αντί προλόγου..
'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.
Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com
Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon
Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2024
Τα λάθη του κ. Μητσοτάκη...
« Την ώρα που έρχεται το "τσουνάμι" Τράμπ από την άλλη
πλευρά του Ατλαντικού στην Ευρώπη συνολικά (κι όχι μόνον εδώ, βέβαια), την ώρα
που κυβερνήσεις και όλο το πολιτικό κατεστημένο σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες
νοιώθουν να τρίζει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, γιατί είχαν πλήρως
ταυτιστεί με την προηγούμενη Πολιτική των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, και την ώρα
που πέφτουν κυβερνήσεις όπως στη Γερμανία, ο Κυριάκος τι κάνει;Αντί να
μετακινηθεί από τις εμμονικές πολιτικές στις οποίες είχε προσκολληθεί
πεισματικά, αποφάσισε, να... πλήξει την ίδια την παράταξή του: διαγράφοντας τον
πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά! Δηλαδή ποιόν;
Αυτόν που τον είχε προειδοποιήσει για τη woke ατζέντα, αυτόν που τον είχε προειδοποιήσει ότι η παράνομη μετανάστευση διαλύει τις δυτικές κοινωνίες, αυτόν που τον είχε προειδοποιήσει ότι η "βεβιασμένη πράσινη μετάβαση" οδηγεί σε ενδημική ακρίβεια και σε απώλεια ανταγωνιστικότητας των δυτικών οικονομιών, αυτόν που τον είχε προειδοποιήσει ότι η "Συμφωνία περί φιλίας" με την Τουρκία εξαχρειώνει την τουρκική προκλητικότητα. Όλα αυτά δεν τα είπε τώρα ο Σαμαράς. Τα λέει εδώ και χρόνια.
Τα
έλεγε σταθερά, τουλάχιστον από το 2021 - δείτε τις ομιλίες του στα ετήσια
Συνέδρια της ΝΔ. - και τα έλεγε ανοικτά, ΠΡΙΝ ακόμα επανεμφανιστεί στο
προσκήνιο ο Ντόναλντ Τράμπ. Ο οποίος, Κυριάκος, όπως και μεγάλο μέρος του
"ευρωκατεστημένου" και της "ευρωγραφειοκρατίας", αυτά όλα τα
θεωρούσε ως τώρα "ακραία", και "ξεπερασμένα". Και
κορδακίζονταν, όλοι μαζί, ότι βρίσκονταν "στη σωστή πλευρά της
Ιστορίας". Οι καημένοι... Πριν διαγράψουν τον Σαμαρά έκαναν κι άλλα
σπασμωδικά που έδειχναν τον Πανικό τους...
Αποδοκίμασαν ξαφνικά τις... "υπερβολές της woke ατζέντας"!Αυτοί που έφεραν την woke ατζέντα στην Ελλάδα!Woke ατζέντα είναι ο "δικαιωματισμός". Που δεν έχει καμία σχέση με τα ανθρώπινα "δικαιώματα", αλλά με την επιβολή της θεωρίας των... "69 φύλλων" στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Τα δικαιώματα των ομοφύλων να συζούν νόμιμα ΔΕΝ σημαίνει "εξίσωση" της συμβίωσής τους με το γάμο. Θεσπίζοντας το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, δεν έδωσαν "δικαίωμα" στα ομόφυλα ζευγάρια, άλλαξαν τον ορισμό της οικογένειας!
Το ίδιο το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
της Ευρώπης απεφάνθη ότι η εξίσωση της συμβίωσης των ομοφύλων ζευγαριών με το
γάμο, ΔΕΝ συνιστά "ανθρώπινο δικαίωμα"! (Γι' αυτό και οι χώρες που
ΔΕΝ έχουν αποδεχθεί την "εξίσωση" ΔΕΝ διώκονται....)Μεταξύ άλλων,
όταν εξισώνεις τη συμβίωση ομοφύλων ζευγαριών με το γάμο, τότε είσαι
υποχρεωμένος, στη συνέχεια, να δώσεις και το δικαίωμα της τεκνοθεσίας στα
ομόφυλα ζευγάρια. Πράγμα που αγγίζει πλέον τα δικαιώματα των ίδιων των
παιδιών...
Όταν ο Κυριάκος θέσπιζε το γάμο των ομοφύλων ζευγαριών, ΔΕΝ
επέκτεινε ανθρώπινο δικαίωμα, έφερνε τον "δικαιωματισμό"!Έκανε το
πρώτο βήμα προσχώρησης στη woke ατζέντα.
Όταν εμφανίστηκαν στα δημόσια σχολεία τα πρώτα επίσημα
έγγραφα όπου καταργήθηκε ο τίτλος "πατέρας" και "μητέρα"
των ανηλίκων και αντικαταστάθηκε από το βλακώδες "γονέας ένα" και
"γονέας δύο", αυτό ήταν επίσης ένα βήμα προσχώρησης στην woke
ατζέντα.. Κι αυτό έγινε επί διακυβέρνησης του Κυριάκου.
Οταν άρχισαν να πηγαίνουν "τρανς" άτομα να διαβάζουν… Χριστουγεννιάτικα παραμύθια σε παιδάκια του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου, αυτό ήταν ένα ακόμα βήμα προσχώρησης στην woke ατζέντα. Κι αυτό έγινε επί Κυριάκου. *
Μας λένε ότι ο
Κυριάκος σταμάτησε τους εργαλειοποιημένους από το να εισβάλλουν στην Ελλάδα από
τον Έβρο, τον Φεβρουάριο του 2020...Εκείνο που ΔΕΝ μας λένε, είναι ότι ΠΡΙΝ
στείλει τα ΜΑΤ στον Έβρο, να σταματήσουν τους εργαλειοποιημένους, είχε στείλει
τα ΜΑΤ στη Λέσβο να... δείρουν τους κατοίκους της που σταματούσαν τους
εργαλειοποιημένους.Δεν μας λένε ακόμα, ότι ΜΕΤΑ τον Φεβρουάριο του 2020, οι
εργαλειοποιημένοι δεν σταμάτησαν να έρχονται. Απλά μπαίνουν πιο ήσυχα, σε
μικρότερες ομάδες - έγινε κάποια προσπάθεια να ελεγχθούν, αλλά τελικά έχουν
δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα παντού. Τώρα μαθαίνουμε από τον ευρωπαϊκό Τύπο,
ότι οι ροές από την Τουρκία στην Ελλάδα έχουν διπλασιαστεί, μόνο τον τελευταίο
χρόνο. Κοιτάξτε μόνο τις τωρινές φωτογραφίες από τη Ρόδο. Τις οποίες τις
αποκρύβει ο ελεγχόμενος τύπος των Αθηνών...
Μας λένε ακόμα ότι επί Κυριάκου δημιουργήθηκε
"φράχτης" στον Έβρο. Εκείνο που ΔΕΝ μας λένε είναι ότι κλείνουν σε
λίγο πέντε χρόνια από τον Φεβρουάριο του 2020 και ο φράχτης στον Έβρο ακόμα...
επεκτείνεται. Και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Για να έχετε μια βάση σύγκρισης, η
Τουρκία έφτιαξε αληθινό τείχος σε στη συνοριακή μεθόριό της με τη Συρία, μέσα
σε τρεις μήνες. Τα Σκόπια σήκωσαν φράχτη στα σύνορά τους με την Ελλάδα μέσα σε
λίγα 24ωρα. Και η Βουλγαρία έφτιαξε κι αυτή απροσπέλαστο φράχτη στα σύνορά της
με την Ελλάδα μέσα σε δύο βδομάδες. Εμείς εδώ... λέμε ότι φτιάξαμε φράχτη. Αλλά
οι εργαλειοποιημένοι συνεχίζουν να περνάνε γιατί, απλούστατα, ο φράχτης δεν
ολοκληρώθηκε ποτέ.
Και για τα ενεργειακά, ο Κυριάκος προσχώρησε απολύτως - παρά
τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις Σαμαρά όλα αυτά τα χρόνια - στη
"βεβιασμένη πράσινη μετάβαση". Με υπερβάλλοντα ζήλο μάλιστα, αφού
έκλεισε και σύγχρονα εργοστάσια - μειωμένων ρύπων - λιγνίτη. Τα οποία, αφού τα
έκλεισε το 2020, δεν μπορούσε να τα ξανά-ανοίξει εύκολα μετά το 2022...Να
σημειωθεί ότι η Γερμανία που πρωτοστατούσε στην "πράσινη μετάβαση"
προγραμμάτιζε να κλείσει τα δικά της λιγνιτικά μετά το 2037. Εμείς, εδώ, τα
κλείσαμε πολύ νωρίτερα, πριν προλάβουν ακόμα να αποσβεστούν οι επενδύσεις...
Το 2012-14 η βάση της
τιμής ενέργειας, δηλαδή η τιμή του πετρελαίου, στη διεθνή αγορά κυμαινόταν γύρω
στα 100 δολάρια το βαρέλι. Τώρα η κυμαίνεται γύρω στα 80 δολάρια το βαρέλι. Το
2012-14 η τιμή ενέργειας στον έλληνα καταναλωτή ήταν περίπου η μισή απ' ό,τι
είναι τώρα! Η διεθνής τιμής του πετρελαίου ΜΕΙΩΘΗΚΕ και η εγχώρια τιμή στον
καταναλωτή ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΕ! Κι όλα αυτά εξ αιτίας μιας ενεργειακής πολιτικής που
εφαρμόστηκε σε όλο τον δυτικό κόσμο, καταδικάζοντας τις χώρες τους σε
ενεργειακή φτώχεια και αποβιομηχάνιση.
Ο Κυριάκος είχε ταυτιστεί με ένα διεθνές ρεύμα που μόλις ηττήθηκε (στις ΗΠΑ - και ψυχομαχάει στην Ευρώπη). Νόμιζαν, όλοι αυτοί, ότι βρίσκονταν "στη σωστή πλευρά της Ιστορίας"...Και τώρα γύρισε η Ιστορία και τους πατάει...Νόμιζε ο ίδιος ο Κυριάκος, πώς αφού ευθυγραμμίζεται με τους ισχυρούς φίλους του στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, δεν τον κουνάει κανένας.
Τώρα που οι πολιτικές, τις οποίες όλοι μαζί είχαν επιβάλει, καταρρέουν με πάταγο και οι ισχυροί φίλοι του έξω δεν υπάρχουν πια, τώρα που έρχονται όσοι οι ίδιος αποδοκίμαζε (μιλούσε μάλιστα, απαξιωτικά, για "Τραμπισμό"),τώρα που συμβαίνουν όσα ο ίδιος αποκήρυσσε "μετά βδελυγμίας", τώρα νοιώθει Πανικό. Απολύτως δικαιολογημένα, είν' αλήθεια.
Και κι αντί να κοιτάξει πως να διορθώσει τα λάθη του, κάνει νέα λάθη. Ακόμα πιο τραγικά. Και εντελώς ασυγχώρητα πλέον. Κι όποιος κάνει επιδείξεις ισχύος από θέση αδυναμίας ΠΑΝΤΑ χάνει. Ιδιαίτερα όταν βάζει απέναντι του ένα "ανθεκτικό πολιτικό ζώο", όπως ο Σαμαράς. Και όχι μόνο».
(Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από το lastpoint.gr)
Κάν' το όπως η Αργεντινή...
«Πόσοι Αργεντινοί χρειάζονται για να ετοιμάσουν ένα τηγανητό φιλέτο κοτόπουλου με λευκό ρύζι ; Αν είναι δημόσιοι υπάλληλοι και το μαγείρεμα γίνεται μπροστά σε κάμερες χρειάζονται τουλάχιστον εξακόσιοι. Αυτός είναι ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζονται για το Cocineros y cocineras argentinos (Αργεντίνοι σεφ), ένα πρόγραμμα της δημόσιας τηλεόρασης αφιερωμένο στην προετοιμασία απλών, καθημερινών πιάτων. Μετά από δεκαπέντε χρόνια στην οθόνη με μέσο κοινό περίπου 1% των τηλεθεατών, η εκπομπή καταργήθηκε φέτος. Την ίδια τύχη είχαν και άλλες εκπομπές και εκατοντάδες συμβασιούχοι υπάλληλοι της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφώνου των οποίων οι συμβάσεις δεν ανανεώθηκαν.
Τα μέτρα αυτά, με στόχο τη μείωση του
κολοσσιαίου ελλείμματος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης που κληρονόμησε η πρώην
διοίκηση, εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς της κυβέρνησης. Πιστός στην
προεκλογική του υπόσχεση, ο Χαβιέ Μιλέι, που εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας
πριν από ένα χρόνο, εφαρμόζει περικοπές προϋπολογισμού πρωτοφανείς στην ιστορία
της Αργεντινής.
Μόλις ανέβηκε στην εξουσία, ο πρόεδρος, που έκανε εκστρατεία με το αλυσοπρίονο στο χέρι, ξεκίνησε τη μάχη του ενάντια στο δημοσιονομικό έλλειμμα. Μειώνει στο μισό τον αριθμό των υπουργείων (από 18 σε 9) και των κρατικών γραμματειών (από 106 σε 54). Μερικά συγχωνεύονται, με τη δημιουργία ενός μεγάλου Υπουργείου Ανθρώπινου Κεφαλαίου, που συγκεντρώνει την Εκπαίδευση, την Ανώτατη Εκπαίδευση και την Έρευνα, τον Πολιτισμό, την Εργασία, τα Παιδιά και την Οικογένεια, καθώς και τις Κοινωνικές Υποθέσεις.
Άλλα καταργούνται εντελώς, όπως το Υπουργείο Γυναικών, Φύλου και Διαφορετικότητας, σύμφωνα με μια προεκλογική υπόσχεση του Milei. Θεωρεί ότι αυτό το υπουργείο ήταν ένας χώρος ιδεολογικού ακτιβισμού χωρίς ουσιαστικό όφελος για τις γυναίκες της Αργεντινής.Παρά τον κολοσσιαίο προϋπολογισμό και προσωπικό μεγαλύτερο από αυτό των Υπουργείων Άμυνας ή Ασφάλειας, αυτό το υπουργείο δεν πέτυχε, υπό τη διοίκηση Κίρχνερ, να περιορίσει την αύξηση της βίας κατά των γυναικών, ιδιαίτερα των συζυγικών δολοφονιών.
Η κατάσταση έγινε
ακόμη πιο ζοφερή όταν μια δικαστική έρευνα αποκάλυψε πρόσφατα ότι ο Πρόεδρος
Αλμπέρτο Φερνάντες είχε ξυλοκοπήσει βίαια τη σύζυγό του, Φαμπιόλα Γιανέζ, το 2021,
ενώ εκείνη ήταν έγκυος. Η τελευταία δήλωσε ότι ο Υπουργός Γυναικών της είχε
αρνηθεί τη βοήθεια που είχε ζητήσει.
Οι κρατικές υπηρεσίες που ο Μιλέι έβλεπε ως οχήματα σπατάλης δημόσιων πόρων για ιδεολογικούς σκοπούς ήταν οι πρώτες που εξαλείφθηκαν. Μεταξύ αυτών, το Telam, το εθνικό πρακτορείο Τύπου της Αργεντινής που ιδρύθηκε το 1945. Κατηγορούμενο από τον πρόεδρο ότι λειτουργούσε τις τελευταίες δεκαετίες ως αριστερό πρακτορείο προπαγάνδας, έκλεισε και η πλειοψηφία των υπαλλήλων του απολύθηκε.
Το Εθνικό Ινστιτούτο κατά των Διακρίσεων, της Ξενοφοβίας και του Ρατσισμού (Inadi) είχε την ίδια μοίρα. Για τον Μιλέι, αυτός ο οργανισμός –όλες οι ανακοινώσεις του οποίου γίνονταν με «συμπεριληπτική» γραφή– ασχολούνταν αποκλειστικά με ιδεολογικές διώξεις. To Inadi, οοποίο είχε 44 γραφεία σε όλη τη χώρα και απασχολούσε 431 άτομα είχε επικριθεί έντονα για τις αμφιλεγόμενες πρωτοβουλίες του.
Ο οργανισμός επικρίθηκε ιδιαίτερα επειδή
λειτούργησε ως «κέντρο απασχόλησης» για αριστερούς ακτιβιστές, αποκλίνοντας από
την αποστολή του να καταπολεμήσει τις διακρίσεις. Το ινστιτούτο κατηγορήθηκε
ότι αφοσιώθηκε περισσότερο στη λογοκρισία και τη δίωξη πολιτικών και
ιδεολογικών αντιπάλων, πολλοί από τους οποίους υπέστησαν νομικές διώξεις.
Μια άλλη περικοπή του προϋπολογισμού αφορούσε το Εθνικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου και Οπτικοακουστικών Τεχνών (Incaa). Το 2023, ο οργανισμός αυτός είχε επιδοτήσει 241 ταινίες (περισσότερες από το Χόλιγουντ), από τις οποίες οι 143 δεν είχαν φτάσει τους 1.000 θεατές. Η Incaa συσσώρευε ένα κολοσσιαίο έλλειμμα χρόνο με το χρόνο και αφιέρωνε το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού της στους μισθούς των 645 υπαλλήλων της. Κάτω από το «αλυσοπρίονο» του Milei, τα τρία τέταρτα των κεφαλαίων και του προσωπικού του εξαφανίστηκαν.
Πολύ θόρυβο κάνουν όσοι καταγγέλλουν τις περικοπές του στον τομέα της έρευνας. Ωστόσο, μια προσεκτική εξέταση αποκαλύπτει μια άλλη εικόνα. Πράγματι, η πανδημία είχε βλάψει την αξιοπιστία των ερευνητών της, αρκετοί από τους οποίους κατηγορήθηκαν ότι θυσίασαν την επιστήμη στο βωμό της ιδεολογίας. Λόγω της πολιτικής τους ευθυγράμμισης με την κυβέρνηση Κίρχνερ, υποστήριξαν ένα εκτεταμένο lockdown, πανηγύρισαν τα ρωσικής κατασκευής εμβόλια Sputnik και αντιστάθηκαν στην επαναλειτουργία των σχολείων, τα οποία παρέμειναν κλειστά για δύο χρόνια.
Από την μεριά της η κυβέρνηση δήλωσε ότι πλέον δεν θα διατίθενται πόροι για μελέτες «με αμφισβητήσιμη χρησιμότητα, όπως μία που ασχολούνταν με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Μπάτμαν». Ο στόχος του Προέδρου Milei για την εξάλειψη του δημοσιονομικού ελλείμματος συνεπάγεται μια ριζική συρρίκνωση του κράτους, με ήδη περισσότερους από 28.000 δημόσιους υπαλλήλους να απολύονται και προγραμματισμένες συνολικά περικοπές 75.000 θέσεων εργασίας μέχρι το τέλος του έτους, καθώς και την εξάλειψη εξήντα κρατικών υπηρεσιών στο τους επόμενους μήνες.
Τα οικονομικά αποτελέσματα της κυβέρνησης του Χαβιέ Μιλέι είναι απτά. Από τον Φεβρουάριο, η χώρα κατέγραψε ξανά δημοσιονομικό πλεόνασμα. Και τα στοιχεία για τον πληθωρισμό φαίνονται θαυματουργά. Ενώ έφτασε το 25% το μήνα όταν ο πρόεδρος ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Δεκέμβριο του 2023, έπεσε στο 2,7% τον περασμένο μήνα.
Για πρώτη φορά μετά
από τριάντα χρόνια, η Αργεντινή γνώρισε ακόμη και μηδενικό πληθωρισμό στα
τρόφιμα τον Ιούνιο. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, ο Milei ανακοίνωσε ότι η χώρα βγήκε επίσημα από την
ύφεση. Ο πληθυσμός φαίνεται να τον ευγνωμονεί: η δημοτικότητα του προέδρου
είναι πάνω από 50%».
(Babis Georges Petrakis-Le
Point/geopolitico.gr)
Ρολάρει η Οικονομία...
«Η Ελλάδα πρέπει να τροποποιήσει τον προϋπολογισμό της για το 2025, επειδή έχει διαθέσιμα περισσότερα χρήματα από τα προβλεπόμενα και αυτό συμβαίνει επειδή τα φορολογικά έσοδα έχουν αυξηθεί.Παράλληλα, αποπληρώνει τα δάνεια βοήθειας νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt. Ο υπουργός Οικονομικών παρουσίασε πρόσφατα τα προκαταρκτικά στοιχεία του προϋπολογισμού για τους 10 μήνες του τρέχοντος έτους.
Πολλοί από τους ομολόγους του από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιθανό να ζηλεύουν τα στοιχεία: Μεταξύ Ιανουαρίου και τέλους Οκτωβρίου, η Ελλάδα δημιούργησε δημοσιονομικό πλεόνασμα 6,1 δισ. ευρώ. Ο προϋπολογισμός είχε προβλέψει έλλειμμα 2,2 δισ. ευρώ.Το πρωτογενές ισοζύγιο του προϋπολογισμού, το οποίο δεν περιλαμβάνει την εξυπηρέτηση του χρέους, έκλεισε με πλεόνασμα 13,5 δισ. ευρώ. Ο υπουργός Οικονομικών ανέμενε πρωτογενές πλεόνασμα 6,1 δισ. ευρώ.
Η λιτή διαχείριση του προϋπολογισμού συνέβαλε επίσης σε αυτό το αποτέλεσμα: Ο Χατζηδάκης δαπάνησε 4,8 δισ. ευρώ λιγότερα από τα προϋπολογισθέντα στο δεκάμηνο.Για το σύνολο του έτους, το υπουργείο Οικονομικών της Αθήνας αναμένει φορολογικά έσοδα ύψους 68 δισ. ευρώ αντί των αρχικά προβλεπόμενων 66,2 δισ. ευρώ. Το επόμενο έτος, το ποσό αναμένεται να ανέλθει στα 70 δισ. ευρώ. Από το 2017 έως το 2021 η χώρα μείωσε σχεδόν στο μισό το κενό ΦΠΑ, από 6 σε 3,2 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Το κενό ΦΠΑ είναι η διαφορά μεταξύ των θεωρητικά δυνατών εσόδων και των πραγματικών εσόδων που εισπράττονται. Το δημόσιο ταμείο εξακολουθεί να χάνει περίπου το 15% του οφειλόμενου ΦΠΑ.Ο υπουργός Οικονομικών κ. Χατζηδάκης είχε υποσχεθεί πρόσθετα έσοδα από 1 έως 1,2 δισ. ευρώ φέτος από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Το πραγματικό ποσό θα είναι περίπου δύο δισ. Το επόμενο έτος, τα πρόσθετα έσοδα αναμένεται να αυξηθούν στα 2,3 δισ.
Με αναμενόμενα έσοδα 5,8 δισ. ευρώ, το 2024 θα είναι το πιο κερδοφόρο έτος από την έναρξη του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων το 2011. Ποσό 3,27 δισ. ευρώ εισέπραξε ο υπουργός Οικονομικών τον Οκτώβριο για την 25ετή παραχώρηση της εκμετάλλευσης του αυτοκινητόδρομου της Αθήνας Αττική Οδός. Τα έσοδα από την ιδιωτικοποίηση θα χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του χρέους.
Στις 15 Δεκεμβρίου, ο υπουργός Οικονομικών θέλει να αποπληρώσει τα διμερή δάνεια από τους εταίρους του ευρώ, συνολικού ύψους 7,9 δισ. ευρώ, νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. Πρόκειται για δάνεια από το πρώτο πακέτο βοήθειας που συγκροτήθηκε το 2010, τα οποία δεν είναι απαιτητά πριν από το 2026 έως το 2028, όπως είχε προγραμματιστεί.Το επόμενο έτος, η χώρα αναμένεται να αποπληρώσει άλλα πέντε δισ. ευρώ στις χώρες του ευρώ νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτό
θα μειώσει τον λόγο του χρέους της χώρας στο 146,8% του ΑΕΠ το επόμενο έτος. Αυτό
θα είναι το χαμηλότερο επίπεδο από την έναρξη της κρίσης δημόσιου χρέους το
2010».
(capital.gr)
Woke culture της Αριστεράς...
«Παρακολούθησα μια εκπομπή στο ErtNews με καλεσμένους τον Σταμάτη Φασουλή και τη Σώτη Τριανταφύλλου για τη woke ατζέντα.. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι εξοικειωμένος με τις δημιουργίες της Τριανταφύλλου, ούτε και την είχα ακούσει σε συνέντευξη ξανά. Απλά μου είχε κάνει εντύπωση η επιθετικότητα της αριστεράς στο πρόσωπό της…
Στα 45 λεπτά της εκπομπής, μου λύθηκαν όλες οι απορίες. Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η αριστερά βρέθηκε σε απόλυτα μειονεκτική θέση σε θέματα δημοκρατίας και κυρίως οικονομίας. Τι να υποστήριζε και σε τι να επιχειρηματολογούσε; Στην αξία των ερειπίων εν τω συγχρόνω βίω; Στην πορεία, η αδυναμία άρθρωσης πειστικού λόγου στα οικονομικά ζητήματα, υποκαταστάθηκε από τον απόλυτο αναλφαβητισμό. Θηριώδεις κοτσάνες για ημιλειτουργούντες εγκεφάλους…
Αλλά αυτά είναι ημίμετρα, δεν κάνεις δουλειά με Γκλέτσικες θεωρίες. Άρα υποχώρησε συνειδητά στον τομέα αυτό, αρθρώνοντας περιστασιακά τα γνωστά παπατζιλίκια για τους κακούς πλουσίους και άλλα σενάρια της ΚΛΑΚ Films γραμμένα για τη Μάρθα Βούρτση και την Άντζελα Ζήλεια. Αποφάσισε έτσι να επικεντρωθεί στον τομέα που θεωρούσε προνομιακό ακόμα γι αυτήν: Τα κοινωνικά. Ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη, κλάμα μπόλικο, δικαιωματισμός στο full και μια συνεχής προσπάθεια απαξίωσης του δυτικού τρόπου ζωής, ως ανελεύθερου και καταπιεστικού για τις «μειονότητες».
Την ίδια βέβαια στιγμή, αγκαλιάζει τον Ισλαμικό φασισμό (γιατί αντιμάχεται τη Δύση), παρουσιάζοντας την κατακρεούργηση των πλέον στοιχειωδών για τον δυτικό κόσμο δικαιωμάτων, απλά ως κομμάτι ενός πολιτισμού που οφείλουμε να σεβόμαστε…Παπατζιλίκια και πάλι εν ολίγοις.
Το πρόβλημα όμως βρισκόταν αλλού…στο ότι η αναμέτρηση στους τομείς
αυτούς με τους συντηρητικούς, που πολλές φορές εκπέμπουν μια απολυτότητα και
μια δυσκαμψία σκέψης, ήταν εύκολη. Έλα όμως που σταδιακά διαμορφώθηκε μια
φιλελεύθερη τάση, που δεν προβάλλει απλά το «αντί», δεν αντισυσπειρώνεται, δεν
δημιουργεί πολώσεις, υπερβαίνει τους μύθους και διεκδικεί ελευθερία παντού, από
την οικονομία μέχρι τις πιο απλές ανθρώπινες σχέσεις. Πως τα βάζεις μ´
αυτούς; Σε καθαρίζουν στο λεπτό σαν κρεμμύδι…
Εκεί λοιπόν, η πάνδημη επιθυμία προστασίας και σεβασμού του διαφορετικού, ό,τι δηλαδή χαρακτηρίζει μια Δύση που πχ στις ΗΠΑ ενώ στα ‘60s πάλευαν με τον ρατσισμό, στη λυκαυγή του νέου αιώνα εξέλεξαν και μαύρο πρόεδρο, μετεξελίχθηκε σε woke αριστερίστικη κορεκτίλα. Ο στόχος; Ο φορμαλισμός της σκέψης, της έκφρασης, του λόγου. Να υποχρεωθούν οι νέοι επικίνδυνοι αντίπαλοι να ακρωτηριάσουν τον λόγο τους, υπό τον φόβο της επίθεσης που θα δεχτούν.
Άρα ή έπρεπε να αυτολογοκρίνονται για να επιβιώσουν, καθιστάμενοι όμως αυτόματα ακίνδυνα πνευματικά κομοδίνα ή θα αντιδρούσαν και θα δέχονταν τις κατάρες της woke εξαλλοσύνης…Στον Καιάδα όλοι…
Έξυπνο, όμως δεν μέτρησε τη μεταβλητή κοινωνία. Γιατί όταν στήνεις κελιά για το πνεύμα, αναγκαστικά φυλακίζεις τους πάντες. Δεν μπορείς να κάνεις διακρίσεις. Και εδώ οι κοινωνίες μπουχτισμένες αντέδρασαν. Με ό,τι πρόσφορο τους προσφερόταν.
Και έτσι, η φιλελεύθερη τάση αντί
να καταπνιγεί, ιστορικά και πάλι δικαιώνεται.Διότι ανεξάρτητα από τις
συγκυριακές πολιτικές επιλογές που αποπνέουν λαϊκισμό, η πραγματική απαίτηση
και πάλι των κοινωνιών, είναι αυτή που εκφράστηκε εκεί στα 1990».
(Σ.Χήνος- ευρωπαϊστές f/B)
Απόψεις...
«Δεν ξέρω αν φταίνε οι
διαμαρτυρίες των πολιτών για την ακρίβεια, τα πεντέμισι χρόνια εξουσίας, η
εκλογή Τραμπ ή η αναβάθμιση του ΠΑΣΟΚ σε αξιωματική αντιπολίτευση. Ξέρω όμως
ότι η σιγουριά που εξέπεμπε η κυβέρνηση δεν φαίνεται πλέον. Και οι
επικοινωνιακές υπερβολές της προκαλούν περισσότερες ζημίες παρά οφέλη. Γι’ αυτό
και η δημοφιλία της από το 40,56% στις εκλογές πριν από ενάμιση χρόνο είναι
πλέον κοντά στο 30% στις σημερινές δημοσκοπήσεις.
Προφανώς τα όσα είπε ο Αντ. Σαμαράς για τις επιδόσεις της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά ήταν πολύ βαριά, ιδιαίτερα όσον αφορά τον υπ. Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη. Ομως, είναι γνωστό ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει υπερβολική ευαισθησία (ίσως και εμμονή) με τα εθνικά θέματα, που στοίχισε στον ίδιο και στη χώρα. Ωστόσο, είναι πρώην πρωθυπουργός και δικαιούται –σύμφωνα με τα κοινοβουλευτικά ειωθότα– να μιλάει ελεύθερα και να απολαμβάνει το προνόμιο να εκλέγεται βουλευτής χωρίς σταυρό.Η απόφαση Μητσοτάκη να τον διαγράψει ήταν ακραία και έδειξε έλλειψη ψυχραιμίας, ιδιαίτερα μάλιστα όταν τα λεγόμενα Σαμαρά περί ενδοτικότητας της κυβέρνησης είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η διαγραφή Σαμαρά γίνεται ακόμη πιο ανεξήγητη μετά και τα πενιχρά αποτελέσματα των συνομιλιών Γεραπετρίτη – Φιντάν, οι οποίες, όπως αναμενόταν, ακολουθούν το μοτίβο των προηγούμενων 65 διερευνητικών συνομιλιών των δύο πλευρών από το 2002.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι ακατανόητες και οι διαρροές της κυβέρνησης το τελευταίο έτος ότι υπάρχει ευκαιρία εξεύρεσης λύσης στα ελληνοτουρκικά, κάτι που δημιούργησε χωρίς λόγο ανέφικτες προσδοκίες και κινητοποίησε το λόμπι των «υπερπατριωτών» της Ν.Δ.Και δεν είναι μόνον η διαγραφή Σαμαρά που δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει αρχίσει να «χάνει λάδια».
Είναι και η προσπάθεια του κ.
Μητσοτάκη να αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει πλέον «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» επειδή
αρνήθηκε να ψηφίζει ως έχουν τα νομοσχέδια που έφερε η Ν.Δ. στη Βουλή. Καθώς
είναι γνωστό τοις πάσι ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ψηφίσει την πλειονότητα των νόμων που
έφερε η κυβέρνηση, ενώ έχει υποστεί δυσανάλογο πολιτικό κόστος όταν μόνο του το
2010 –ενώ ο κ. Σαμαράς μιλούσε για «Ζάππεια» και ο κ. Τσίπρας ονειρευόταν
συγκρούσεις με την Ευρώπη– υπέγραψε μνημόνιο για να αποτρέψει τη χρεοκοπία της
χώρας.
Ακατανόητη, όμως, είναι και η εμμονή της κυβέρνησης να πείσει
τον κόσμο ότι οι πολίτες έχουν γίνει πολύ πλουσιότεροι επί Ν.Δ. Εκτιμήσεις που
δεν ταιριάζουν με τα ευρήματα των διεθνών οργανισμών και διαψεύδονται
καθημερινά στα ταμεία των σούπερ μάρκετ της χώρας. Χαρακτηριστική είναι η
τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, που δείχνει ότι ο μέσος καθαρός
μισθός στο Δημόσιο σήμερα είναι 1.027 ευρώ και στον ιδιωτικό τομέα 892 ευρώ.
Γι’ αυτό και σε όλες τις δημοσκοπήσεις το πιο σοβαρό πρόβλημα του κόσμου είναι
η ακρίβεια, με την πλειονότητα να επισημαίνει ότι η χώρα βαδίζει σε λάθος
κατεύθυνση.
(Ν.Παπαδόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Το τέλος της τηλεοπτικής ιστορικής σειράς «Σκοτεινή δεκαετία 1964-1974» φανέρωσε πανηγυρικά αυτό που όλοι φανταζόμασταν: απίθανα, ευθυνόφοβα ανθρωπάκια λύγισαν μπροστά στο βάρος των γεγονότων.Αλλά το «κλου» του τελευταίου επεισοδίου ήταν η αποκάλυψη ότι ο δικτάτορας Δημ. Ιωαννίδης προσέφυγε ικέτης στη σοβιετική πρεσβεία ζητώντας την άμεση παρέμβαση της Σοβιετικής Ενωσης για να αντιμετωπιστεί η τουρκική εισβολή. Και το ελληνικό αντίδωρο θα ήταν ναυτικές βάσεις σε νησιά του Αιγαίου.
Αδυνατώ να μετρήσω τον βαθμό απόγνωσης αυτού του ανθρώπου όταν έβλεπε πού είχε οδηγήσει την πατρίδα του και το καθεστώς του. Διότι μόνον σε κατάσταση απερίγραπτης απόγνωσης, αυτός, ένας συνειδητός αντικομμουνιστής, θα ζητούσε βοήθεια από τη Μέκκα του κομμουνισμού.Φυσικά, ο αεροπορικός ακόλουθος της σοβιετικής πρεσβείας στον οποίον απευθύνθηκε υπενθύμισε στον Δ. Ιωαννίδη πως ο κόσμος είναι χωρισμένος σε δύο στρατόπεδα και η Ελλάδα επέλεξε να ενταχθεί στο αντίπαλο στρατόπεδο. Και κάπως έτσι έκλεισε κάθε συζήτηση επί του θέματος. Το πώς αντιμετώπισε η Σοβιετική Ενωση την τουρκική εισβολή είναι ένα μεγάλο ζήτημα που δεν μπορεί να εξεταστεί παρεμπιπτόντως.
Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ένας
γνήσιος Homo Sovieticus, σεβάστηκε και αυτός τις σφαίρες επιρροής και αρνήθηκε
το δάνειο των 5 δισ. που του ζήτησε ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Και δεν
έμεινε εκεί. Ενημέρωσε τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ για το αίτημα του
Ελληνα πρωθυπουργού. Να θυμίσω ότι και, πολύ παλαιότερα, ο Στάλιν τήρησε μια
συμφωνία που μονόγραψε μαζί με τον Τσώρτσιλ σε μια χαρτοπετσέτα και
παρακολουθούσε μακρόθεν και αδιάφορος τη μάχη της Αθήνας. Τελικά οι Σοβιετικοί
ήταν σοβαροί άνθρωποι, σέβονταν τη μοιρασιά του κόσμου και έπαιζαν μπαλίτσα
εκεί όπου τους έπαιρνε.
(Σ.Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Απόψεις...
«Το «δεν δουλεύω μια μέρα και επιστρέφω κανονικά την επομένη» δεν είναι απεργία, είναι μια θεατρική παράσταση που σκοπό έχει να πείσει ότι υπάρχει συνδικαλιστικό κίνημαΣήμερα είναι ημέρα γενικής απεργίας. Στην πραγματικότητα όχι και τόσο γενικής αφού πολλοί, μπορεί και οι περισσότεροι, συμπολίτες θα δουλέψουν κανονικά μιας και δεν έχουν την πολυτέλεια ή την επιθυμία να χάσουν μεροκάματα για να κάνουν το κομμάτι τους οι εργατοπατέρες των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Γιατί και η σημερινή απεργία αυτό ακριβώς είναι: μια προσπάθεια να δικαιολογηθεί ο ρόλος των συνδικαλιστών, οι οποίοι το μόνο για το οποίο διαχρονικά αγωνίζονται είναι η διατήρηση της θέσης τους και η εξυπηρέτηση των προσωπικών ή των κομματικών τους συμφερόντων. Είναι μια υπόμνηση της ύπαρξής τους και της συντήρησης την οποία η ύπαρξη αυτή εγγυάται. Και σίγουρα είναι μια οικονομική ανάσα για το κράτος που θα γλιτώσει τόσα μεροκάματα χωρίς να χάσει απολύτως τίποτα.
Στον ιδιωτικό τομέα, έτσι κι αλλιώς, οι εργαζόμενοι δεν κάνουν απεργία για την πλάκα τους, με μοναδική εξαίρεση τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις στα οποία συνήθως τα μεροκάματα καταβάλλονται κανονικά αφού τις περισσότερες φορές αντί για απεργία έχουμε lock out.κόμα και η χρήση του όρου «απεργία» για το σημερινό ρεπό είναι, νομίζω, καταχρηστική. Η απεργία έχει συγκεκριμένα, συνήθως ρεαλιστικά, αιτήματα και συνεχίζεται μέχρι την ικανοποίησή τους ή την εξάντληση των απεργών ή τον συμβιβασμό εργοδοσίας και συνδικαλιστών.
Το «δεν δουλεύω μια μέρα και επιστρέφω
κανονικά την επομένη» είναι μια θεατρική παράσταση που σκοπό έχει να πείσει ότι
υπάρχει συνδικαλιστικό κίνημα ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που υπάρχει είναι
κομματικά στελέχη που πασχίζουν να υποτάξουν τους εργαζόμενους στην υπηρεσία
του κομματικού συμφέροντος ή απλώς ανεπαρκείς συνδικαλιστές που, ανήμποροι να
σκεφτούν έναν ωφέλιμο τρόπο δράσης, μαϊμουδίζουν συνδικαλιστικές πρακτικές του
προηγούμενου αιώνα.
(Μ.Βουλαρίνος -ATHensvoice)
«Γίνομαι εμμονικός: αλλά δημόσιες συγκοινωνίες χωρίς τις εισπράξεις που θα μπορούσαν να έχουν προορίζονται να υποβαθμιστούν, να γίνουν χειρότερες.Χωρίς το κόμιστρο, δεν υπάρχει περίσσευμα για επενδύσει σε υποδομές: νέα μέσα, νέες τεχνολογίες, υποδομές ασφάλειας – και νέες θέσεις εργασίας.Είναι αδιανόητο οι δημόσιες συγκοινωνίες να στηρίζονται για τη συντήρηση και την ανάπτυξή τους αποκλειστικά στον προϋπολογισμό και στα ΕΣΠΑ.Κι είναι διπλά αδιανόητο εδώ και περισσότερα από δώδεκα χρόνια να είναι κυρίαρχη η ιδεολογία του «δεν πληρώνω», που καλλιέργησε μέσα στην κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ και ουδείς έκτοτε επιχείρησε να αλλάξει.
Η κυβέρνηση άφησε στην τύχη τους τις συγκοινωνίες χάνοντας ουσιαστικά μια τετραετία. Αλλά και η δεύτερη τετραετία της δεν πάει καλύτερα.Η υποβάθμιση λεωφορείων, τρόλεϊ και τραμ έχει μεταδοθεί στο μετρό. Καθυστερήσεις, έλλειμμα καθαριότητας, έλλειμμα ασφάλειας. Πήξιμο (δηλαδή οσμές) και αυξημένη επαιτεία. Το άλλοτε καμάρι των συγκοινωνιών βαλκανοποιείται με μεγάλη ταχύτητα.
Οι συγκοινωνίες είναι απαραίτητο στοιχείο της καθημερινότητας των πόλεων. Αν λειτουργούσαν σωστά, οι πόλεις θα ήταν καλύτερες – και λιγότερα τα αυτοκίνητα στους δρόμους. Για να λειτουργούν σωστά, όμως, πρέπει να ξανααποκτήσουν πόρους. Εσοδα από το κόμιστρο των εισιτηρίων.
Την περασμένη
δεκαετία, ο πολιτικός ριζοσπαστισμός ενοχοποίησε την είσπραξη του εισιτηρίου.
Εσπασαν πολλές φορές τα ακυρωτικά μηχανήματα, προπηλάκισαν ελεγκτές.Μια λούμπεν
αντίληψη για το δωρεάν, που υποτίθεται είναι λαϊκό δικαίωμα αφού οι
συγκοινωνίες είναι δημόσιες, έγινε η κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα.Αν η κουλτούρα
αυτή δεν ανατραπεί, οι συγκοινωνίες θα βυθίζονται. Κι αν δεν την ανατρέψει η
κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν θα την ανατρέψει κανείς».
(Hλ.Κανέλλης-
ΤΑ ΝΕΑ)
Απόψεις...
«Δεν έχω ιδέα από πολιτική» είπε περίπου 20 φορές ο Νίκος Μουτσινάς στον Στέφανο Κασσελάκη, τον οποίο παρ’ όλα αυτά επέλεξε ως βασικό καλεσμένο στην πρεμιέρα της νέας εκπομπής του στον Alpha. Ηταν άβολο ακόμη και για τον Κασσελάκη, που δεν είναι ξένος προς την ψυχαγωγική τηλεόραση: Είχε απέναντί του έναν οικοδεσπότη που προσποιείτο πολύ άγαρμπα ότι είναι άσχετος με τα πολιτικά. Ηταν σχεδόν προσβλητικό να τον ακούει να κάνει διαρκώς τον χαζό και να του λέει κάθε 30 δευτερόλεπτα ότι «δεν τα καταλαβαίνω εγώ αυτά που λες». Τότε γιατί τον κάλεσες;
Ο Λάκης Λαζόπουλος επέστρεψε επίσης, με το ίδιο κι απαράλλαχτο «Αλ Τσαντίρι» του, στο Mega. Ενα «Αλ Τσαντίρι» που, αν μας έδειχναν επεισόδιο του 2014, δεν θα παίρναμε χαμπάρι τίποτε. Με το ίδιο κοινό, τις ίδιες αντιδράσεις, την ίδια θεματολογία και τις ίδιες συμπάθειες ή αντιπάθειες, για να μην πούμε εμπάθειες. Σαφώς ανώτερος του Μουτσινά, αν και εμφανώς μεγαλωμένος και κουρασμένος, τουλάχιστον εκείνος δεν προσποιείται ότι κάνει κάτι άλλο από αυτό που κάνει στην πραγματικότητα: σάτιρα, κυρίως πολιτική, με γερές δόσεις επίκλησης του κοινού συναισθήματος, όπως όταν ανέβασε στη σκηνή τους εποχιακούς πυροσβέστες.
Σε ποιον απευθύνονται, άραγε, αυτές οι εκπομπές; Ποιος είναι αυτός που θέλει, το 2024, να πετάξει δύο ώρες από τη ζωή του για να δει μια άθλια «καντσονίσιμα» με σκόρπια πολιτικά σχόλια ή ξαναζεσταμένη σάτιρα από την προ-ΣΥΡΙΖΑ εποχή; Και σε τι εξυπηρετούν όλα αυτά; Θα ρίξει ο Λαζόπουλος τον Μητσοτάκη ή θα επιβάλει (διά της πλαγίας) ο Μουτσινάς τον Κασσελάκη; Μαθαίνουμε κάτι καινούργιο; Γελάμε, έστω; Βλέπουμε κάτι που δεν έχουμε δει ήδη επτακόσιες φορές και με επτακόσιους τρόπους να σατιρίζεται στο YouTube ή στα σόσιαλ;
Ο Νίκος Μουτσινάς ήρθε ουρανοκατέβατος, ανάμεσα σε στρας εκατομμυρίων, να μας πει πόσο κάνει η φέτα. Ο Λάκης Λαζόπουλος για τη ΔΕΗ. Αμφότεροι για τα Τέμπη. Δίκιο έχουν, αλλά τα ξέρουμε όλα αυτά και όλα αυτά δεν επιλύονται με χιλιομπαγιάτικη, ξαναζεσταμένη σάτιρα. Ούτε με λουμπενοποίηση της πολιτικής άποψης. Το έχουμε δει αυτό το έργο και, όπως είπε και ο Ομπάμα, το sequel είναι πάντα χειρότερο. Η τηλεόραση το ξέρει αυτό. Σου λέει, ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος, ας του πετάξουμε λίγη κατεψυγμένη «αντιπολίτευση» στο πιατάκι, να χορτάσει. Χωρίς να επενδύσει δεκάρα, λοιπόν, σε νέες ιδέες, χωρίς ούτε κατ’ επίφαση να κοιτάξει το σήμερα, αν όχι το αύριο, προσπαθεί να περάσει παλιακά αντιπολιτευτικά μηνύματα με παλιακά concept. Και δεν είναι το «αντιπολιτευτικά» το πρόβλημα.
Προφανώς η σάτιρα στοχεύει κυρίως την κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι το «παλιακά». Θα το «φάει» κανείς όλο αυτό ως καινοτομία;
Εχοντας δει back to back το «Αλ Τσαντίρι»
και τον Μουτσινά, έχω να πω δύο πράγματα: Πρώτον, ότι θα ξαναδώ τηλεόραση του
χρόνου. Και αν. Δεύτερον, ότι την πιο έξυπνη δουλειά έκανε, τελικά, η ΕΡΤ. Με
δύο δημοσιογράφους που τους πληρώνει ούτως ή άλλως, ένα σκηνικό που στήνεται σε
δευτερόλεπτα και τέσσερις δωρεάν κομπάρσους πρόσφερε το πιο απολαυστικό θέαμα.
Ετσι κι αλλιώς, τα ίδια με τον Λαζόπουλο και τον Μουτσινά έλεγαν κι αυτοί.
Χιλιομασημένα πράγματα από το μακρινό 2014».
(Μ. Δεδούση- protagon.gr)
«Η φοβική στάση της Ελλάδας απέναντι στην γείτονα δεν δικαιολογείται, ως εκ τούτου, από τα δεδομένα, τουλάχιστον όχι σε αυτή την έκταση. Η χώρα μας παραμένει μια ισχυρή Δημοκρατία, πλήρως ενταγμένη στο δυτικό κόσμο πολιτικά και πολιτισμικά. Αποτελεί μέρος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης διαθέτοντας έτσι ένα από τα δύο ισχυρότερα νομίσματα του πλανήτη. Το ξεπέρασμα της οικονομικής της κρίσης και η επιστροφή της στην ανάπτυξη ταυτίστηκε χρονικά και με την γεωπολιτική της αναβάθμιση κυρίως χάρη στην αμερικανική βάση της Αλεξανδρούπολης αλλά και του πολέμου στην Ουκρανία.
Οι ΗΠΑ υπολογίζουν σήμερα
πολύ περισσότερο σε αυτόν το νατοϊκό σύμμαχο που αποτελεί δύναμη σταθερότητας
στην περιοχή, εξ ου και το προνομιακό δώρο των F-35 στις ελληνικές ένοπλες
δυνάμεις. Έτσι, η αποτρεπτική δύναμη της χώρας ενισχύεται αποφασιστικά, μαζί
και με το πρόσφατο εξοπλιστικό της πρόγραμμα στη θάλασσα, ώστε να μπορεί να
βρεθεί σε πολύ πιο ισχυρή θέση, σε περίπτωση που αποφάσιζε να καθίσει στο
τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την γείτονα.
(Δ.Σωτηρόπουλος- ΑΤΗensvoice)
Aπόψεις...
«Οι λόγοι που η σάτιρα στην τηλεόραση έχει ξεπέσει τόσο είναι προφανείς. Ο φόβος για ένα πραγματικά κοφτερό σχόλιο, ένα σχόλιο που δεν θα χαϊδέψει κανενός το αφτί αλλά θα το ταράξει, θέτει τους κανόνες και καθορίζει το αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι να μην ενοχλήσουμε και να μην ενοχληθούμε, κινδυνεύοντας να χάσουμε τα κεκτημένα μας. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που θα σε κάνει να κάτσεις μπροστά στην τηλεόραση για να παρακολουθήσεις Νίκο Μουτσινά ή Λάκη Λαζόπουλο σήμερα. Για να σχολιάσεις το θέαμα στα κοινωνικά δίκτυα, προσδοκώντας ίσως σε μερικά εύστοχα σχόλια που θα σου δώσουν likes;
Ναι, αυτός θα ήταν ένας λόγος για να περάσεις δύο ώρες μπροστά στην οθόνη βλέποντας ένα πρόγραμμα που δεν φέρει καμία πρωτοτυπία και καμιά φρεσκάδα σκέψης, και εκβιάζει το γέλιο με πράγματα που έχεις δει και ακούσει δεκάδες φορές πριν τα δεις και εκεί, ακόμα μία.
Οι πρεμιέρες αυτών των δύο σόου έδωσαν στην εβδομάδα που μας πέρασε τον τόνο του χιούμορ και της σάτιρας, όπως αποτυπώνεται στην ελληνική τηλεόραση. Μασημένη τροφή, λίγα τραγούδια, μερικοί καλεσμένοι και ένα πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο κοινότοπο, χλιαρό και επιφανειακό, εκλαϊκευμένο και λαϊκίστικο στο μεγαλύτερο ποσοστό του, κάποιες φορές σωστό στη βάση του αλλά σίγουρα προσανατολισμένο να πατήσει περισσότερο πάνω στο θυμικό του ακροατηρίου παρά να γαργαλίσει τη βαθύτερη σκέψη και κρίση του..
Το ζητούμενο είναι να μην ενοχλήσουμε και να μην ενοχληθούμε, κινδυνεύοντας να χάσουμε τα κεκτημένα μας, δηλαδή τη θέση μας μπροστά στην κάμερα και τη δυνατότητα να κάνουμε αυτό που η σύγχρονη τηλεόραση, η οποία μας πληρώνει, μας επιτρέπει: ένα παλιακό χιούμορ και μια επιδερμική σάτιρα. Θα ανάψουμε τους προβολείς, θα βάλουμε πίσω μας φόντο ένα φανταχτερό σκηνικό, θα φέρουμε μουσικούς και διάσημους, θα ανασύρουμε αστεία βίντεο από το διαδίκτυο, θα σχολιάσουμε τα τηλεοπτικά προγράμματα των άλλων θρέφοντας λίγο ακόμα την αυτοαναφορικότητα του κουτιού που μας φιλοξενεί, και ενδιάμεσα θα βάλουμε και λίγη κοινωνία και πολιτική, με τον πιο ανώδυνο για εμάς τρόπο.
Φυσικά και θα λαϊκίσουμε όπου μπορούμε, γιατί ξέρουμε ότι έτσι θα
κάνουμε γκελ σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που θα αναφωνήσουν από τον καναπέ
τους «πες τα μεγάλε!» και θα μας εκθειάσουν στα διαδικτυακά και συνοικιακά
καφενεία μόνο και μόνο γιατί επιβεβαιώσαμε την επιπόλαιη, αβαθή και
ανεπεξέργαστη σκέψη τους».
(Λ.Σταμπούλογλου-protagon.gr)
«Στα τέλη του περασμένου μήνα, πέντε άνδρες, που ως έφηβοι εργάζονταν στα ρινγκ της Παγκόσμιας Eταιρείας Ψυχαγωγικής Πάλης (WWE) στη δεκαετία του 1980, κατέθεσαν μήνυση κατά του παρουσιαστή των αγώνων Μελ Φίλιπς για αποπλάνηση και σεξουαλική κακοποίηση. Ταυτόχρονα, όμως, στράφηκαν και εναντίον των ιδρυτικών στελεχών της WWE, Bινς και Λίντα ΜακΜάν, οι οποίοι αν και είχαν παραδεχθεί πως υποπτεύονταν τον Φίλιπς δεν πήραν μέτρα για να περιορίσουν την πρόσβασή του στα θύματά του. Ο δράστης πέθανε πριν από 12 χρόνια, οι ηθικοί αυτουργοί όμως ζουν και βασιλεύουν: προχθές η Λίντα ΜακΜάν, επί μακρόν στενή συνεργάτις του Ντόναλντ Τραμπ, προτάθηκε για υπουργός Παιδείας.
Η ενοχή της δεν είναι δεδομένη, αλλά υπό
κανονικές συνθήκες η παραμικρή σκιά εις βάρος της θα την καθιστούσε ακατάλληλη
για το πόστο. Για τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο, ωστόσο, φαίνεται ότι τέτοιου είδους
καταγγελίες είναι παράσημο. Τουλάχιστον τέσσερις από τους προτεινόμενους
υπουργούς του ενέχονται σε υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης. Ολες οι
καταγγελίες εις το εξής θα αντιμετωπίζονται ως μυθεύματα και κυνήγι μαγισσών.
Οι θύτες έγιναν θύματα. Για να αποζημιωθούν για την ταλαιπωρία που υπέστησαν,
θα τους δοθεί η εξουσία».
(Ξ.Κουναλάκη-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Απόψεις...
«Το δημόσιο χρέος είναι μόλις 42% του ΑΕΠ. Η ανάπτυξη είναι ισχυρή στο 2%. To δημοσιονομικό πλεόνασμα σπάει όλα τα ρεκόρ και η κυβέρνηση δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει τα χρήματα. Είναι τέτοια η κατάσταση που το περιοδικό Economist δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «Μια κυβέρνηση που έχει ένα ασυνήθιστο πρόβλημα: πάρα πολλά χρήματα».
Πρόκειται για την Ιρλανδία, πρώην μέλος των “PIIGS” -τη χώρα που ο Economist χαρακτήριζε πριν μερικά χρόνια ως τη «φτωχότερη των πλουσίων». Δημοσιεύοντας μάλιστα και μια έρευνα για την Ιρλανδία με μια φωτογραφία μιας νεαρής γυναίκας να ζητιανεύει στο δρόμο.Τώρα όλοι μιλούν για «Ιρλανδικό θαύμα».Συνολικά, το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης αναμένεται να ανέλθει σε περισσότερα από 25 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024, από πρόβλεψη για 8,6 δισεκατομμύρια τον Απρίλιο.
Το τεράστιο πλεόνασμα οφείλεται βέβαια σε μεγάλο βαθμό στα φορολογικά έσοδα από την Apple.Με απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ, η Apple κατέβαλε αναδρομικά στην Ιρλανδία σχεδόν 14 δισ. ευρώ, τα οποία καρπώθηκε από φορολογικές εκπτώσεις που της εκχώρησε το ιρλανδικό δημόσιο και οι οποίες αντίκεινται στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Συνολικά, λοιπόν, το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης αναμένεται να ανέλθει σε περισσότερα από 25 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024, από την πρόβλεψη για 8,6 δισεκατομμύρια τον Απρίλιο.Όλα αυτά σε μια χώρα με ποσοστό ανεργίας 4% και πληθωρισμό κάτω από το 2%.
«Οι χαμηλοί και φθίνοντες
δείκτες χρέους της Ιρλανδίας, τα δημοσιονομικά πλεονάσματα και η συνετή
διαχείριση σημαίνουν ότι ο συνολικός στόχος δανεισμού για το 2024 είναι λίγο πάνω από 6
δισεκατομμύρια ευρώ. Οι ανάγκες αναχρηματοδότησης είναι από τις χαμηλότερες
στην ευρωζώνη, με το 35% του ανεξόφλητου χρέους να λήγει την επόμενη πενταετία,
σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ευρωζώνης που είναι στο 47%», εξηγεί ο οίκος αξιολόγησης».
(Μ. Ψύλος -naftemporiki.gr)
«Η Δικαιοσύνη έχει καταβάλει προσπάθεια να δει ολόκληρο το παγόβουνο, όχι μόνο την κορυφή του, και αυτό ουδέποτε ήταν απλό. Το μείζον ερώτημα ήταν εξαρχής αν υπάρχει ζήτημα «ανοχής και υποκίνησης των χούλιγκαν» από αθλητικούς παράγοντες. Σε διαρροή από τα έγγραφα της Αστυνομίας είχε εξαρχής επισημανθεί ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί ενδεχόμενη σύνδεση της εγκληματικής οργάνωσης με στελέχη της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
«Το μείζον ερώτημα ήταν
εξαρχής αν υπάρχει ζήτημα «ανοχής και υποκίνησης των χούλιγκαν» από αθλητικούς
παράγοντες. Σε διαρροή από τα έγγραφα της Αστυνομίας είχε επισημανθεί ότι δεν
μπορεί να αποκλειστεί ενδεχόμενη σύνδεση της εγκληματικής οργάνωσης με την ΠΑΕ
Ολυμπιακός. Τα πέντε πιο υψηλόβαθμα πρόσωπά της καλούνται στον ανακριτή για να
αντικρούσουν αυτή την εκδοχή».
(Protagon.gr)
«Όσες αριστερές
αλχημείες και να κάνουνε, το 140.000 δια το 2 δίνει 70.000 και για την
επαλήθευση, αν πολλαπλασιάσουμε το 2 με το 70.000 θα μας δώσει 140.000. Νομίζω
μετά από αυτή την ατράνταχτη απόδειξη ουδείς θα αμφισβητήσει τον τίτλο αυτού
του άρθρου. Όταν εκλέχτηκε ο Κασσελάκης ψήφισαν στον πρώτο γύρο 148.821 φίλοι
του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ χθες 70.000 και κάτι ψιλά.
Μπορούμε να βγάλουμε πολιτικό συμπέρασμα; Φυσικά! »
(Σ.Μουμτζής-liberal.gr)
Απόψεις...
«Τι έγινε προχθές στη Μάνδρα Αττικής; Εκεί υπάρχει ένα μνημείο που ανήγειραν Ουκρανοί που ζουν στην περιοχή, στη μνήμη του εθνικού τους ποιητή Τάρας Σεβτσένκο. Σε αυτό το σημείο συγκεντρώθηκαν λίγοι Ουκρανοί πολίτες, ως επί το πλείστον γυναίκες και παιδιά, για να τιμήσουν τα 6.000.000 θύματα του ουκρανικού ολοκαυτώματος (Ηolodomor), αποτέλεσμα της πολιτικής εθνοκάθαρσης του Στάλιν, με βασικό όπλο τον λιμό. Αίφνης εμφανίστηκαν ομάδες κρούσης του ΚΚΕ με κόκκινες σημαίες, που συνεπικουρούνταν και από κάτι «περίεργους» τύπους, αγνώστου καταγωγής και όλοι αυτοί επιτέθηκαν στα γυναικόπαιδα που τιμούσαν τους νεκρούς προγόνους τους.
Ως γνωστόν το ΚΚΕ, μετά την αποκατάσταση του Στάλιν, υιοθετεί την επίσημη σοβιετική εκδοχή πως ο λιμός ήταν σαμποτάζ των Ουκρανών εθνικιστών. Συνεπώς, οι Ουκρανοί δεν είχαν κανένα δικαίωμα να θυμούνται το δικό τους ολοκαύτωμα διότι δεν υπήρξε ποτέ. Και επειδή αυτοί επέμεναν, τότε επενέβησαν οι ομάδες κρούσης του Κόμματος για να υπερασπιστούν την ιστορία της σταλινικής Σοβιετίας από την πλαστογράφησή της από τους Ουκρανούς «νεοναζί».
Αν δεν το καταλάβατε το σκηνικό θύμιζε τις προδικτατορικές αντισυγκεντρώσεις των «εθνικοφρόνων». Η λογική των τραμπούκων είναι η ίδια, ανεξαρτήτως χρώματος. Δεν σου επιτρέπουν να εκφράζεσαι, δεν σου επιτρέπουν να υπάρχεις, αν δεν συμφωνούν με τις θέσεις σου. Αν δεν υπακούσεις έρχονται τα ΚΝΑΤ. Τελικά, τα πάντα ανάγονται στην άσκηση φυσικής βίας, ίδιον των κάθε λογής ταγμάτων εφόδου.
Την επόμενη φορά οι Ουκρανοί της Μάνδρας θα το σκεφτούν πολύ αν θα ξανατιμήσουν τους 6.000.000 νεκρούς τους. Με τους τραμπουκισμούς στη Μάνδρα σε βάρος των Ουκρανών το ΚΚΕ συνέχισε την ένδοξη πρακτική των αντισυγκεντρώσεων.
Πρόχειρα
μου έρχεται στο μυαλό ο άγριος ξυλοδαρμός Βορειοηπειρωτών στην Ιατρική Σχολή
Αθηνών, στου Γουδή, στο μακρινό 1989, όταν πήγαν να ακούσουν την ομιλία του
Μητροπολίτη Κονίτσης Σεβαστιανού. Δράστες οι νεολαίοι της ΚΝΕ. Διαχρονικά
τραμπούκοι.Τελικά, τι έμεινε από τα χθεσινά επεισόδια στη Μάνδρα; Άφησαν κάποιο
ίχνος την επικαιρότητα; Προβλημάτισαν την κοινή γνώμη; Τις απαντήσεις τις αφήνω
στον αναγνώστη».
(Σ. Μουμτζής-liberal.gr)
«Στην κοινωνία μας αυτή τη στιγμή εκτυλίσσεται ένα πολύ εντυπωσιακό φαινόμενο,με πραγματικές και έντονες συνέπειες, για το οποίο ελάχιστα κουβεντιάζουμε. Μιλάω, βεβαίως, για την δραματική εξάπλωση του διαδικτυακού τζόγου στην Ελλάδα. Το 2019 οι Έλληνες είχαν παίξει το ιλιγγιώδες ποσό των 15,9 δισεκατομμυρίων ευρώ σε όλες τις μορφές τζόγου, ένα ποσό μεγαλύτερο από τους μισθούς όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Το 2023, έπαιξαν 36 δισεκατομμύρια.
Δεν είναι μικρό πράγμα. Και, όπως έχουμε ξαναγράψει, αυτό δεν
είναι ένα αθώο φαινόμενο. Πρόσφατες έρευνες στις ΗΠΑ έδειξαν γλαφυρά ότι ο
διαδικτυακός τζόγος έχει δραματικές συνέπειες στα οικονομικά των νοικοκυριών,
και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων».
(Θ. Γεωργακόπουλος-
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Απόψεις...
«Και η σημερινή όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις θα έχει το θράσος να ισχυρίζεται ότι αντιμετώπισε το πρόβλημα επειδή ψήφισε έναν νόμο που εκ των προτέρων γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσει, όπως δεν εφάρμοσε και τους προηγηθέντες. Τελευταίως βλέπω και πάλι δημοσιεύματα που αναφέρονται στους αιώνιους φοιτητές και νέα πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος. Για να συνειδητοποιηθεί η σοβαρότητά του αρκεί να αναφερθεί ότι οι μισοί από τους φοιτητές μας είναι αιώνιοι. Δηλαδή μπορούν να παραμένουν εν ενεργεία φοιτητές έως ότου αποβιώσουν λόγω γήρατος.
Συγκεκριμένα, από τους 695.678 που είναι σήμερα εγγεγραμμένοι φοιτητές μόνο οι 361.937 είναι ενεργοί, ενώ 334.700 είναι οι λεγόμενοι αιώνιοι. Δηλαδή οι μισοί περίπου από τους εγγεγραμμένους ως φοιτητές στα πανεπιστήμιά μας δεν πατούν ποτέ στις αίθουσες διδασκαλίας και δεν προσπαθούν, δίνοντας εξετάσεις, να πάρουν ένα πτυχίο, που θα τους δώσει την ευκαιρία να διοριστούν σε κάποια θέση του Δημοσίου, οπότε ως δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να συνεχίσουν να παριστάνουν ότι εργάζονται.
Το ότι
τα πανεπιστήμιά μας παρουσιάζουν ότι έχουν διπλάσιο αριθμό φοιτητών από
εκείνους που είναι ενεργοί φοιτητές έχει ποικίλες συνέπειες, εκ των οποίων η σημαντικότερη
ίσως είναι ότι εισπράττουν διπλάσια κρατική επιχορήγηση από εκείνη που θα
εδικαιούντο καθώς στον αριθμό των φοιτητών τους συνυπολογίζουν και τους
αιώνιους.
(Γ.Μαρίνος - ΤΟ ΒΗΜΑ)
«Οι παλαιστινιακές σημαίες με επανέφεραν στην τάξη. Κατάλαβα ότι η πορεία και τα συνθήματα δεν είναι μόνο μια γιορτή της δημοκρατίας. Είναι μια δυναμική παρέμβαση στα πράγματα του κόσμου μας. Θα αντέξει ο Νετανιάχου και το Ισραήλ μετά την 51η πορεία του Πολυτεχνείου; Θα αντέξουν μετά την κατάληξη της πορείας στην ισραηλινή πρεσβεία; Είδατε πού κατάντησαν οι ΗΠΑ ύστερα από τόσα χρόνια πολέμου φθοράς με την πρεσβεία τους στην Αθήνα. Εξέλεξαν τον Τραμπ. Από τη μια φίλος του Πούτιν, ο οποίος είναι φίλος με τη Χαμάς, όμως και φίλος του Νετανιάχου. Ανώμαλα πράγματα.
Εντάξει. Εύκολη ειρωνεία, θα μου πείτε. Βρείτε μου όμως έναν άλλον τρόπο για να αντιμετωπίσω την κατάθλιψη που μου προκάλεσε η πορεία του Πολυτεχνείου. Οχι η ίδια η πορεία. Οσο η διανοητική κατάσταση συμπολιτών μου που συμμετείχαν σε αυτήν και κράδαιναν παλαιστινιακές σημαίες. Πιστεύουν ότι ο αγώνας της Χαμάς είναι αγώνας για τη δημοκρατία; Δικαίωμά τους.
Και το δεκάχρονο πιστεύει ότι ο Κολοκοτρώνης πολέμησε τους Γερμανούς. Μόνον που αυτοί δεν είναι δεκάχρονα και έχουν δικαίωμα ψήφου. Και οφείλουν να ξέρουν ότι την ψυχούλα τους φροντίζουν. Οφείλουν να ξέρουν επίσης ότι χαρακτηριστικό της ωριμότητας είναι το αίσθημα του γελοίου. Κι αν όντως πιστεύουν ότι στο Πολυτεχνείο οφείλουμε τη δημοκρατία μας, ας μη διασύρουν το λείψανό του».
(Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Από τους υπαλλήλους της Ολυμπιακής επί σκηνής, στις υπεύθυνες καθαριότητας και προχθές στους εποχικούς πυροσβέστες, ίδια γραμμή «πλεύσης»: λαϊκισμός και κουτοπόνηρη ευκολία. Ο Λάκης Λαζόπουλος εργαλειοποιεί συναίσθημα παίρνοντας κόσμο στον λαιμό του. Επαθε αλλά δεν έμαθε. Μικρό το κακό. Αρκεί να μάθαμε όλοι εμείς, που βαριά το πάθαμε… Ή μήπως όχι;
Λυπήσου τον άνθρωπο που
έπαθε αλλά δεν έμαθε. Ο ανεπεξέργαστος χρόνος. Δηλαδή ο χρόνος που ξόδεψες, όχι
για να εντοπίσεις τις λανθασμένες κινήσεις-πράξεις σου που σε έβγαλαν από τον
όποιο «δρόμο» σου, αλλά, εν τέλει, παρέμενες κατα-θλιμμένος στη γωνία σου
συγκρατώντας, αναγκαστικά, θυμούς και γινάτια μέσα σου, ότι όλοι έφταιγαν –και
φταίνε– εκτός από εσένα».
(Ρέα Βιτάλη-protagon.gr)
Απόψεις...
«Τα έσοδα του δημοσίου εκτοξεύονται στα ύψη, ως αποτέλεσμα της χρήσης της τεχνολογίας για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Το κράτος εισέπραξε 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ που δεν τα ανέμενε! Να λοιπόν που «πιάνεται» η φοροδιαφυγή. Απλά, άλλοι δεν θέλησαν να πειράζουν την εκλογική τους πελατεία και προτίμησαν τη μέθοδο των φοροεπιδρομών. Η διασύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές και η εφαρμογή του my data ήταν τα «μυστικά» της συνταγής Χατζηδάκη. Σκεφτείτε πόσα ακόμη πράγματα μπορούμε να κάνουμε από εκείνα που όλοι λένε πως «αποκλείεται» να τα καταφέρουμε. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη αξία από την επιτυχία Χατζηδάκη στα έσοδα.
Ας δοκιμάσουν, για παράδειγμα, να ξεκινήσουν την περίφημη μεταρρύθμιση στο χώρο της Δικαιοσύνης και θα δουν για πότε αλλάζει το επενδυτικό κλίμα. Ας δοκιμάσουν να εισάγουν μια ουσιαστική μέθοδο αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων και θα δουν για πότε αναμορφώνεται ο δημόσιος τομέας.Η χώρα πρέπει να αλλάξει και αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να εξασφαλίσει ευημερία στους πολίτες της.
Εκείνοι που δεν θέλουν να αλλάξει κάτι είναι όσοι κερδίζουν από τη
σημερινή χαοτική λειτουργία των πάντων ή ακόμη χειρότερα όσοι νομίζουν ότι
κερδίζουν.Ναι μεν οι ολιγάρχες έχουν κάθε λόγο να θέλουν ένα περιβάλλον που
υπερισχύει ο νόμος του ισχυρότερου, δηλαδή ο δικός τους νόμος, αλλά όλοι οι
υπόλοιποι δεν έχουν να κερδίσουν κάτι ουσιαστικό. Το αντίθετο!»
(Θ.Μαυρίδης- liberal.gr)
«Σε δύο μήνες ο ισχυρότερος άνθρωπος του κόσμου θα είναι ο Ντόναλντ Τραμπ. Και λογικά ο Ελον Μασκ θα παραμένει ο πλουσιότερος. Στον απέναντι πόλο βρίσκεται ο Πούτιν, που διαθέτει και αυτός κουμπί πυρηνικών, και μάλιστα τις τελευταίες ώρες μάς λέει ότι το χαϊδεύει. Οι μουλάδες του Ιράν δηλώνουν έτοιμοι και αυτοί, έχοντας απέναντί τους έναν τύπο σαν τον Νετανιάχου. Και από τα βάθη της Ανατολής, ο Κιμ της Βόρειας Κορέας μάς δείχνει με κάθε ευκαιρία πόσο μεγάλους πυραύλους διαθέτει.
Το ξέρουμε ότι η Ιστορία είναι γέννημα συγκρούσεων ανάμεσα σε συμφέροντα που, ως ζωντανοί οργανισμοί, προσπαθούν να αποκτήσουν περισσότερο ζωτικό χώρο σε έναν πλανήτη που κάθε μέρα μικραίνει περισσότερο. Ομως η σημερινή συγκυρία θυμίζει αμερικανικό κόμικ με σούπερ ήρωες, όπου διάφοροι παλαβοί επιχειρούν να πάρουν τον έλεγχο στα χέρια τους. Φανταστείτε μια σύσκεψη στον Λευκό Οίκο στην οποία προεδρεύει ο Τραμπ, ο Μασκ είναι από δίπλα και παίρνει τον λόγο ο τύπος με τα περίεργα τατουάζ που θα γίνει υπουργός Αμυνας.
Τώρα βάλτε από δίπλα το ηχητικό που ακούσαμε στο ντοκιμαντέρ του Αλέξη
Παπαχελά, από το πολεμικό συμβούλιο στο Πεντάγωνο μετά την τουρκική εισβολή
στην Κύπρο. Μια χούφτα ηλίθιοι προσπαθούν να χειριστούν την κρίση και
βρίσκονται από την πλευρά του αδύναμου, στρατιωτικά. Αν δεν έμπαιναν στη μέση
οι Αμερικανοί, τώρα μπορεί ο χάρτης της χώρας μας να μην ήταν όπως τον
γνωρίζουμε».
(Κ.Γιαννακίδης- protagon.gr)
«Οι ανάλγητοι δεν κατανοούν πόσος κόπος απαιτείται από έναν
λαϊκό αγωνιστή να αδειάσει το περίστροφο στον πρώτο … «χαφιέ του συστήματος»
που θα βρει στον δρόμο του. Αντιθέτως, οι αριστεροί, οι έχοντες το μονοπώλιο
του ανθρωπισμού στον πλανήτη, θα συνεχίσουν να κρύβουν κάτω από τις φτερούγες
τους, τους διαταραγμένους αυτού του κόσμου που νομίζουν ότι επιτελούν έργο με
την δολοφονική τους δράση. Η αριστερά έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την
άνθιση της τρομοκρατίας στην χώρα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων υπήρξε νομικός
παραστάτης της».
(Θ.Μαυρίδης-liberal.gr)