(Αρκάς)
Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024
Το "διχασμένο σπίτι" του Αβραάαμ Λίνκολν...
«Η Αμερική είναι μια μεγάλη χώρα και μια στέρεη δημοκρατία.
Στην καλή εκδοχή, όποιος κι αν εκλεγεί θα βρει τον δρόμο της. Μόνο που δεν θα
βρει τον ίδιο δρόμο.Παραμονές μιας παλιάς προεδρικής εκλογής, ο μεγάλος
αμερικανός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν προειδοποιούσε πως «ένα σπίτι δεν μπορεί να
αντέξει όταν είναι διχασμένο με τον εαυτό του». Ηταν το 1858 και ακολούθησε
ένας αιματηρός Εμφύλιος.
Περιέργως η διαπίστωση ταιριάζει γάντι και σήμερα σε μια χώρα
που όλο και περισσότερο θυμίζει «Διχασμένες Πολιτείες».Και η οποία μάλιστα
καλείται σε δύο εικοσιτετράωρα και μέσα σε μια πρωτοφανή πόλωση να εκλέξει τον
νέο πρόεδρό της.Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει το αποτέλεσμα. Οι ισορροπίες
είναι τόσο οριακές και τα προγνωστικά τόσο εύθραυστα ώστε το μόνο που μπορούμε
με βεβαιότητα να περιμένουμε είναι πως αυτός ο διχασμός δεν θα αποτελέσει
παρελθόν μόλις κλείσουν οι κάλπες.
Οι εγκυρότερες εταιρείες δημοσκοπήσεων και οι σοβαρότεροι
ειδησεογραφικοί οργανισμοί αποφεύγουν ή αρνούνται να παίξουν το παιχνίδι των
προγνωστικών.Ούτως ή άλλως, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η μισή Αμερική θα
έχει νικήσει την άλλη μισή. Και είναι απορίας άξιο πώς θα αντέξει στη διάρκεια
του σύγχρονου κόσμου «ένα σπίτι διχασμένο με τον εαυτό του».Μόνο που δεν είναι
καθόλου αδιάφορο ποια «μισή Αμερική» θα επικρατήσει. Από τη μια πλευρά έχουμε
μια συμβατική υποψήφια με τα προσόντα και τα ψεγάδια της. Κι από την άλλη μια
χαοτική υποψηφιότητα, της οποίας το μεγαλύτερο ψεγάδι είναι ο ίδιος ο
υποψήφιος.
Φυσικά η Αμερική είναι μια μεγάλη χώρα και μια στέρεη δημοκρατία. Στην καλή εκδοχή, όποιος κι αν εκλεγεί θα βρει τον δρόμο της. Μόνο που δεν θα βρει τον ίδιο δρόμο.Κι αυτό αποτελεί στοιχείο αβεβαιότητας για όποιον συνειδητοποιεί όχι μόνο τις εσωτερικές διαμάχες και διχασμούς της Αμερικής αλλά και τον ρόλο που έχει επωμιστεί μέσα στο διεθνές σύστημα.
Με δύο
πολέμους ανοιχτούς, στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, δεν είναι ίσως η
καλύτερη στιγμή για να αποδυναμωθεί ή να αποδιαρθρωθεί το σύστημα αυτό. Ακόμη
περισσότερο όταν ούτε η Ευρώπη (ο άλλος παράγων διεθνούς σταθερότητας) δεν
είναι στα καλύτερά της.
Παρ’ όλα αυτά όλοι στην υφήλιο θα αναγκαστούν να ζήσουν με
εκείνο που θα αποφασίσουν οι αμερικανοί πολίτες. Είναι ο θεμελιώδης κανόνας της
δημοκρατίας και δεν βρίσκω ιδιαίτερα πιθανό να καταργηθεί τα επόμενα
εικοσιτετράωρα. Αλλά η αβεβαιότητα και η αστάθεια δεν θα περάσουν εύκολα. Το
«διχασμένο σπίτι» του Αβραάμ Λίνκολν θα αγκαλιάσει ξανά τα παιδιά του μόλις και
όταν συμφιλιωθεί πρώτα με τον εαυτό του».
(Αρθρο του Γ.Πρετεντέρη από το ΒΗΜΑ)
Το μεταναστευτικό κρύβεται... κάτω από το χαλί
«Η Ευρώπη δέχεται τα τελευταία χρόνια το πολυπληθέστερο μεταναστευτικό κύμα παγκοσμίως. Δεκάδες εκατομμύρια μεταναστών συρρέουν στην ήπειρο, κυρίως από την Ασία και την Αφρική, με μεγάλες θρησκευτικές, πολιτισμικές και πολιτιστικές διαφορές από αυτές της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών.
Το ανεξέλεγκτο αυτό κύμα μετανάστευσης προς την Ευρώπη δεν αναμένεται να ελαττωθεί τα επόμενα χρόνια και σε αυτό συντείνουν κυρίως η θορυβώδης, πλέον, παγκόσμια κλιματική αλλαγή, ο ανεξέλεγκτος υπερπληθυσμός των φτωχότερων χωρών Ασίας και Αφρικής, η ύπαρξη στις περιοχές αυτές απολυταρχικών καθεστώτων, που διώκουν τους αντιφρονούντες πολίτες τους και οδηγούν σε εμφύλιες συρράξεις.
Η Ευρώπη έχει ανάγκη άμεσων και πολύπλευρων πολιτικών παρεμβάσεων για το μεταναστευτικό, με εφαρμογές τους τόσο ενδοευρωπαϊκά όσο και στις χώρες των μεταναστών, ώστε να ελεγχθεί αποτελεσματικά το ανεξέλεγκτο και επικίνδυνο για την κοινωνική συνοχή της και τη δημοκρατία της μεταναστευτικό κύμα.
Τα ευρωπαϊκά δημοκρατικά κόμματα αποφεύγουν την ανοικτή δημόσια συζήτηση
για το μεταναστευτικό από τον φόβο μην χαρακτηριστούν ξενοφοβικά και
ρατσιστικά. Έχουν εντελώς παραδοθεί στην ανεύθυνη κριτική των αριστερών και
woke φιλελεύθερων πολιτικών και έχουν παραδώσει τον σχετικό αγωνιώδη, πλέον,
προβληματισμό των Ευρωπαίων πολιτών στα ακροδεξιά κόμματα που βλέπουν τη δύναμη
τους να αυξάνεται κατακόρυφα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Τα ερωτήματα που θα
έπρεπε να είναι καθημερινά στον δημόσιο, ευρωπαϊκό δημοκρατικό διάλογο είναι
κάποια από τα παρακάτω:
Πόσους μετανάστες αντέχει η ήπειρος μας πριν την κοινωνική
έκρηξη; Πώς θα αντιμετωπίσει την εμφανώς οργανωμένη και επιθετική διείσδυση
στην ήπειρο του ακραίου πολιτικού Ισλάμ;
Έχει ακόμη το δικαίωμα η Ευρώπη να ζει σύμφωνα με τις
πολιτισμικές αρχές και παραδόσεις της; Έχουν το δικαίωμα οι μετανάστες να
επιβάλουν τις δικές τους πολιτισμικές αξίες και θεωρήσεις στον ευρωπαϊκό τρόπο
ζωής; Θα είναι αυτό κριτήριο εισόδου τους στην Ευρώπη;
Ποιους μετανάστες έχει ανάγκη η οικονομία μας που συμπληρώνουν
τα εργασιακά μας κενά και δεν θα αυξάνουν την ανεργία των Ευρωπαίων πολιτών;
Θα συζητήσει, θα οργανώσει, θα χρηματοδοτήσει η Ευρώπη μια κοινή αποτελεσματική φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της με τη συμμετοχή και των βορειο - και κεντρο - ευρωπαίων, ώστε να αποτρέπει τους οικονομικούς και πολιτικούς εκβιασμούς χωρών όπως η Τουρκία ή κάποιες βορειοαφρικανικές χώρες;
Πώς θα ανταγωνιστεί η Ευρώπη την Αμερική και την Ασία στην προσέλκυση των νέων ταλαντούχων επιστημόνων των τρίτων χωρών και θα τους εντάξει στην τεχνολογική της πρόοδο;
Οι ανεύθυνες πολιτικές της ευρωπαϊκής αριστεράς περί
ανοιχτών συνόρων, η εμφανής πλέον συμμαχία της με το πολιτικό και επιθετικό
Ισλάμ (γι' αυτήν οι εγκληματίες τρομοκράτες της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, του
Αφγανιστάν είναι ήρωες), εμποδίζουν την ανοιχτή συζήτηση των παραπάνω
ερωτημάτων. Οδηγούν τους αγωνιούντες Ευρωπαίους πολίτες στην αγκαλιά των άλλων
ακραίων, των νοσταλγών των ναζί και της φοβικής και περίκλειστης κοινωνίας
τους. Οδηγούν την Ευρώπη στο καταστροφικό παρελθόν της, του μεσοπολέμου».
(Αρρθο του Αχ. Γραβάνη από το liberal.gr)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Η υποκρισία των «προοδευτικών»...
«Ένα βίντεο, μια ηρωίδα. Το κορίτσι που περπατά μόνο με τα εσώρουχά του σε κεντρικό σημείο της Τεχεράνης έχει γίνει, σε χρόνο μηδέν, το σύμβολο αντίστασης κατά του θεοκρατικού καθεστώτος των μουλάδων. Όπως έγραψε στο Facebook ο καθηγητής πανεπιστημίου Δ.Λ. «ποτέ άλλοτε τόσα λίγα ρούχα δεν είπαν τόσα πολλά». Τι συνέβη;
Σύμφωνα με τα όσα κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο, την κοπέλα την κτύπησαν μέλη της θρησκευτικής αστυνομίας του Ιράν και έσκισαν τα ρούχα της, διότι το χιτζάμπ δεν κάλυπτε 100% τα μαλλιά της. Και αυτή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, έβγαλε εντελώς τα σκισμένα ρούχα της. Έκτοτε, αγνοείται η τύχη της.
Θα περίμενε κάποιος από τις λαλίστατες -κατά τα άλλα φεμινίστριες- ένα κείμενο διαμαρτυρίας κατά των αγιατολάδων και υπέρ της γενναίας κοπέλας. Θα ήταν το ελάχιστο που θα περιμέναμε από συλλογικότητες που διαδηλώνουν με κάθε ευκαιρία στους δρόμους και τις πλατείες. Το ίδιο θα περιμέναμε και από «προοδευτικούς» διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τους διανοούμενους του «χώρου» οι οποίοι και αυτοί, με το παραμικρό, δίνουν τα διαπιστευτήρια του «ανθρωπισμού» και της «αλληλεγγύης τους». Και αυτοί σιωπούν.
Και τι να πουν άλλωστε; Το Ιράν ανήκει στον αντιιμπεριαλιστικό άξονα και αποτελεί την άλλη όψη του αντισημιτισμού όλων αυτών. Δε βρίσκουν να πουν κάτι για την καταπίεση του καθεστώτος και τους τακτικούς δημόσιους απαγχονισμούς, επικαλούμενοι τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Το ίδιο ακριβώς που κάνουν και με το Αφγανιστάν. Πλην ελαχίστων φωνών, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της ένοχης σιωπής, η «προοδευτική» ιντελιγκέντσια αδιαφορεί για τις συνθήκες υπό τις οποίες ζουν 20.000.000 γυναίκες στο Αφγανιστάν.
Ο πρόσφατος νόμος «περί ηθών και αρετών» των Ταλιμπάν κάνει τον προηγούμενο δικό τους νόμο να φαίνεται «φιλελεύθερος». Η συνωμοσία της σιωπής καλύπτει αυτά τα καθεστώτα, σαρώνοντας ό,τι έχει απομείνει από το κουρέλι που αποκαλείται «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστερής και «προοδευτικής» διανόησης. Η ηθική στάση δε συγχωρεί διακρίσεις και δε συμβαδίζει με επιλεκτικές καταδίκες. Απλώς αναγνωρίζει το αυτονόητο, πως όλες οι γυναίκες, σε όλον τον πλανήτη, έχουν τα ίδια δικαιώματα.
Η επίκληση πολιτισμικών διαφορών για να αποσιωπηθεί ή ακόμα χειρότερα να αιτιολογηθεί η καταπίεσή τους, προδίδει πρωτίστως έλλειψη ήθους. Και σε ένα δεύτερο επίπεδο φανερώνει μιαν αναλγησία που ακυρώνει τη διακηρυγμένη ευαισθησία όλων αυτών των «προοδευτικών» για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι πούροι αντιιμπεριαλιστές θεωρούν την Ιρανή ηρωίδα μας είτε γραφική είτε όργανο των σιωνιστών.
Είναι νωρίς ακόμα για να δούμε αν θα υπάρξουν
αντιδράσεις μέσα στην ίδια την ιρανική κοινωνία που και αυτή ζει υπό το
καθεστώς της καταπίεσης των μουλάδων και των Φρουρών της Επανάστασης. Τέτοια
ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι πηγή αποσταθεροποίησης, καθώς προσπαθούν να
αντιμετωπίσουν τα εσωτερικά τους προβλήματα με επιθετικές συμπεριφορές στην
εξωτερική τους πολιτική. Να ελπίσουμε
πως η ανώνυμη νεαρή ηρωίδα μας θα έχει επιζήσει. Πάντως, σύμβολο έχει γίνει».
(Αρθρο του Σ.Μουμτζή από το liberal.gr)
Η γαλάζια αλαζονεία της κας Βούλτεψη...
«Ποτέ δεν θα πίστευα ότι θα υπήρχε κάποιος λόγος να επαναφέρω στη μνήμη μου τη συντρόφισσα Τασία Χριστοδουλοπούλου και την κωμική αλαζονεία με την οποία αντιμετώπιζε κάθε κριτική στους συριζαϊκούς χειρισμούς στο μεταναστευτικό. Και ήμουν σίγουρος ότι θα περνούσε πολύς καιρός μέχρι να ξανακούσω κυβερνητικό στέλεχος να κρεμάει την ταμπέλα του φασίστα σε κάθε πολίτη που ανησυχεί ή ενοχλείται από την όλο και πιο ανεξέλεγκτη μετανάστευση.
Είχα λογαριάσει χωρίς τη υφυπουργό μετανάστευσης και ασύλου Σοφία Βούλτεψη η οποία σε ερώτηση του δημοσιογράφου του ΣΚΑΙ Γιάννη Ντζούνου για την άσχημη κατάσταση στη Ρόδο (εκεί που το κέντρο της πόλης έχει μετατραπεί σε υπαίθριο κέντρο φιλοξενίας) απάντησε ότι η 28η Οκτωβρίου του 1940 δεν ήταν αντίσταση σε κάποιον εισβολέα γενικώς και αορίστως αλλά στον φασισμό και τον ναζισμό (μάλλον επειδή ο Ιωάννης ο Μεταξάς ήταν γνωστός δημοκράτης και επειδή μπορεί αν ο εισβολέας ήταν μια χώρα δημοκρατική οι Έλληνες να καλωσόριζαν την εισβολή) και απεφάνθη ότι «ο αέναος φασισμός κάθε φορά όταν κορυφώνεται και βλέπεις κάθε φορά το αποτρόπαιο πρόσωπο του στα κρεματόρια, μετατρέπεται σε πρωτοφασισμό και βρίσκει ένα καινούργιο αφήγημα. Τότε ήταν το αφήγημα της Αρίας φυλής, του ζωτικού χώρου, έξω οι εβραίοι, έξω οι ρομά… τώρα είναι το μεταναστευτικό».
Δεν
ξέρω γιατί και πώς μια υπουργός της Νέας της Δημοκρατίας αποκτά αντιλήψεις και
επιχειρηματολογία συριζαίου πανελίστα αλλά ξέρω ότι το να ταυτίζεις με τον
φασισμό και τα κρεματόρια την ανησυχία ή ακόμα και την ενόχληση για τις όλο και
πιο ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές δεν είναι καλό σημάδι. Στην
πραγματικότητα προδίδει πανικό ο οποίος με τη σειρά του προδίδει απουσία
επιχειρημάτων που οδηγεί σε χαρακτηρισμούς και τσουβάλιασμα προκειμένου να
αποκρουσθεί μια κριτική η οποία, από το ύφος της απόκρουσης, αποδεικνύεται
δικαιολογημένη. Όταν το μόνο επιχείρημα που έχεις είναι ότι ο άλλος είναι φασίστας
όχι μόνο φανερώνεις ότι στην πραγματικότητα δεν έχεις κανένα επιχείρημα αλλά
επιβεβαιώνεις και ότι τα ‘χεις κάνει σαλάτα
Όμως εκτός από πανικό και ανεπάρκεια το «είστε φασίστες» της Βούλτεψη φανερώνει την αλαζονεία μιας κυβέρνησης η οποία αντί να προσπαθήσει να καταλάβει και με επιχειρήματα να καθησυχάσει τις ανησυχίες των πολιτών (ακόμα και αυτές που θεωρεί αδικαιολόγητες) τους επιτίθεται και τους μειώνει επειδή τόλμησαν να αμφισβητήσουν την αυθεντία της.Κι αν ήταν μόνο η υφυπουργός Βούλτεψη θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για παραφωνία αλλά δυστυχώς πληθαίνουν οι κυβερνητικοί οι οποίοι, αντί να προσπαθούν να πείσουν, αποπαίρνουν και αντί να αποδεικνύουν, αποφαίνονται.
Για να μη μιλήσω για τις περιπτώσεις εκείνες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό που βλέπουν τα μάτια μας δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα για την οποία η μόνη έγκυρη πηγή είναι οι περιγραφές τους.
Φαίνεται πως η έλλειψη αντιπάλου και η σιγουριά για τις ζεστές
καρέκλες της εξουσίας κάνουν όλο και περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης να
φαντάζονται τους εαυτούς τους ως μικρούς πάπες. Καλό είναι να πάρουν χαμπάρι
ότι στα μάτια μας μοιάζουν περισσότερο με τους συριζαίους, τότε που μεθυσμένοι
από την εξουσία όχι μόνο περιέγραφαν τους ιπτάμενους γαϊδάρους στον ουρανό αλλά
επιτίθεντο και σε όποιον επέμενε να εμπιστεύεται την όραση και τη λογική του.
Και νομίζω πως όλοι θυμόμαστε πώς πήγε αυτό. Και μπράβο του».
(Αρθρο του Μ.Βουλαρίνου από την ΑTHensvoice)
Ολα πήγαν στραβά αλλά υπάρχει χρόνος...
«Κάποτε πιστεύαμε ότι η Ελλάδα θα γινότανε το κέντρο των Βαλκανίων. Πώς το λέγανε, να θυμηθούμε; «Η μοναδική χώρα στην περιοχή μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ».
Σαν να πέρασαν μερικοί αιώνες από τότε. Ότι δεν γίναμε το κέντρο των Βαλκανίων. Αυτό είναι γνωστό. Το χειρότερο δεν είναι ότι χάθηκε ένα ακόμη τραίνο. Αλλά ότι θα χαθούν και τα επόμενα. Μην πάτε μακριά. Σκεφτείτε, μόνο, τι ακριβώς μένει στη χώρα μετά από το αυτό το περίφημο πακέτο του Ταμείου Ανάκαμψης. Τόσα δισεκατομμύρια…
Δεν ξέρω αν στο μέλλον ο καλός Θεός της Ελλάδας, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η Ευρώπη, μας δώσουν άλλες τόσες ευκαιρίες. Υποψιαζόμαστε πως όχι. Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον η Ευρώπη θα είναι υποχρεωμένη να αναθεωρήσει τις πολιτικές της. Είτε λόγω της υπαρξιακής κρίσης που έχει ήδη αρχίσει να βιώνει είτε λόγω των προβλημάτων ασφαλείας που επίσης αντιμετωπίζει σε παρόντα χρόνο. Κι όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν μεγάλες ευκαιρίες για την Ελλάδα.
Η χρεοκοπία δεν ήταν ατύχημα, ήταν το αποτέλεσμα της πολιτισμικής μας κατάρρευσης.Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Η Ελλάδα έχει περιέλθει σε δεινή θέση από τη στιγμή που έπαψε να επενδύσει στον πολιτισμό και στην παιδεία. Κι επειδή δεν έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό, το αποτέλεσμα θα είναι στο τέλος το ίδιο: Μια νέα οικονομική χρεοκοπία ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης των αξιών.
Τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης ήταν μια ακόμη μοναδική ευκαιρία για την Οικονομία της χώρας. Θα μας πουν κάποιοι ότι τα αποτελέσματα θα αργήσουν να φανούν. Να μας συγχωρέσουν, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Με τα χρήματα που έπεσαν για παράδειγμα στον τομέα της πληροφορικής θα έπρεπε αυτή την ώρα η χώρα να έβγαζε φωτιές. Αν πιστεύουν ότι με τις επενδύσεις που έγιναν είχαμε και το επιθυμητό αποτέλεσμα, ας παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στις γειτονικές μας χώρες. Ας κάνουν τις συγκρίσεις τους και ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Είναι λάθος, λέει, το παραγωγικό μοντέλο. Ας πούμε ότι είναι λάθος. Που στο τέλος το παραγωγικό μοντέλο που ακολουθούμε είναι εκείνο που μπορεί να επιβιώσει στις παρούσες συνθήκες. Και τι έχουμε κάνει για να το αλλάξουμε; Με άλλα λόγια, πώς προσπαθήσαμε να αλλάξουμε τα δεδομένα που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε νέους δρόμους τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας;
Πολύ φοβόμαστε ότι έχουμε εισέλθει σε μια γκρίζα ζώνη και για να εξέλθουμε απ’ αυτή χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και ευρύτερες συναινέσεις σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας. Όσο καθυστερούμε την κοινή δράση, τόσο το πλοίο θα παρασύρεται βαθύτερα στην ομίχλη, μέχρι να χαθεί. χώρα αντιμετωπίζει υπαρξιακό θέμα.
Αν δεν δράσουμε, αν δεν αποφασίσουμε να κάνουμε τις μεγάλες υπερβάσεις που απαιτούνται, οι συνέπειες θα είναι βαρύτατες. Και οι μεγάλες υπερβάσεις θα ξεκινήσουν επιστρέφοντας στις ρίζες μας, επενδύοντας στις αξίες του ελληνισμού, στην Παιδεία, στον πολιτισμό.
Υπάρχει χρόνος. Πάντα υπάρχει χρόνος. Το ερώτημα είναι
αν υπάρχει και η θέληση. Αν η ίδια η κοινωνία θέλει να βγει από την ομίχλη και
να θέσει τους στόχους της επόμενης ημέρας ή αν επιθυμεί να χαθεί στο λήθαργο
που προσφέρει η επίπλαστη ευμάρεια που μας εξασφαλίζει η συμμετοχή μας στην
ευρωπαϊκή οικογένεια».
(Αρθρο του Θ.Μαυρίδη από το liberal.gr)
.jpg)
Τα οφέλη της ανομίας...
«Οσοι κυκλοφορούν στα αστικά κέντρα το ζουν, δίχως να το πολυσκέπτονται. Μιλάμε για το στριμωξίδι, ανθρώπων, αυτοκινήτων, μηχανών, δραστηριοτήτων. Οι ελληνικές πόλεις είναι δομημένες για να μη μας χωρούν.ο «ελληνικό δαιμόνιο», όμως, βρίσκει λύσεις. Στριμώχνει τα πάντα, παντού.
Στους δρόμους διπλοπαρκάρουμε, στα πεζοδρόμια στοιβάζονται όσα δεν χωρούν στο οδόστρωμα: πάρκινγκ αυτοκινήτων, στάσεις λεωφορείων, πινακίδες της Τροχαίας, κάτι ψωραλέα δενδρύλλια, τραπεζοκαθίσματα, σκαλοπάτια εισόδων κατοικιών, προθήκες μαναβικής, τοιχία που προστατεύουν από το νερό τα παράθυρα υπόγειων διαμερισμάτων, μίνι σούπερ μάρκετ, τα οποία κάποτε ήταν περίπτερα και τώρα καλύπτουν με τα ψυγεία και την πραμάτεια τους δεκάδες τετραγωνικά μέτρα.
Κανόνες όμως έχουμε. Α, όλα κι όλα! Στη νομοθετική παραγωγή δεν κάνουμε εκπτώσεις. Η σημερινή κυβέρνηση, μάλιστα, έβαλε τις μηχανές στο φουλ για να ψηφίζει κενά νομοθετήματα· είτε νέα είτε αυστηροποιώντας τα παλιά. Σε μια χώρα όπου οι περισσότεροι εξ ανάγκης διπλοπαρκάρουν, ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας απαγορεύει τη στάση και στάθμευση «σε απόσταση πέντε (5) μέτρων από την τομή οικοδομικών γραμμών ή των νοητών προεκτάσεων αυτών».
Τώρα δίνονται κίνητρα για το χτίσιμο πολυώροφων πολυκατοικιών ώστε οι κάτοικοι να τριπλοπαρκάρουν. Μετά, κάποιος υπουργός θα ανακοινώσει την αυστηροποίηση των προστίμων για την παράνομη στάθμευση. Δουλίτσα να γίνεται…
Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε τους νόμους. Το δαιδαλώδες, προχειρογραμμένο και ασυλλόγιστα ψηφισμένο νομοθετικό πλαίσιο είναι πολλάκις αντιφατικό. Φτιάχνεται με προϋποθέσεις που αφορούν άλλες κοινωνίες, άλλες δομές και άλλες υποδομές. Αλλά ακόμη κι αν δεν υπήρχε η (πολλάκις παραγόμενη από τις σκοτεινές μεταμεσονύκτιες και άσχετες τροπολογίες) αντιφατικότητα, οι δομές δεν επιτρέπουν τη νομιμότητα. Καλή και άγια είναι η διάταξη που απαγορεύει τη στάθμευση «σε απόσταση μικρότερη από δώδεκα (12) μέτρα από στάσεις λεωφορείων», αλλά για το Μπέβερλι Χιλς, όχι για την Κυψέλη.
Στην Ελλάδα, το «πού να το βάλω;» είναι εύλογο ερώτημα.Αν στις σημερινές δομές εφαρμόζαμε τον ΚΟΚ ως έχει, τότε όλες οι πόλεις θα γίνονταν ένα απέραντο πάρκινγκ. Αν εφαρμόζονταν οι κανόνες για τον δημόσιο χώρο, θα έσπαζε η «ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας». Οι μισοί μικροεπιχειρηματίες θα έκλειναν τα μαγαζιά τους.
Είναι οι χιλιάδες μικρές παρανομίες
που επιτρέπουν στους ανθρώπους, στα οχήματα, στην οικονομία να κινούνται. Ολοι,
κάπου, κάπως, στριμωχνόμαστε και η ζωή συνεχίζεται. Αλλά όχι χωρίς το αφανές
κόστος, για το οποίο θα γράψουμε αύριο».
(Αρθρο του Π.Μανδραβέλη από την KAΘHMEΡINH)
Οι ροές αυξάνονται... και αυξάνονται...
«Οίστρος φαίνεται ότι κέντρισε την κ. Βούλτεψη. Σε απλά ελληνικά, κάποια μύγα την τσίμπησε, και μάλιστα αλογόμυγα. Πώς αλλιώς να εξηγήσω τις βαρυσήμαντες δηλώσεις της για τα όσα συμβαίνουν στη Ρόδο. Εκεί λοιπόν, όπως θα έχετε ακούσει, υπάρχει αυξημένη ροή μεταναστών. Δεν υπάρχει όμως κέντρο υποδοχής, με αποτέλεσμα να περιφέρονται στην πόλη επηρεάζοντας επί τα χείρω την καθημερινή ζωή της. Τουλάχιστον κατά την άποψη ορισμένων κατοίκων.
Ο Γιάννης Ντσούνος στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ την κάλεσε να τοποθετηθεί επί του θέματος. Η απάντησή της διακρίνεται από πολιτική καθαρότητα, καθαρή σαν κρύσταλλο, τόσο καθαρή που σε τυφλώνει. Είπε λοιπόν: «Ο αέναος φασισμός κάθε φορά όταν κορυφώνεται και βλέπεις κάθε φορά το αποτρόπαιο πρόσωπό του στα κρεματόρια, μετατρέπεται σε πρωτοφασισμό και βρίσκει ένα καινούργιο αφήγημα. Τότε ήταν το αφήγημα της αρίας φυλής, του ζωτικού χώρου, έξω οι Εβραίοι, έξω οι Ρομά… Τώρα είναι το μεταναστευτικό».
Το απαιτούσαν οι ημέρες. 28η Οκτωβρίου, η κ. Βούλτεψη θύμισε ότι τότε οι πρόγονοί μας είχαν πολεμήσει κατά του φασισμού και με μαεστρία συνέδεσε τον τότε αγώνα με το σήμερα.
Δεν θα επιχειρηματολογήσω για τα περί «αντιφασιστικού» αγώνα το 1940. Η Ελλάδα αντιστάθηκε σε μια υπαρξιακή απειλή χωρίς ιδεολογικό πρόσημο. Δεν μπορώ να αγνοήσω, όμως, το στίγμα που αποδίδει στους κατοίκους της Ρόδου αποκαλώντας τους φασίστες, «πρωτοφασίστες» για την ακρίβεια.Η δήλωση της κ. Βούλτεψη με έβαλε στη χρονομηχανή. Και με έστειλε πίσω, χωρίς να το θέλω, στην εποχή όπου οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου σημάδευαν με το στίγμα του ρατσισμού όποιον τολμούσε να διαμαρτυρηθεί για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση.
Η Αριστερά αποδύθηκε σε μια εκστρατεία ενοχοποίησης των Ελλήνων, οι οποίοι, στην πλειονότητά τους, επέδειξαν και ανοχή αλλά και αντοχή σε ένα ιστορικό φαινόμενο που τους βρήκε στην πρώτη γραμμή άμυνας μιας Ευρώπης που την παρακολουθούσε αφ’ υψηλού. Με την αρωγή των εκλεπτυσμένων ανθρωπιστών από τις Βρυξέλλες. Την προσπάθεια ενοχοποίησης η Αριστερά την πλήρωσε. Ηταν ένας από τους λόγους που οι ψηφοφόροι τής γύρισαν την πλάτη.
Οταν άκουσα τις δηλώσεις της για πρώτη φορά δεν πίστευα στ’ αυτιά μου. Αφού τις επιβεβαίωσα, σκέφτηκα την παρέμβαση του οίστρου. Η κ. Βούλτεψη, εντοπίζοντας το πρόβλημα της δημοκρατίας μας, τη διάλυση της αριστερής αντιπολίτευσης, με μια θαρραλέα και εμπνευσμένη κίνηση αποφάσισε να το λύσει.
«Αν περιμένουμε αυτοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους θα ξημερώσουμε»,
σκέφτηκε πολύ λογικά. Και αποφάσισε να παίξει αυτή τον ρόλο της Αριστεράς.
Υφυπουργός Μετανάστευσης σημαίνει κατά κύριο λόγο τη διαχείριση των
μεταναστευτικών ροών σε συμφωνία με την κοινωνία που τις υποδέχεται. Εκτός κι
αν σ’ έχει κεντρίσει ο οίστρος της απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας».
(Τ.Θεοδωρόπουλος-KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Απόψεις...
«Ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν τότε ένα νεοϋορκέζικο φαινόμενο ανεξέλεγκτου νεοπλουτισμού και συνεχών σκανδάλων, που γέμιζε κάθε μέρα τα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ της πόλης. Πώς αυτός ο άνθρωπος, έπειτα από τόσες επιχειρηματικές αποτυχίες και τόσα σκάνδαλα, βρέθηκε εκεί που είναι σήμερα, είναι ένα μυστήριο. Διέλυσε το παλαιό κατεστημένο και αιχμαλώτισε το κόμμα του. Η απάντηση είναι, βέβαια, στη δύναμη του χρήματος και στην απόλυτη ηγεμονία μιας νέας πλουτοκρατίας, που δεν έχει καμία αίσθηση κοινωνικής ευθύνης ή τήρησης των κανόνων.
Στην περίπτωση των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας, εισήγαγαν τους περίφημους αλγορίθμους και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χωρίς να νοιάζονται διόλου για τον αντίκτυπό τους. Πήραν την παραγωγή από την Αμερική και τη μετέφεραν στην Κίνα χωρίς ποτέ να υπολογίζουν ότι κάποια στιγμή η Κίνα θα φτάσει στο ίδιο επίπεδο. Διέλυσαν την Boeing, που ήταν η κορωνίδα των αμερικανικών εξαγωγών, με τη μανία για την περικοπή εξόδων, τις υπεργολαβίες και τα μεγάλα μερίσματα. Απέκτησαν ασύλληπτη πολιτική και οικονομική ισχύ, που ξεπερνάει τη λογική.
Είναι πολλά τα σημάδια που δείχνουν ότι η πολιτική κρίση
υποκρύπτει μια συστημική αποτυχία. Οποιος ζει στην Αμερική διαπιστώνει ότι ο
πήχυς έχει πέσει χαμηλά σε πολλούς τομείς.Ο Τραμπ είναι από τη μία προϊόν αυτής
της αποτυχίας της αμερικανικής ελίτ και από την άλλη σύμπτωμα απόλυτης ύβρεως.
Ασχετα από το αν θα κερδίσει ή όχι την Τρίτη, ο Τραμπισμός είναι πια καλά
ριζωμένος στην αμερικανική κοινωνία και ο διχασμός δεν θα γεφυρωθεί εύκολα.
Ασχετα από το αν θα κερδίσει ή όχι, η Αμερική έχει αλλάξει για τα καλά, για
πάντα».
(Αλ. Παπαχελάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Πόσες πισίνες υπάρχουν στις Κυκλάδες; Ο αριθμός είναι άγνωστος. Άγνωστο είναι επίσης πόσες από αυτές φτιάχτηκαν νόμιμα, αφού σε πολλά νησιά απαγορεύεται η κατασκευή πισίνας πάνω από μία εικοσαετία τώρα. Τα τελευταία χρόνια, με την έκρηξη του τουριστικού real estate, οι πλαγιές των άνυδρων κυκλαδίτικων νησιών χτίστηκαν με οδηγό τις προβλέψεις της εκτός σχεδίου δόμησης, που αποτελεί μια ελληνική «πρωτοτυπία».
Για τη βιομηχανία της
πολυτελούς τουριστικής κατοικίας, που εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς στο
δωρικό τοπίο των Κυκλάδων, το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου δεν ήταν αρκετό.Στη
συντριπτική τους πλειοψηφία οι κατασκευές αυτές έχουν πισίνες, αρκετές φορές
περισσότερες από μία. Όσο για τα ξενοδοχεία, οι πισίνες είναι πάντα ένα
σημαντικο στοιχείο της υψηλής ποιότητας παροχής υπηρεσιών και αποτελούν μια
σταθερή αξία για τη συγκεκριμένη αγορά, για την οποία δεν ισχύουν οι ίδιες
απαγορευτικές διατάξεις που εμποδίζουν την κατασκευή τους».
(Ντ.Καράτζιου-Lifo.gr)
«Οι καταγγελίες στο «Χ» πρώην Twitter, είναι αρκετές και
επώνυμες. Οπαδοί του Κασσελάκη που πήγαν να ψηφίσουν στις εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη των
4.000 συνέδρων, δεν έβρισκαν το όνομά τους στις λίστες μελών. Οι «χαρτογράφοι»
πολιτικών πεποιθήσεων της Κουμουνδούρου φαίνεται τους είχαν εντοπίσει και
διαγράψει, ώστε να μην ψηφίσουν ! Μετά
τον Άγιο Δημήτριο προχθές, και σε οργανώσεις στην Κοζάνη και τη Σαλαμίνα
κλήθηκε η Αστυνομία για να αποκαταστήσει
το…συντροφικό πνεύμα μεταξύ των συντρόφων. Επεισόδια υπήρξαν και σε
Χαϊδάρι και Κορωπί».
(Γ. Σιδέρης-liberal.gr)
«Πουλάνε τρέλα οι Γερμανοί; Μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει
ότι οι Γερμανοί δεν πρόκειται να πληρώσουν επανορθώσεις, επειδή το ζητούν
Πρωθυπουργοί ή Πρόεδροι της Ελλάδας. Από το σημείο αυτό όμως, έως του να
γράφονται ανιστόρητες γερμανικές δικαιολογίες –όπως αυτή της FAZ ότι έγιναν και
εγκλήματα κατά των Γερμανών– η απόσταση είναι πια πολύ μεγάλη».
(Αγγ.Κωβαίος- protagon.gr)
.jpg)
Απόψεις...
«Δεν είναι μυστικό ότι το 2015 προέκυψε από μια μεγάλη και ετερόκλητη συμμαχία. Η κυβέρνηση Σαμαρά υπονομεύτηκε από αυτούς τους επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους που ήθελαν τη χώρα έξω από την Ευρώπη. Ήθελαν μια Ελλάδα έξω από το θεσμικό πλαίσιο της Ευρώπης, έτσι ώστε να ελέγχουν πλήρως τα πάντα.
Το κατηγορητήριο της Novartis που ακολούθησε στη συνέχεια δεν ήταν τυχαίο. Το ότι σε μια στιγμή που αισθανόντουσαν ότι ήλεγχαν τους … αρμούς της εξουσίας, έβαλαν σε ένα τσουβάλι όλους τους πολιτικούς τους εχθρούς και δοκίμασαν να τους εξαφανίσουν στα βάθη της θάλασσας. Ή καλύτερα, στα μανταλάκια των εφημερίδων.
Ήταν μια ένδειξη τι θα είχε συμβεί αν το «όχι» γινότανε τελικά
«όχι». Μόνο που τότε οι δήθεν υπερασπιστές της ελεύθερης δημοσιογραφίας δεν
θυμήθηκαν να πουν μία κουβέντα για την πρωτοφανή αυτή μεθόδευση. Ήταν
απασχολημένοι με την υλοποίηση του σχεδίου Τσίπρα για τον έλεγχο των μεγάλων
εκδοτικών Οργανισμών της χώρας».
(Θ.Μαυρίδης- liberal.gr)
«Δεν ξέρω αν στις αμερικάνικες εκλογές θα κερδίσει ο Τραμπ ή η Κάμαλα. Το πραγματικά τρομακτικό είναι ότι χρόνο με το χρόνο ο ανορθολογισμός και η δαιμονολογία καταλαμβάνουν την Αμερική και ενδεχομένως όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο. Είναι παλαβό και ανήκουστο, αλλά πληθυσμοί του τρίτου κόσμου, αναλφάβητοι, πεινασμένοι και διψασμένοι, έχουν καταλήξει να είναι πιο κανονικοί και λογικοί από τον μέσο Αμερικανό που ζει με όλα τα καλά του Θεού, έχοντας πλήρη πρόσβαση στην παιδεία, την επιστήμη και την αιχμή της τεχνολογίας.
Συχνά - πυκνά οι ιστορικοί αναρωτιούνται πώς διάολο μια ολόκληρη
Ευρώπη σύρθηκε σε δυο παγκόσμιους αιματηρούς πολέμους, δίχως κανένας λογικός
άνθρωπος να κουνήσει το δακτυλάκι του για να τους αποτρέψει. Πλην κοιτάζοντας
το αμερικάνικο πλήθος που παραληρούσε μπροστά σ’ έναν μανιακό που κράδαινε έναν
σταυρό για να διώξει τον Αντίχριστο απ’ τη χώρα ή μπροστά σ’ έναν παλαιστή του
κατς που έσκιζε τη φανέλα του, σταματάμε να κάνουμε αυτή την ερώτηση. Όλοι
τούτοι μαζεμένοι, είναι ικανοί να εξαφανίσουν τον πλανήτη».
(Δ.Καμπουράκης- liberal.gr)
«Πελατειακές σχέσεις, κενά στη στελέχωση και έλλειψη
επαγγελματισμού γιγαντώνουν τα προβλήματα στον σιδηρόδρομο.Σήμερα στον ΟΣΕ
απασχολούνται μόλις 172 σταθμάρχες, εκ των οποίων 106 τακτικοί υπάλληλοι και 66
με μπλοκάκι, πρακτική που άρχισε να εφαρμόζεται κυρίως τα τελευταία χρόνια».
(Δ.Κόντη-liberal.gr)
Μια ηρωίδα από τον Ιράν...
@ Μια Ιρανή φοιτήτρια δέχθηκε επίθεση από την αστυνομία, όταν έφθασε στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης για να παρακολουθήσει τα μαθήματα της, αλλά της αρνήθηκαν την είσοδο στο τμήμα όπου φοιτεί επειδή λέει δεν φορούσε το χιτζάμπ της. Τότε εκείνη έβγαλε τα ρούχα και έμεινε με τα εσώρουχά της σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τους νόμους περί χιτζάμπ προτού δεχθεί επίθεση από την αστυνομία και "μεταφερθεί σε ψυχιατρείο". Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του Πανεπιστημίου επιβεβαίωσε τη σύλληψη, λέγοντας: "Έπειτα από μια απρεπή πράξη ενός φοιτητή στο τμήμα επιστήμης και έρευνας του πανεπιστημίου, η ασφάλεια της πανεπιστημιούπολης επενέβη και παρέδωσε το άτομο στις Αρχές του Iran, για να επιβάλλει τον νόμο".
Το όνομα της ηρωίδας έγινε εξαρχής γνωστό, την λένε Ahoo Daryaei. Έτσι, γιατί η πραγματική επανάσταση, ΠΡΕΠΕΙ να έχει όνομα & επώνυμο και σαφώς να ΜΗΝ κρύβεται πίσω από την ανωνυμία, τις μάσκες, τις κουκούλες και την γνωστή ασπρόμαυρη κεφίγια (keffiyeh). Ήδη η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε τις Αρχές του Ιράν να απελευθερώσουν "αμέσως και άνευ όρων" τη φοιτήτρια που συνελήφθη αφού έμεινε με τα εσώρουχά της σε μια δημόσια διαμαρτυρία, όπως τη χαρακτήρισε η οργάνωση, κατά της παρενόχλησης που σχετίζεται με τον αυστηρό ενδυματολογικό κώδικα της χώρας...
Την ίδια ώρα, οι εκπρόσωποι του θεοκρατικού ισλαμικού τρομοκρατικού καθεστώτος, έσπευσαν με ανάρτησή τους στα social media, να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και για να αποσπάσουν την προσοχή από την οργή για τους κανόνες του χιτζάμπ, να ισχυριστούν ότι η Ahoo Daryaei είναι ψυχικά άρρωστη και έχει σταλεί σε ψυχιατρική κλινική.
Όσο για την Ahoo, οι γυναίκες που ζουν στα τυραννικά καθεστώτα του Ισλάμ, την έχουν ήδη κάνει ηρωίδα τους. Οι "δικαιωματιστές" (και καλά), που κόπτονται για όσα τραγικά συμβαίνουν στη Γάζα, υπερασπιζόμενοι άκριτα τους αραβόφωνους θεοκρατιστές τρομοκράτες, που χρησιμοποιούν ως ασπίδα τον άμαχο πληθυσμό, αναρωτιέμαι πότε θα διαδηλώσουν υπέρ της Αhoo...
.jpg)
Απόψεις...
@ ΒΑΛΕΝΘΙΑ 2024: 445,4 χιλιοστά νερού σε ένα 24ωρο.Το 112 εστάλη μετά τις πρώτες 5 ώρες βροχής. Νεκροί: 95 ως τώρα. Αγνοούμενοι: Άγνωστος αριθμός.
ΘΕΣΣΑΛΙΑ 2023: 757 χιλιοστά σε 8 ώρες βροχής.Το 112 εστάλη πολλές ώρες πριν την αρχή της βροχής. Νεκροί: 15.
Δεν θα γράψω για την αποτελεσματικότητα αυτής της κυβέρνησης. Θα γράψω για το ότι οι Ισπανοί ενωμένοι και χωρίς ανθρωποφαγία προσπαθούν να διαχειριστούν το δράμα τους. Θα γράψω πως τα όρνεα εδώ στην Ελλάδα, με πρώτα τους δημοσιογράφους, αυτή τη σκουπιδοφάρα, και μετά οι πολιτικάντηδες, βγήκαν από τις πρώτες ώρες και άρχισαν να επιρρίπτουν ευθύνες για να κάνουν πολιτική.
Θα γράψω για όλα αυτά τα σκουπίδια
που πατάνε επάνω σε πτώματα, πολλές φορές ακόμα και των παιδιών τους, για να
κάνουν πολιτική. Θα γράψω για τα αριστερά ρετάλια που είχαν βγει λέγοντας
γ@μιεσαι Μητσοτάκη! Θα γράψω πως είμαι περήφανος γιατί οι αστοί, οι
νοικοκυραίοι, οι δεξιοί, ποτέ δεν θα γίνουμε σαν αυτές τις λέρες που λέγονται
πολάκηδες, ακρίδες, παπαδάκηδες να πουλήσουμε αίμα για μερικές ψήφους.
(Vagelis Stathakis- ευρωπαϊστές f/B)
@ Είσαι επενδυτής. Μαθαίνεις ότι υπάρχει ένα κράτος, το Τζαμπαζιστάν, στο οποίο η εργασία είναι δωρεάν. Για έναν μυστήριο λόγο, όλοι εκεί εργάζονται χωρίς αμοιβή. “Πολύ ωραία νέα” σκέφτεσαι. Αλλά, σαν τα ανέκδοτα, αυτό ήταν το ευχάριστο, που το άκουσες πρώτο. Άκου τώρα και τα δυσάρεστα: το Τζαμπαζιστάν είναι ανάμεσα στα 3 πιο διεφθαρμένα κράτη του κόσμου. Δεν θα ξέρεις, όταν ξεκινήσεις την επένδυσή σου, πότε θα πάρεις άδεια. Αν θα σου χρειαστούν 5 μήνες ή 5 χρόνια.
Δεν ξέρεις πόσα πρέπει να δώσεις σε λάδωμα των υπεύθυνων για να ξεκινήσεις και πόσα θα χρειάζεται να δίνεις κάθε χρόνο για να λειτουργείς. Δεν ξέρεις πόσο φόρο θα πληρώνεις, γιατί στο Τζαμπαζιστάν κάθε 10 μέρες αλλάζει ο νόμος και σου ζητάνε όσα τους λείπουν. Δεν ξέρεις αν θα μπορείς να διακινείς τα προϊόντα σου γιατί όποιος θέλει μπορεί να κλείνει τους δρόμους, να απαγορεύει στα πλοία να αποπλεύσουν, να νεκρώνει τις συγκοινωνίες.
Δεν ξέρεις καν αν θα μπορείς να πηγαίνεις στη δουλειά σου, γιατί κάτι τύποι με σημαίες και λάβαρα που πιστεύουν ακόμα στον Στάλιν και στους Κύκλωπες μπορεί να έρθουν να σου βάλουν αλυσίδες γύρω – γύρω ή να μπουν στο γραφείο σου και να το κάνουν λαμπόγιαλο...
(Θ.Τζήμερος- Δημιουργία Ξανά)
@ Το 2022 είχαμε τους περισσότερους πυροσβέστες αναλογικά στην Ευρώπη. Πολύ πιο πάνω από την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία. Ναι αλλά υπάρχουν πυρκαγιές που δεν σβήνουν. Τι λύση ακούτε να σας προτείνουν; Λείπουν - λένε - 3.500 πυροσβέστες. Να κάνουμε τους συμβασιούχους μόνιμους, και να προσλάβουμε κι άλλους. Έτσι θα σβήσουν όλες οι φωτιές...
(Σ.Χήνος-ευρωπαϊστές f/B)
.jpg)
.jpg)
Ειδήσεις...
@ Ποινή φυλάκισης 18 μηνών στους δύο υπαλλήλους και 14 μηνών
στην πρώην δήμαρχο Μάνδρας-Ειδυλλίας επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων
για τη φονική πλημμύρα τον Νοέμβριο του 2017.Τους έκρινε ενόχους σε δεύτερο
βαθμό για το πλημμέλημα της πρόκλησης πλημμύρας από αμέλεια. Η ποινή έχει
τριετή αναστολή, ενώ παράλληλα το δικαστήριο επικύρωσε την πρωτόδικη αναγνώριση
του ελαφρυντικού του πρότερου σύννομου βίου. Τόσο οι τρεις καταδικασθέντες όσο
και οι πέντε συγκατηγορούμενοί τους που απαλλάχθηκαν πλήρως, σύμφωνα με την
κρίση των δικαστών, δεν φέρουν καμία ευθύνη για τους 25 νεκρούς και τους 13
τραυματίες, θύματα της τεράστιας ποσότητας νερού που κατέκλυσε την περιοχή.
@ Υπεγράφη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η χρηματοδότηση ύψους 370
εκατ. ευρώ για την κατασκευή του Μητροπολιτικού Πάρκου έκτασης 541 στρεμμάτων
στον Φαληρικό Όρμο. Στην τελική τροχιά υλοποίησης μπαίνει η δημιουργία του
πρότυπου πάρκου στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που
έχει υλοποιηθεί ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής, μετά και την υπογραφή της
σχετικής απόφασης για την ένταξη και χρηματοδότηση του έργου από την αρμόδια
Ευρωπαία Επίτροπο Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, Eliza Ferreira.Το πάρκο, που
εντάσσεται στο Νέο Ευρωπαϊκό Bauhaus, θα έχει έκταση 541 στρεμμάτων, ενώ ο
συνολικός προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε 370 εκατ. ευρώ.
@ Τραγικό θάνατο βρήκε η 19ρονη Ιταλίδα σκιέρ, Ματίλντε
Λορέντσι, κατά τη διάρκεια προπόνησής της στο Άλτο Άντιτζ.Η άτυχη σκιέρ
κατέβαινε την πίστα Gravand G1 στο Val Senales, όταν κάποια στιγμή έχασε την
επαφή με τη χιονισμένη επιφάνεια και χτύπησε το πρόσωπό της στο παγωμένο
έδαφος.Μετά την πτώση της, ένα από τα πέδιλά της λύθηκε και έτσι η 19χρονη
Ματίλντε Λορέντσι βρέθηκε να κατρακυλά στην πλαγιά κατά τη διάρκεια της
προπόνησης στο νότιο Τιρόλο.Η κοπέλα μεταφέρθηκε διασωληνωμένη με ελικόπτερο
στο νοσοκομείο του Μπολζάνο, όπου μετά από λίγες ώρες νοσηλείας άφησε την
τελευταία της πνοή.
@ Οι φονικές πλημμύρες που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 95 ανθρώπους στην Ισπανία προκλήθηκαν από το καιρικό φαινόμενο γνωστό τοπικά ως DANA.Το φαινόμενο DANA ή αλλιώς «gota fria» («ψυχρή σταγόνα») προκαλείται όταν ψυχρός και θερμός αέρας συναντώνται και δημιουργούν ισχυρά σύννεφα βροχής, ένα μοτίβο που πιστεύεται ότι εμφανίζεται συχνότερα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Το φαινόμενο είναι γνωστό τοπικά ως DANA, ένα ισπανικό ακρωνύμιο για το
απομονωμένο κοίλωμα σε μεγάλο υψόμετρο, και σε αντίθεση με τις κοινές
καταιγίδες ή θύελλες μπορεί να σχηματιστεί ανεξάρτητα από πολικά ή υποτροπικά
ρεύματα αέριων μαζών.
@Aιτήσεις για την εξαγορά καταπατημένων του Δημοσίου-Ανοιξε η
πλατφόρμα για όλη τη χώρα, οι προϋποθέσεις και τα δικαιολογητικά.
Βασική προϋπόθεση για την εξαγορά καταπατημένης έκτασης είναι ο αιτών να έχει αδιαλείπτως την κατοχή του ακινήτου επί 30 τουλάχιστον έτη με τίτλο ή επί 40 τουλάχιστον έτη χωρίς τίτλο, εφόσον χρησιμοποιεί το ακίνητο ως την κύρια κατοικία του ή ως βοηθητικό χώρο αυτής ή για να ασκεί τουριστική, βιοτεχνική, βιομηχανική, εμπορική ή αγροτική δραστηριότητα.
(Από τον ηλεκτρονικό Τύπο)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
