Πέντε και μία σκέψεις για τις ευρωεκλογές...

«Μερικές σκέψεις για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, αλλά και την επόμενη μέρα:

1. Οπως και στη χώρα μας, έτσι και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι εκλογές είχαν μεν στόχο την ανάδειξη νέας Ευρωβουλής και νέας ηγεσίας στην Κομισιόν, αλλά ο αντίκτυπος στην εθνική πολιτική σκηνή είναι μεγάλος: από τον μεγάλο συνασπισμό στη Γερμανία που τρίζει εξαιτίας της ήττας των Σοσιαλδημοκρατών και την πρωτιά της Μ. Λεπέν επί του Εμ. Μακρόν στη Γαλλία –λόγω «Κίτρινων Γιλέκων»– μέχρι την ενίσχυση του καγκελάριου Σ. Κουρτς ενόψει της σημερινής ψήφου εμπιστοσύνης στην Αυστρία.

2. Μπορεί σε ορισμένες χώρες να μην επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις για θρίαμβο της Ακροδεξιάς, το βέβαιο όμως είναι ότι παγιώνεται το τέλος του δικομματισμού και των μεγάλων κομμάτων (Volksparteien). Την ίδια στιγμή ενισχύεται η παρουσία λαϊκίστικων δεξιών σχηματισμών όπως ο Εθνικός Συναγερμός της Μ. Λεπέν στη Γαλλία, η Λέγκα του Βορρά του Μ. Σαλβίνι στην Ιταλία, η Εναλλακτική για τη Γερμανία, το Vlaams Belang στο Βέλγιο και το Vox στην Ισπανία. Το μεγάλο ερώτημα είναι τώρα αν θα καταφέρουν να συγκροτήσουν ενιαία ομάδα.

3. Oι μη φιλελεύθερες δημοκρατίες (illiberal democracies) στην Ουγγαρία και στην Πολωνία όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκαν από το εθνικό ακροατήριο, αλλά ευεργετήθηκαν χάρη στις συγκρούσεις με τις Βρυξέλλες. Ο Β. Ορμπαν, μάλιστα, φέρεται ότι απέσπασε πάνω από 50% χθες και το κόμμα του κατακτά σημαντικό αριθμό εδρών (πιθανότατα 13), τις οποίες θα χάσει το ΕΛΚ αν ο Ούγγρος ηγέτης αποφασίσει τελικά να συμμαχήσει με τον Σαλβίνι.

4. H κλιματική αλλαγή ήταν ένα θέμα που σχεδόν αποσιωπήθηκε στη χώρα μας. Αντιθέτως, κυριάρχησε στην προεκλογική ατζέντα σε άλλες χώρες με επικεφαλής τη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου οι Πράσινοι αναδεικνύονται πλέον σε υπολογίσιμη κεντροαριστερή δύναμη, εκτοπίζοντας τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Σοσιαλιστές αντίστοιχα.

5. Οι σχέσεις με τη Ρωσία, την Κίνα, αλλά και τις ΗΠΑ, τις οποίες πρόσφατα η Μέρκελ συμπεριέλαβε στους αντιπάλους της Ευρώπης, θα είναι η μεγάλη πρόκληση για τη νέα ηγεσία της Ε.Ε. όπως θα διαμορφωθεί μετεκλογικά.

6. Ο χθεσινός εκλογικός θρίαμβος του Κόμματος Brexit του Ν. Φάρατζ και η πιθανή αντικατάσταση της Βρετανίδας πρωθυπουργού Τ. Μέι από κάποιον σκληρότερο στο ζήτημα καθιστά πιθανότερο τον κίνδυνο μιας άτακτης εξόδου από την Ε.Ε., χωρίς συμφωνία με τις Βρυξέλλες».

                                      (Αρθρο της Ξ.Κουνελάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)