Δεν φταίμε εμείς...

Η συγγνώμη και... τα γαϊδούρια...

«Η πολιτική ευαισθησία δεν ήταν ποτέ ίδιο της πολιτικής οικογένειας στη χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο. Φαίνεται ότι στον πόλεμο σκοτώθηκε και η τσίπα που υπήρχε στον τόπο. Με έκρηξη την περίοδο της «εκσυγχρονιστικής» διακυβέρνησης και με αποκορύφωμα την αριστερά με το ηθικό μειονέκτημα.

Προχτές, ο υπουργός Σπίρτζης, σε μια καθαρόαιμη πασοκική θεατρική παράσταση, στην οποία έχει θητεύσει, ζήτησε συγνώμη από «όσους ταλαιπωρήθηκαν» στις ουρές της υπερηφάνειας για μια κάρτα- εισιτήριο στις συγκοινωνίες.Οι λόγοι για τους οποίους ζητάει συγνώμη αναζητιούνται ακόμα! 

Γιατί;  Μα, γιατί στη συνέχεια ο υπουργός ξεκαθαρίζει ότι ο ίδιος δεν φταίει σε τίποτε για το αλαλούμ των εισιτηρίων. Για το οποίο φταίνε η προηγούμενη διοίκηση του ΟΑΣΑ, η γραφειοκρατία, η αντιπολίτευση και τα κυκλώματα των πλαστών εισιτηρίων!

Είναι απορίας άξιο πώς ο υπουργός κατονομάζει διαρκώς αυτά τα κυκλώματα, που αποτελούνται από υπαλλήλους των συγκοινωνιών, τους οποίους έχει βρει η έρευνα που έχει γίνει (με λεία πάνω από 1 εκατομ. σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα), αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν και να δρουν σε βάρος των συγκοινωνιών και του έργου του υπουργού!Τελικώς, ο υπουργός έχει ξηλώσει τα κυκλώματα (άρα δεν υποσκάπτουν το έργο του) ή τα διατηρεί;Προχτές ο υπουργός Τόσκας, μετά από

   

 4 χοντρές ληστείες,

    τη θανάτωση ενός ληστή από πολίτη,

    την πυρπόληση ενός αστυνομικού τμήματος,

    τη δολοφονία ενός δικηγόρου,

    τον βασανισμό ηλικιωμένων στα σπίτια τους από κλέφτες,

    τον ξυλοδαρμό πολιτών από χρυσαυγίτες,

    τον ξυλοδαρμό ΑΜΕΑ από τραμπούκους,

    τη δολοφονία μιας εφοριακού σε μεγάλο νεκροταφείο,

    το φόνο 2 γυναικών στα σπίτια τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη,

    τον εμπρησμό αστυνομικών και αυτοκινήτων πολιτών από άλλους   

    τραμπούκους,

    τη ληστεία σε κεντρικό περίπτερο με πυροβολισμούς εναντίον πολιτών,

    τον ξυλοδαρμό ευέλπιδων από άλλους τραμπούκους,

    την ένοπλη ληστεία στο Π Φάληρο με σύλληψη του δράστη από πολίτες,

    και μετά από δεκάδες κλοπές σε σπίτια σε όλη τη χώρα σ αυτό το μικρό 

   διάστημα

...διαβεβαίωσε τους Έλληνες ότι ζουν σε μια ασφάλεια που δεν έχει προηγούμενο στη χώρα!Αυτός, σε αντίθεση με τον προηγούμενο που ξέρει τα κόλπα, είναι και εντελώς ανίκανος και εντελώς αδαής και αναίσθητος.Γιατί, μόνο μ αυτά τα ελάχιστα που παρέθεσα πιο πάνω, καθένας με στοιχειώδη τσίπα θα είχε πάει στο σπίτι του. Αν μη τι άλλο, για να μην ξεφτιλίζεται.

Χτες το αρμόδιο Κέντρο Ερευνών ανακοίνωσε ότι οι θάλασσες της Αττικής εξακολουθούν να είναι μολυσμένες από το μαζούτ του «Αγία Ζώνη ΙΙ» μέχρι και τη Βούλα.

Παρ' όλα αυτά, ο υπουργός Κουρουμπλής με μια κουστωδία από παρατρεχάμενους του υπουργείου και, δυστυχώς, και του Λιμενικού, παρελαύνει σε φιέστες … παράδοσης ακτών (αλλά όχι θαλασσών!!) αντί να έχει παραιτηθεί για την ανικανότητα και την αναισθησία με την οποία αντιμετώπισε εξ αρχής την καταστροφή.

Πριν λίγες μέρες ο υπουργός προπαγάνδας Βερναρδάκης ομολόγησε κυνικά ότι παρακολουθεί και φακελώνει ιστοσελίδες ανάλογα με τις ιδεολογικές τους κατευθύνσεις! Αυτό από μόνο του, σε μια οποιαδήποτε χώρα της δύσης θα έστελνε τον υπουργό στο σπίτι του και μάλιστα διωκόμενο, ενώ θα δημιουργούσε μείζον πρόβλημα στην κυβέρνηση. 

Στην Ελλάδα, ο μεν υπουργός καμάρωσε για τη δραστηριότητά του, την οποία συνεχίζει με τις πρωθυπουργικές ευλογίες (!), η δε κυβέρνηση αντέδρασε λες και το φακέλωμα είναι φυσιολογικό της δικαίωμα!Φυσικά, σ αυτή την ανοχή παίζουν πρωτεύοντα ρόλο τα ΜΜΕ, που αντιμετώπισαν το γεγονός περίπου σαν … φυσιολογικό, αλλά και οι πολίτες, οι οποίοι έχουν πλέον δημοκρατικά και δικαιωματικά αντανακλαστικά όσα είχαν και επί χούντας.

Χτες ο υπουργός Καμμένος, που πιάστηκε να παίζει σε ιδιωτικά καζίνο σε επίσημο ταξίδι στο Λονδίνο, με χρήματα που άλλοτε ήταν δικά του σε κάρτα και άλλοτε μετρητά δικά του και της συζύγου του (που κατά διαβολική σύμπτωση συμπλήρωναν εκ των υστέρων το ποσό που επιτρέπεται να εξαγάγει κάθε Έλληνας, με τα υπερήφανα capital controls της κυβέρνησής του) απείλησε με … μήνυση τον βουλευτή που τον κατήγγειλε μέσα στη Βουλή ότι άλλα έλεγε όταν πιάστηκε και άλλα σήμερα!

Για συγνώμη και παραίτηση ούτε να το συζητάει κανείς από τον Καμμένο των ευγενικών και δημοκρατικών συναισθημάτων… Για τη φρασεολογία και τον λεκτικό τραμπουκισμό όσων τον κρίνουν ας μη μιλήσουμε.Χτες στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ εκλήθη ο κ Μουζάλας να εξηγήσει τι γίνεται με τους πρόσφυγες. Στην πράξη δεν χρειαζόταν ο κ Μουζάλας για να ξέρουν οι κομματικοί εγκέφαλοι ότι οι πρόσφυγες ζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης υπό άθλιες συνθήκες και ότι κάθε λίγο πεθαίνει κι από ένα παιδάκι ή ένας άρρωστος μέσα στις λάσπες και στα κουρέλια, χωρίς φαϊ, νερό, περίθαλψη. Σαν ζώα εγκαταλειμμένοι στα νησιά του Αιγαίου.

Ο υπουργός Γαβρόγλου, αφού προανήγγειλε την εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση και κατάργησε δύο (2) φορές με δηλώσεις του τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ, ανέκρουσε πρύμναν, κάνοντας άνω κάτω την εκπαιδευτική κοινότητα, ενώ ταυτόχρονα έχει αφήσει έρμαια τα Πανεπιστήμια στα χέρια του κάθε τραμπούκου και σε κατάσταση αλαλούμ τις σχέσεις τους με τα ΤΕΙ!Επιπλέον, ο νόμος για τα λύκεια καρκινοβατεί στην πράξη, ενώ οι ελλείψεις σε καθηγητές παραμένουν σε όλα τα επίπεδα.Φυσικά, ούτε μία συγνώμη για τα πισωγυρίσματα και το χάος στα σπίτια μαθητών και φοιτητών. Για παραίτηση, ούτε λόγος.

Ευτυχώς, στην περίπτωσή του, για όλα αυτά δεν του έχει φταίξει κανείς άλλος, εκτός από έναν: Το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα που δε λέει να κάνει την εμφάνισή του για να λύσει τα προβλήματα. Για την ακρίβεια, όταν την κάνει με τη ρώμη του πληθαίνει τα προβλήματα.Για το δίδυμο Ξανθό- Πολάκη είναι ίσως περιττό να μιλήσει κανείς.

Πριν λίγες βδομάδες, και ενώ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Πάκης εγκαινίαζε  με φανφάρες αίθουσα στο νοσοκομείο Καλαμάτας, στο ίδιο το νοσοκομείο την ίδια ώρα (!) εμείς παίρναμε ακτινογραφία συγγενούς μας στο χέρι για να φύγουμε, χωρίς φάκελλο (!), γιατί «το νοσοκομείο δεν έχει λεφτά ούτε για φακέλλους εξετάσεων»! Εδώ δεν έχει για γάζες. Φυσικά, δεν περιμένει κανείς από τραμπούκο να έχει συναίσθηση της θέσης του έξω από το φυσικό του χώρο. Και κάθε απαίτηση σ αυτή την περίπτωση είναι ουτοπική.

Όλοι αυτοί οι ευαισθητούληδες για κάθε τι που δεν ευθύνονται, μετατρέπονται στα πιο αναίσθητα όντα όταν τους ακουμπάνε οι ευθύνες μιας δουλειάς, μιας υποχρέωσης που είναι επιφορτισμένοι να διεκπεραιώσουν.Και είτε προπαγανδίζουν τη διαστροφή της ολοφάνερης πραγματικότητας, είτε ρίχνουν τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τους εαυτούς τους.   

Στην πραγματικότητα κάθε ευθύνη, απαίτηση δημοκρατικότητας, ευαισθησίας, ευθιξίας και ηθικής που δεν υπάρχει, καθρεφτίζει τον πρωθυπουργό και κανέναν από τους παραπάνω ή τους υπόλοιπους υπουργούς και φαρισαίους.

Ο πρωθυπουργός τους επέλεξε, εκείνος τους καθοδηγεί, εκείνος τους αξιολογεί, εκείνος τους διατηρεί ή τους παύει.Όπως λένε και στα χωριά μας , απ όταν βρέθηκε η συγνώμη πληθύναν τα γαϊδούρια. Εδώ, όμως, δεν υπάρχει τσίπα ούτε για συγνώμη.Ακόμα και τα γαϊδούρια ωχριούν. Και να με συμπαθάνε τα γαϊδούρια».

                        (Αρθρο του Γ. Παπαδόπουλου- Τετράδη από το liberal.gr)

Εδώ... γελάμε

                                                                           (του Ηλία Μακρή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Απίστευτο!!

«Μία ακόμη ρύθμιση για την πριμοδότηση των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μεθόδευσε η κυβέρνηση χωρίς μάλιστα να έχει υπολογιστεί το δημοσιονομικό κόστος. Στο εξής, επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας (άρθρο 22 του ν. 4368/2016) θα λαμβάνουν όχι μόνον όσοι υπάλληλοι δήμων και περιφερειών εκτελούν εργασίες σε σχέση με τα απορρίμματα αλλά και όσοι εργάζονται... κοντά σε αυτά, ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους. 

Πρόκειται για επίδομα που κυμαίνεται ανάμεσα στα 100-150 ευρώ μηνιαίως. Μόλις δύο μήνες νωρίτερα, η Ειδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπογράφηκε μεταξύ του υπουργού Εσωτερικών και της ΠΟΕ-ΟΤΑ προέβλεπε περισσότερες ημέρες άδειας και λιγότερες ώρες εργασίας την εβδομάδα για τους υπαλλήλους καθαριότητας, καθώς και μια σειρά άλλων τεχνικών ειδικοτήτων όπως π.χ. τους κηπουρούς των δήμων. Η μείωση των ωρών εργασίας, όπως είναι αναμενόμενο, πολύ πιθανό να οδηγήσει στην «αναγκαιότητα» νέων προσλήψεων.

Οσον αφορά τους δικαιούχους του βαρέος και ανθυγιεινού επιδόματος, τη διευκρίνιση - επέκταση των υπαλλήλων που μπορούν να το εισπράξουν, πραγματοποίησε ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης με έγγραφο προς το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Ολα ξεκίνησαν από τον Δήμο Ηλιούπολης, όπου διοικητικοί υπάλληλοι διεκδικούσαν από τον δήμο την καταβολή του επιδόματος καθώς τα κτίρια στα οποία στεγάζονται οι υπηρεσίες τους βρίσκονται κοντά στον σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων του δήμου και άρα έχουν συνέπειες στην υγεία τους, παρά το γεγονός ότι το αντικείμενο εργασίας τους δεν έχει σχέση με τα απορρίμματα. 

Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, προκειμένου να καταβάλει τα χρήματα, ζήτησε επί του θέματος διευκρινίσεις από το υπουργείο Εσωτερικών σε σχέση με το ποιοι υπάλληλοι δικαιούνται το επίδομα. Στην απάντησή του το ΥΠΕΣ αναφέρει ότι «νομικά κρίσιμο, δηλαδή, ως προς την υπαγωγή ή μη κατηγοριών εργαζομένων στο πεδίο εφαρμογής της ρύθμισης είναι το πραγματικό γεγονός της έκθεσής τους στις επιβαρυντικές επιπτώσεις των χώρων αυτών.

Κατά συνέπεια, εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως ειδικότητας, οι οποίοι παρέχουν κατά πλήρες ωράριο την εργασία τους στους επίμαχους χώρους, δικαιούνται το επίδομα του άρθρου 22 του ν. 4368/2016», τονίζεται. Φυσικά, το επίδομα δεν αφορά μόνο τους υπαλλήλους του Δήμου Ηλιούπολης αλλά και τους εργαζομένους στους ΟΤΑ και στις Περιφέρειες που βρίσκονται στις ίδιες συνθήκες. 

Ωστόσο, το ΥΠΕΣ δεν διαθέτει στοιχεία για τον ακριβή αριθμό των εργαζομένων που δικαιούνται το επίδομα έτσι ώστε να εκτιμηθεί και το κόστος της συγκεκριμένης επιδοματικής πολιτικής. «Η υπηρεσία μας δεν είναι σε θέση να σας διαθέσει σχετικό αρχείο, καθώς ο αριθμός των δικαιούχων συναρτάται, πέραν της ειδικότητας των υπαλλήλων, και με τον χώρο στέγασης των οικείων υπηρεσιών».

                                                                                    (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

Θέλουμε να αλλάξουμε;

 «Είναι πραγματικά κρίμα που αυτή η χώρα δεν αποτελεί έναν από τους κορυφαίους "παραδείσους". Όχι δεν υπερβάλω. Δεν είναι θεωρητικό. Είναι ρεαλιστική η προσέγγιση... Αν μάλιστα κατοικούσαν σε αυτό το... οικόπεδο κάποιοι άλλοι, τότε θα ήταν πολύ απλούστερο να συμβεί αυτό.

Με τη μοναδική γεωγραφική – γεωστρατηγική της θέση, με το απίστευτο κάλλος και την ποικιλομορφία του εδάφους της, τη δυνατότητα αξιοποίησης ανανεώσιμων ενεργειακών πηγών όσο ελάχιστες χώρες παγκοσμίως, καθώς και το μοναδικό σε πλούτο υπέδαφος (είτε χερσαία, είτε υποθαλάσσια), η Ελλάδα όχι μόνο δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα υποστήριξης της ευημερίας των πολιτών της, αλλά αντίθετα να αποτελεί ζηλευτό προορισμό διαβίωσης για την παγκόσμια ελίτ…

Δυστυχώς όμως, η Ελλάδα κατοικείται από ανθρώπους με εντελώς λανθασμένη νοοτροπία. Και κυβερνιέται από πολιτικούς με ακόμη πιο αρρωστημένη νοοτροπία. Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να τραβήξει μία γραμμή, να βάλει τέλος, αλλά πραγματικό τέλος, χωρίς παραθυράκια και χωρίς εξαιρέσεις στην όποια διαφθορά, στην όποια κακοδιαχείριση, στον προστατευτισμό προς συμφέροντα και επαγγελματικές ή συνδικαλιστικές ομάδες.

Να αλλάξει μια και καλή καθιστώντας πολύ πιο απλή και πιο σταθερή τη νομοθεσία που διέπει κάθε οικονομική συναλλαγή, κάθε αγοραπωλησία, κάθε ιδιωτική επένδυση.

Να σταθεροποιήσει το καθεστώς φορολόγησης, τους κανόνες του παιχνιδιού.

Να υιοθετήσει πραγματικές και γενναίες μεταρρυθμίσεις, να απελευθερώσει αγορές χωρίς να ενδιαφέρεται ποιος ευνοείται ή ποιος πλήττεται, να πατάξει συμφέροντα και λαθρεμπόρια.

Να σταθεροποιήσει τους κανόνες του παιχνιδιού, να μεταρρυθμίσει τη δικαιοσύνη επιταχύνοντας την απονομή της μέσα σε ένα κράτος δικαίου και ίσων ευκαιριών.

Να δώσει πραγματικά κίνητρα για επενδύσεις, να διαμορφώσει ένα περιβάλλον ευνοϊκό και όχι εχθρικό προς τους επενδυτές, ξένους και εγχώριους. Με σημαντικά φορολογικά κίνητρα για ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας. 

Να αποσυμφορήσει τους πολίτες από την θηλιά της υπερφορολόγησης, να μεριμνήσει για την ενίσχυση της κατανάλωσης και την αύξηση μέσω αυτής και των κρατικών εσόδων.

Υπερβολές νομίζετε όλα αυτά; Σας διαβεβαιώ ότι καθόλου. Αρκεί στην Ελλάδα να μην κατοικούσαν Έλληνες, αλλά... για παράδειγμα... Ελβετοί. Να είστε βέβαιοι ότι σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα θα ήταν ένας τόπος όπου θα... πλήρωναν αδρά ξένοι για να παραμείνουν. Και δεν μιλάω για την ψωροεπένδυση της απόκτησης διαβατηρίου μέσω αγοράς κατοικίας. Θα ήταν όνειρο ζωής. Θα ήταν παράδεισος. Θα είχαν αξιοποιηθεί στο έπακρο ο ήλιος, ο αέρας και η θάλασσα. Θα είχαν αναπτυχθεί τουριστικά ένα σωρό περιοχές. Μη εξαιρουμένης και της Αθήνας που προσπαθεί σήμερα με τα χίλια ζόρια να κρατήσει τουρίστα δεύτερη ή τρίτη νύχτα...

Σε ποια άλλη χώρα μπορεί να συνδυαστεί με την ίδια ευκολία ο χειμερινός και ο καλοκαιρινός τουρισμός; Ο συνεδριακός και ο ιατρικός; Όσο για τον πλούτο του υπεδάφους, νομίζω ότι δεν χρειάζονται πολλά λόγια.Πόσο θέλει για να αποδώσει μία τέτοια πολιτική; Πολύ λιγότερο από ό,τι νομίζουν οι περισσότεροι. 

Αν πραγματικά έμπαιναν κανόνες, με σοβαρότητα, αξιοπιστία και πεποίθηση σταθερότητας, τότε μέσα σε ένα το πολύ δύο χρόνια θα είχαν αλλάξει όλα. Έχει όμως κανείς τα κότσια να το κάνει; Πιστεύει κανείς στην ανάπτυξη και στη δημιουργία, την ισονομία και τις ίσες ευκαιρίες; Χωρίς να ευνοήσει βαρονίες, φέουδα κλπ και μακριά από κάθε λογής ιδεοληψίες; Μόνο σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα σοβαρό όραμα εξόδου από την ύφεση. Και όχι μόνο εξόδου, αλλά και εκτόξευσης.

Με τη διαχείριση της μιζέριας, την ανακύκλωση μικροσυμφερόντων και την εξόντωση της κοινωνίας από φόρους και χαράτσια, εκπαιδεύοντας έτσι όχι νομοταγείς και δημιουργικούς πολίτες, αλλά επίδοξους φοροφυγάδες που αναζητούν τον τρόπο να προηγηθούν της εφορίας σε ιδέες και "παραθυράκια" για να επιβιώσουν, δεν πάει πουθενά η χώρα. Εδώ θα είμαστε και τα επόμενα χρόνια και θα το δείτε. Χρειάζονται ρηξικέλευθες ιδέες και δράσεις. Χωρίς να υπολογίζεις τίποτα. Ούτε πολιτικό κόστος, ούτε συμφέροντα. Μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει πραγματικά αυτή η χώρα.

Ίσως όμως πάλι και να μην... το έχουμε. Να την βρίσκουμε που ψοφάει η κατσίκα του γείτονα, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι μετά έρχεται η σειρά της δικής μας κατσίκας. Όπως και να έχει, η εικόνα μπορεί να αλλάξει. Θέλουμε όμως να την αλλάξουμε;»

                                (Άρθρο του Δ. Παπακωνσταντίνου από το Capital.gr)