς» βολιδοσκόπησε ο πρωθυπουργός πια κ.Τσίπρας για την Προεδρία της Δημοκρατίας(!!!), όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες.

Κι εκείνος… φυσικά αρνήθηκε. Και καλά έκανε. 

                                                                              (του Δ.Χαντζόπουλου από τα "ΝΕΑ")

                                                              

Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές...

Το 2008, ο κ. Τσίπρας έγινε ηγέτης του ΣΥΝ (που αργότερα, για λόγους μη απώλειας εκλογικών κερδών, τον έκανε ενιαίο κόμμα ως ΣΥΡΙΖΑ), το 2009 πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής (ποσοστό του κόμματος: 4.6%), το 2012 έγινε ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από χτες ηγέτης της πλειοψηφίας με 36,34% και βέβαιος πρωθυπουργός.

ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, που αντιμετώπισαν την κρίση με ψέματα, βαριά φορολογία, προστατεύοντας το παλιό πολιτικό σύστημα και θεσπίζοντας μικρο-μεταρρυθμίσεις, του έστρωσαν το δρόμο. Δάσκαλοί του υπήρξαν ο Μάο (και όχι ο Μαρξ, κατά δήλωσή του), και ο Αντρέας Παπαντρέου. Το τελευταίο το είδαν και οι τυφλοί με την επινίκια ομιλία του στα Προπύλαια χτες το βράδυ.

Τώρα, ο κ. Τσίπρας, στα 41 του, καλείται να εφαρμόσει το ημι-κοmμουνιστικό, αντιμεταρρυθμιστικό και κρατικιστικό πρόγραμμά του, διατηρώντας παράλληλα τα δανεικά από τους κακούς ξένους, οι οποίοι όμως θα συνεχίσουν να τα δίνουν μόνο έναντι μεταρρυθμίσεων.

Επειδή ο τετραγωνισμός του κύκλου αποτελεί διακαή μεν, αλλά άκαρπο πόθο χιλιάδων ετών για το ανθρώπινο γένος, το παραπάνω δεν μπορεί να γίνει. Ούτε καν με τη βοήθεια εκ δεξιών μεν του κ. Καμμένου, εξ ευωνύμων δε του κ. Λαφαζάνη.

Ο νεαρός πρωθυπουργός, και εμείς μαζί του, είναι βέβαιο ότι «θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές».

 (Απόσπασmα άρθρου του Δ.Φύσσα από την "Athens Voice")

Ατάκες...

-ΤΟΝ ΕΙΔΕΣ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ; 40 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ…

-ΑΣΕ ΜΕ ΡΕ ΜΑΝΑ…

-ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΝΕΙΣ ΓΡΑΒΑΤΑ;

-ΞΕΡΩ.

-ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕ…

-Α ΡΕ ΜΑΝΑ ΕΙΧΕΣ ΦΑΓΩΘΕΙ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ! ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ…

Τους πετάω το μπαλάκι...

                                                                             (του Δ.Χαντζόπουλου από τα "ΝΕΑ")

Πρωτογονισμός... MADE IN IOANNINA

Η ασφαλής μετακίνηση των πολιτών δεν είναι μόνο ένα κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα και του Νόμους ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Είναι πρωτίστως ηθική και πολιτική ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της Δημοτικής Αρχής να τους την παρέχει. Γι' αυτό άλλωστε και υπάρχει ως θεσμικός φορέας. Αν δεν ήθελε ή δεν μπορούσε ή αν -ακόμη χειρότερα- δεν γνώριζε τις υποχρεώσεις της θα ήταν καλύτερα να μείνει "στο σπίτι" της. Και από ό,τι φαίνεται είναι πια θέμα παρέμβασης της Δικαιοσύνης εφόσον η Δημοτική Αρχή (και η προηγούμενη αλλά και η τωρινή) δεν δείχνουν να "συγκινούνται" ιδιαίτερα.  

 

Η ασφάλεια στο δικαίωμα της μετακίνησης μικρών και μεγάλων, νέων, ηλικιωμένων και ΑμΕΑ είναι ένα από τα πρωτεύοντα σημεία ενδιαφέροντος οποιασδήποτε Δημοτικής Αρχής στον πλανήτη. Με την υγεία και την ασφάλεια των ανθρώπων δεν μπορεί να παίζει κανείς.

 

Τι μπορεί να πει κανείς λοιπόν όταν εντός του αστικού ιστού της πόλης μας η μετακίνηση των πεζών όχι μόνο παρεμποδίζεται από τα αυτοκίνητα που παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια αλλά και γίνεται επικίνδυνη από την απουσία πλακόστρωσης και την παρουσία εκατοντάδων λακουβών, υπερυψωμένων φρεατίων κλπ. Όταν στην ουσία καθίσταται αδύνατη για τους ΑμΕΑ;

 

Μιλάμε πρωτίστως για την κατάσταση που επικρατεί στη "Λεωφόρο" Δωδώνης - από την πλατεία Πολυτεχνείου και κάτω, μέχρι το παλιό Πολυκλαδικό αλλά και αριστερά προς την "πλατεία" Ομήρου. Αλλά η κατάσταση δεν είναι καλύτερη ούτε στη Σ.Λάμπρου ή στη Μ. Αλεξάνδρου, ας πούμε, αλλά εκεί θα επανέλθουμε.

Όταν μάλιστα τα ανύπαρκτα αυτά πεζοδρόμια εφάπτονται με κάποιους από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης; Τους δρόμους από τους οποίους περνάνε όσοι μπαίνουν στην πόλη των Ιωαννίνων από όπου σχεδόν κι αν έρχονται; Η επίσημη είσοδός της και από Αθήνα και από Θεσσαλονίκη;  Τι δυσφήμηση για την πόλη είναι αυτή;  Και όταν ακριβώς δίπλα υπάρχει το παλιό Πολυκλαδικό με εκατοντάδες μαθητές;  

 

Υπάρχουν πράγματα που είναι ΠΡΩΤΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ. Κι αυτό  είναι ένα από αυτά.

Δοκίμασε κανείς από τους υπεύθυνους του Δήμου να περάσει από τα συγκεκριμένα πεζοδρόμια; Και δεν ντράπηκε καθόλου;  

 

Πρέπει να το καταλάβουμε ότι κάποια αυτά που συμβαίνουν στην πόλη είναι πια δακτυλοδεικτούμενα και ξεπερνούν κάθε (νοσηρή) φαντασία. Δεν μιλάμε τώρα πια για καθημερινό πολιτισμό αλλά για πρώτης τάξεως πρωτογονισμό.

 

Λένε ότι ο πολιτισμός σε μια πόλη φαίνεται από τα πεζοδρόμιά της. Γιατί εκεί αποκαλύπτει την ευαισθησία της για τους πολίτες της. Αν είναι έτσι… αλίμονό μας.

Καμαρώστε λοιπόν πολιτισμό,  εν έτει 2015...

Η τέχνη της σκιάς...

 

                                                                                                                                        (T.Sectio)

Πόσο έξω πέσαμε...

Μόλις προχθές γράφαμε (τρέφοντας αυταπάτες) ότι η ομάδα του ΠΑΣ θα μπορούσε φέτος να προχωρήσει στο Κύπελλο και γιατί όχι να φτάσει μέχρι τον τελικό. Αρκεί να το έβλεπαν στα σοβαρά. Πιστεύαμε ότι ήταν καιρός να κάνει κάτι και για τους φιλάθλους της που στο πρωτάθλημα δεν έχουν καταφέρει ακόμη να τους δουν να παίζουν στην Ευρώπη (παρότι αγωνιστικά το είχαν πετύχει). Πόσο έξω πέσαμε!

Που να ξέραμε ότι άλλα είχαν κατά νου οι "πρωταγωνιστές "της. Παίζοντας με τη δεύτερη ομάδα (οι άλλοι είναι κορόιδα που ρίχνουν οχτάρες) κατάφεραν να χάσουν από μια μέτρια ομάδα Β'Εθνικής , εντός έδρας και μάλιστα ενώ στο ημίχρονο κέρδιζαν με 1-0. Άλλο τώρα αν στο δεύτερο ημίχρονο το ματς κατέληξε στο διπλό και Over. [1-2 τελικό, 3-5 στα πέναλτι]

Βέβαια ίσως θα έπρεπε να το είχαμε φανταστεί γιατί αυτό με τη δεύτερη ομάδα στο Κύπελλο έχει γίνει πια συνήθεια.Σαν να λένε «όχι ρε»δεν θέλουμε να προκριθούμε!

Ποιος είναι τελικά ο στόχος μιας ομάδας σαν τον ΠΑΣ; Να παίζει απλώς στην πρώτη κατηγορία, πότε να κερδίζει πότε να χάνει και ως εκεί; Και ο κόσμος του; 

«Είμαστε στενοχωρημένοι» δήλωσε ο προπονητής. Αλήθεια;

Τελικά δεν μπόρεσαν ή  δεν ήθελαν;Ή μήπως... αν και ήθελαν δεν μπόρεσαν.Ή αν και μπορούσαν δεν ήθελαν;Δεν θα το μάθουμε ποτέ.

                                   

Σε δέκα χρόνια, ποιος θα σε θυμάται...

                                                                       (του Ηλία Μακρή από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Ύψος... 2,72

Ο πιο ψηλός άνθρωπος που έζησε ποτέ στον πλανήτη ήταν ο Αμερικανός Ρόμπερτ Γουάντλοου (1918-1940). Είχε ύψος 2, 72 μέτρα.

Οι υπόλοιποι δύο πανύψηλοι συμπατριώτες του ήταν ο Τζον Ρόγκαν (1868-1905) με 2,68 μ. που ζύγισε μόλις 79κ. και λόγω αγκύλωσης δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος και ο Τζον Κάρολ (1932-1969) με 2,63 μ.

'Εφυγαν από τη ζωή αντίστοιχα στις ηλικίες των 22, 37 και 41 ετών.

Σήμερα ο πιο ψηλός εν ζωή άνθρωπος είναι ο Ουκρανός Λέονιντ Στάντνικ, 42 χρονών, με ύψος 2,57 μ.

Όταν ήταν ενός έτους είχε ύψος 1,06μ., στα δύο του χρόνια είχε φτάσει το 1,37, στα τέσσερά του το 1,63, στα οκτώ του ήταν 1,83 , στα δεκάξι του 2,48 στα 21 του 2,64 και τη χρονιά που πέθανε άγγιξε το 2,72.