«Στο μυαλό του πιστού, η προοπτική της ζωής του «απίστου» έχει
υποβαθμιστεί. Είναι καταδικασμένος σε αιώνιο θάνατο κι απλώς περιμένει την
εκτέλεση της ποινής. Από αυτό το σημείο μέχρι τη σκέψη «αφού ο Θεός τον άπιστο
τον προορίζει για θάνατο, γιατί εγώ, ως… στρατιώτης του, να μην τον επιταχύνω;»
η απόσταση εξαρτάται από το γενικότερο επίπεδο του πολιτισμού στο οποίο
βρίσκεται η θρησκευόμενη κοινωνία. Μπορεί, κάτω από κάποιες συνθήκες, να
μικρύνει πολύ επικίνδυνα.
Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο όλοι αυτοί να
εκσυγχρονισθούν. Όταν έχεις τον μισό σου πληθυσμό σε αχρηστία και πολεμάς τις
τεχνολογικές εξελίξεις δεν έχεις μέλλον. Είσαι καταδικασμένος εσαεί στη φτώχεια
και στην υπανάπτυξη. Η απόσταση ανάμεσα στη Δύση και στο φανατικό Ισλάμ όλο και
θα διευρύνεται. Και επειδή κανένας φανατικός δεν αποδέχεται ότι ο φανατισμός
του είναι η αιτία της δυστυχίας του, θα ψάχνει τον εχθρό στο πρόσωπο του άλλου:
του μισητού (από την εποχή των σταυροφοριών) δυτικού κόσμου.
Η έρευνα των κοινωνιολόγων Anne Muxel και Olivier Galland, η
οποία συγκέντρωσε απόψεις περισσότερων από 7000 μαθητών λυκείων μετά τις
επιθέσεις στο Παρίσι (2015) αποκαλύπτει ότι το 33% των μουσουλμάνων μαθητών
θεωρούν «αποδεκτό» το «να συμμετέχουν σε πράξεις βίας για τα πιστεύω τους», και
20% των μουσουλμάνων μαθητών συμφωνεί με την δήλωση «είναι αποδεκτό να
ξεσηκωθείς με όπλα για θρησκεία σου. Μιλάμε για μουσουλμάνους ΔΕΥΤΕΡΗΣ Ή ΤΡΙΤΗΣ
ΓΕΝΙΑΣ, Γάλλους πολίτες, αν δεν το καταλάβατε.
Από το 1983 (!!!) τον ήξεραν οι αρχές τον μακελάρη του
Λονδίνου και τον λιβάνιζαν! Τον έβαζαν στη φυλακή και τον ξαναέβγαζαν διότι
προφανώς διαπίστωναν ότι σωφρονίστηκε. Ηλίθιο σύστημα, ηλίθιοι πολιτικοί,
ηλίθια πολιτική ορθότητα, συνένοχη στα εγκλήματα των ισλαμοκτηνών».
(Θ.Τζήμερος-"Δημιουργία ξανά")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου