Γυμνή, φτωχή και άχαρη η πλατεία μας για μια aκόμη φορά, με ένα σκηνικό που μόνο πλατεία πρωτεύουσας πόλης δεν θυμίζει. Ξεφύγαμε βέβαια -και ευτυχώς- από τα δέντρα τύπου σοβιέτ αλλά ως φαίνεται δεν είναι μόνο αυτό που έλειπε.
Σε ποια
πλατεία του δυτικού κόσμου θα δει κανείς - ακόμη και ημέρες εορτών- σπασμένα πλακάκια; Και είναι γνωστό ότι ο Δήμος διαθέτει υπαλλήλους πλακάδες και υδραυλικούς σε μόνιμη βάση και με καλούς μισθούς. (Για ποιον λόγο άραγε;)
Και
δεν αποτελεί η κατάσταση της καραντίνας δικαιολογία. Η καραντίνα αφορά τη χώρα ολόκληρη
αλλά πολλές πόλεις φρόντισαν ήδη για την εορταστική τους εικόνα.
Από
την άλλη, δεν είναι μόνο τα λαμπάκια (που φέτος είναι όλα λευκά, ενώ τα κόκκινα
προηγουμένων ετών έδιναν ένα πιο ζωηρό χρώμα στους πεζόδρομους). Είναι και το ότι η συγκεκριμένη γιορτή αφορά τη γέννηση του Χριστού και όχι μια οποιαδήποτε «γιορτή του χειμώνα», όπως έχει
μεταλλαχτεί τελευταία με αποτέλεσμα να μην βλέπει κανείς φάτνη πουθενά, έστω για
τα μικρά παιδάκια. Η κορεκτίλα μάς μάρανε…
Και βέβαια η καραντίνα δεν είναι επαρκής δικαιολογία, ενάμισι χρόνο μετά τις εκλογές,να μην έχουν αποκατασταθεί ούτε τα συντριβάνια αλλά και να μην υπάρχει ένα όμορφο σκηνικό έστω για τους δημότες της πόλης μας.
Αν κάνει κανείς μια απλή σύγκριση με τη Θεσσαλονίκη, που χωρίς να έχει κάνει κάτι εντυπωσιακό είναι μέσα στο πνεύμα των εορτών, θα καταλάβει ότι ο επαρχιωτισμός υπάρχει
ακόμη στο DNA μας.
και η Θεσσαλονίκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου