Η «φινλανδοποίηση» της Ελλάδας...

«Ο μέγας Θουκυδίδης, πριν από περίπου 2.500 χρόνια, σ’ εκείνον τον εκπληκτικό διάλογο μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων, έθεσε ανεξίτηλα τις βάσεις των διεθνών σχέσεων. Τίποτα, ουσιαστικό, δεν άλλαξε από τότε. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι «Ξυγγραφή» παραμένει, ακόμα και σήμερα, το ευαγγέλιο με τα σημαντικότερα αναλυτικά εργαλεία για την κατανόηση των σχέσεων μεταξύ κρατών. Πρόσφατα στην Αμερική το βιβλίο του Graham Allison, «Η παγίδα του Θουκυδίδη», επαναφέρει τον μεγάλο ιστορικό στο προσκήνιο.

Θεώρησα χρήσιμη αυτή την αναφορά για να υπογραμμίσω ότι στην χώρα που γεννήθηκε και έγραψε ο Θουκυδίδης τίποτα δεν μάθαμε από τα διδάγματά του. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα και λόγω της οικονομικής τραγωδίας που βιώνει, έχει εξασθενίσει σημαντικά ως δύναμη ισχύος στην περιοχή σε αντίθεση με την προκλητική και θρασύτατη Τουρκία. η οποία εκμεταλλευόμενη την οικονομική, στρατιωτική και διπλωματική της ισχύ, μας εγκλωβίζει σ’ ένα ιδιότυπο καθεστώς «φινλανδοποίησης».

Είτε από αδυναμία, είτε από φόβο, είτε από ιδεοληψία, είτε ακόμα και από αφελή πίστη στην προοπτική μιας ελληνοτουρκικής φιλίας, η Ελλάδα ακολουθούσε μια ανόητη πολιτική κατευνασμού απέναντι σ΄ έναν προκλητικό και θρασύτατο γείτονα. Η θέση-αξίωμα της πολιτικής αυτής ότι «δεν διεκδικούμε τίποτα», όταν η Τουρκία κάθε μέρα πρόσθετε νέες διεκδικήσεις, σε πολύ μεγάλο βαθμό, ευθύνεται για τα σημερινά τετελεσμένα.

Στο Αιγαίο: Τα Ίμια έχουν πλέον, με την ανοχή της Ελλάδος, μετατραπεί σε περιοχή τουρκικής επιρροής. Η εκμετάλλευση της ΑΟΖ εξαρτάται από την αίρεση της Τουρκίας.Ο εναέριος χώρος μας έχει γίνει σουρωτήρι. Τα τουρκικά πολεμικά πλοία, ανενόχλητα, κόβουν βόλτες δίπλα στα νησιά μας. Οι «καραβιές» των μεταναστών, δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες στα νησιά του Αιγαίου και η ροή τους, εν πολλοίς, καθορίζεται από την Άγκυρα. 

Ο ίδιος ο Ερντογάν, φωνασκεί, και συστηματικά μάλιστα, υπέρ της αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης ανατρέποντας μια βασική αρχή του διεθνούς δικαίου pacta sunt servanda. Ξεπερνώντας κάθε όριο το έκανε και μέσα στη χώρα μας, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης, την σκοπιμότητα της οποίας ακόμα δεν έχω καταλάβει! Η πολιτική ηγεσία στην Τουρκία, διαγκωνίζεται μεταξύ της, ποιος θα διεκδικήσει περισσότερα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο! 

Διολισθαίνουμε διαρκώς σ΄ ένα ιδιότυπο καθεστώς συν-διοίκησης με τα ενεργούμενα της Άγκυρας. Ας μη φοβόμαστε τις λέξεις, ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας στην περιοχή είναι είτε να επιβάλλει την συνδιοίκηση, είτε όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν να προωθήσει την αυτονόμηση.

Στο Κυπριακό- Κάθε λύση υπονομεύεται ή τορπιλίζεται φανερά από την Άγκυρα και η κυπριακή ηγεσία παρά τις διαρκείς υποχωρήσεις επιμένει να αναζητά λύση μ’ ένα παίκτη που διαρκώς αξιώνει περισσότερα.

Στρατιωτικό ισοζύγιο- Παρήλθαν πλέον οι εποχές όπου η Ελληνική αποτρεπτική ισχύς διατηρούσε κάποια υπεροχή. Σήμερα το ισοζύγιο ισχύος έχει πλήρως ανατραπεί σε βάρος μας και η Τουρκία συνεχίζει, ως μέρος της οικονομικής της διπλωματίας, να επενδύει στην ενίσχυση των ενόπλων της δυνάμεων. Ακόμα και το «ξανθόν γένος» στο οποίο πολλοί ημέτεροι αιθεροβάμονες είχαν εναποθέσει φρούδες ελπίδες αναδεικνύεται σε στρατηγικό εταίρο της Τουρκίας.

Οικονομική διπλωματία- Η Τουρκία κυριολεκτικά, οργιάζει στον τομέα αυτό με τις μαζικές παραγγελίες οπλικών συστημάτων. Ίσως πέρασε στα ψηλά και όλοι να ασχολήθηκαν με τις δημόσιες αντιπαραθέσεις με τον Μακρόν, αλλά ο Ερντογάν, έδωσε και μια παραγγελία για την αγορά 25 air buses!

Πολιτιστική διπλωματία- Τα τουρκικά σήριαλ προωθούνται σ’ όλον τον κόσμο για να φιλοτεχνήσουν το προφίλ της Τουρκίας, τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια κατακλύζουν την Κωνσταντινούπολη, η Turkish Airlines είναι από τα γνωστότερα brand names της Ευρώπης, και όχι μόνο, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη ένας οργασμός ανασκαφών σε αρχαίους ελληνικούς και ελληνιστικούς χώρους. Η Τουρκία «δημιουργεί» και πολιτιστικό παρελθόν.

Οθωμανικός μεγαλοϊδεατισμός- Ο Νταβούτογλου μπορεί να αποσύρθηκε, αλλά οι θεωρίες του βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη από τον Ερντογάν.

Η ηγεσία του Ισλάμ- Ο τρίτος πυλώνας του τουρκικού επεκτατισμού είναι το Ισλάμ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν επιδίωξε να τεθεί και το κατάφερε επικεφαλής του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας. Υπό την ιδιότητα αυτή, μπορεί να έχει άποψη για την ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα, να απαντάει στον Τράμπ για την απόφασή του να μεταφέρει την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ και να εμφανίζεται ως ο προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου, αφού φόρτωσε τα νησιά με λαθρομετανάστες, αφού περιπλανήθηκε μέχρι να μάθει αν υπάρχουν σύνορα στη …θάλασσα, αφού ανέχθηκε τις τουρκικές προκλήσεις, αφού είπε απίστευτες επιπολαιότητες, άρχισε να συζητάει ακόμα και για τη Συνθήκη της Λωζάννης! Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι! Η Ελλάδα, δυστυχώς, τείνει να περιέλθει, αν δεν έχει ήδη περιέλθει σε μια κατάσταση όπου την εξωτερική της πολιτική στην περιοχή θα την διαμορφώνει η τουρκική προκλητικότητα. 

Δεν θα τους… προκαλούμε! Δεν θα τους θυμώνουμε! Θα… συμμορφωνόμαστε με τις υποδείξεις.Θα συζητάμε τα ζητήματα που θέλουν. Η πολιτική του κατευνασμού κατέληγε πάντοτε σε βάρος αυτού που την ακολουθούσε. Στην παγκόσμια ιστορία, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα, ας μην γίνουμε εμείς ακόμα ένα.Αποτελεί άμεση εθνική προτεραιότητα η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής απέναντι στην προκλητική γείτονα. Θα επανέλθουμε».

                                                                                                                                                                                                        (antinews.gr)