«Εχει περάσει ενάμισης χρόνος από τότε που τα «Σήματα δομών», το ορειχάλκινο έργο του γλύπτη Κλέαρχου Λουκόπουλου, κομματιάστηκε. Τα «Σήματα» δέχτηκαν επίθεση νωρίς το πρωί της 8ης Αυγούστου 2023, κατά πάσα πιθανότητα με τροχό, και χτυπήθηκαν στα ευάλωτα σημεία, στις ενώσεις τους.Οι δράστες πιάστηκαν με τους μεταλλικούς κύβους φορτωμένους στην καρότσα του «αγροτικού» ύστερα από καταγγελία περαστικής και συνελήφθηκαν. Εχουν πλέον δικαστεί και καταδικαστεί σε φυλάκιση ΜΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ.
Δεν ξέρω πώς νιώθει η γυναίκα που εκείνο το αυγουστιάτικο πρωινό άργησε να πάει στη δουλειά της, για να τηλεφωνήσει στην αστυνομία, βρέθηκε να περιμένει ώρες προκειμένου να δώσει κατάθεση και στη συνέχεια κλήθηκε ως βασικός μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο. Δεν ξέρω αν έχει μετανιώσει για την πρωτοβουλία της, συνεχίζοντας να βλέπει τα κουτσουρεμένα «Σήματα» στημένα στο βάθρο τους στην πλατεία Βραζιλίας, «ανάπηρα», και αφύλαχτα.
Ξέρω όμως ότι μια άλλη γυναίκα, γλύπτρια η ίδια, που βίωσε πρόσφατα μεγάλης έκτασης κλοπή από το ατελιέ όπου εργαζόταν επί δεκαετίες με τον επίσης καλλιτέχνη σύζυγό της, νιώθει ένα βαθύ κι επώδυνο κενό. Τα έργα τέχνης και τα μεταλλικά αντικείμενα που εκλάπησαν αποτελούσαν ενεργά κομμάτια της προσωπικής ιστορίας του ζευγαριού –του Γιώργου Λάππα και της Αφροδίτης Λίτη– και μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου. Τα έργα παραμένουν χαμένα και μάλλον έχουν δοθεί ήδη για λιώσιμο σε «σκραπατζίδικα» με υψηλό αντίτιμο ανά κιλό μετάλλου.
Αυτή τη στιγμή
στην Αθήνα, αμέτρητα κενά βάθρα στέκουν μόνα κι έρημα σε δημόσιους χώρους, σε
πάρκα και σε πλατείες, ενώ τα λάφυρα των κλοπών της «μαφίας του χαλκού», έργα
τέχνης εν προκειμένω, δηλαδή η ιστορία αυτής της χώρας σε εικόνες, μεταφέρεται
στα «μεταλλάδικα», στις μάντρες με σκραπ, και χάνεται για πάντα μέσα σε
παράνομα χυτήρια».
(Aρθρο της Μ.Βασιλειάδου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου