Ανεκτικότητα στην ανομία...

«Φαίνεται ότι η ανεκτικότητα στην ανομία αρχίζει να μας γίνεται καθημερινή συνήθεια. Πώς αλλιώτικα να εξηγήσει κανείς την εισβολή αναρχικών στο γραφείο του υπουργού Υγείας και τη 10λεπτη συζήτηση που είχε αυτός μαζί τους, λες και το μπουλούκι ήταν το συνδικαλιστικό όργανο των αναρχικών. Το θράσος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού οι αναρχικοί κατέγραψαν σε video τις νουθεσίες τους προς τον υπουργό και τις ανάρτησαν σε ιστότοπο που εκφράζει τις απόψεις τους. Αντίθετα το υπουργείο παρασιώπησε τη συνάντηση με την ελπίδα ότι δεν θα γινόταν γνωστή στο ευρύ κοινό. 

Τι μεγάλη πλάνη! Οι αναρχικοί εξέθεσαν τον υπουργό και την έννοια του ευνομούμενου κράτους. Απορίες: Πώς πέρασαν τους ελέγχους και ανέβηκαν στο γραφείο του υπουργού; Δηλαδή, όποιος θέλει μπορεί να μπει στα υπουργικά γραφεία χωρίς ραντεβού και να συζητήσει τα προβλήματά του με τον υπουργό; Τι θα γινόταν, αν η συζήτηση ξέφευγε και πλάκωναν τον υπουργό στο ξύλο; Μπορείτε να φανταστείτε άλλη χώρα όπου θα συνέβαινε κάτι τέτοιο και θα έμενε ατιμώρητο; Ούτε σε αφρικανικές χώρες δεν θα μπορούσε να γίνει παρόμοιο περιστατικό.

Αν δεν ήταν τόσο τραγικό θα ήταν για γέλια να ακούει κάποιος τον υπουργό να απολογείται στους αντιεξουσιαστές ότι «εγώ έχω υπογράψει κείμενο όταν ήμουν συνδικαλιστής των νοσοκομειακών γιατρών για την αποφυλάκιση του Ξηρού»! Κύκλοι του υπουργού δικαιολόγησαν τη στάση του λέγοντας ότι «το κείμενο που υπέγραψε ο υπουργός ήταν του 2007», λες και η χρονολογία αλλοιώνει την πράξη. Για να ολοκληρώσω την εικόνα, οι εισβολείς ανενόχλητοι κρέμασαν ένα διώροφο πανό από παράθυρο του υπουργείου και έφυγαν από το γραφείο του υπουργού λέγοντας την «τελευταία λέξη» που είναι και απειλή: «και όταν λυθεί θα είμαστε εδώ ξανά για να αφεθούν ελεύθεροι αυτοί οι άνθρωποι».

Ξέχασα μια μικρή λεπτομέρεια. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επίσκεψης των αναρχικών και ειδικά την ώρα που αναρτούσαν το τεράστιο πανό, στο video εμφανίζονται αστυνομικοί να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα σαν απλοί θεατές, όπως και οι περαστικοί! Τι άλλο θα δούμε. Μια πρόταση κάνω: Αφού τους αποδεχόμαστε σαν ισότιμους συμπολίτες μας, τότε να συμμετέχουν στις παρελάσεις των Εθνικών Εορτών μπροστά από τους αστυνομικούς. 

Φανταστείτε την εικόνα: Οι κουκουλοφόροι με λοστούς και σακίδια, να πετούν δεξιά και αριστερά τις βόμβες μολότοφ και κάθε τόσο να καίνε την Ελληνική σημαία! Καταπληκτική εικόνα για την προβολή της Χώρας μας.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα της άκρατης ανεκτικότητας στην παραβατικότητα; Καθημερινά βανδαλίζονται ακυρωτικά μηχανήματα, καίγονται λεωφορεία και τρόλεϊ, τα οποία κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπάρχει αντίδραση. Είναι δυνατόν η Αστυνομία να μην μπορεί να εντοπίσει και να συλλάβει τους καταστροφείς; Ειδικά μέσα στους σταθμούς του μετρό που είναι λίγοι και η πρόσβαση είναι περιορισμένη. Μου φαίνεται αδύνατο. Αν υπήρχε βούληση, είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα έβρισκαν τον τρόπο να εγκλωβίσουν τους καταστροφείς και να τους υποχρεώσουν να πληρώσουν για τις ζημιές που προκαλούν.Εδώ υπεισέρχεται η ιδεοληψία των κυβερνώντων. 

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη βλέπει μόνο «μεμονωμένα περιστατικά». Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τι εννοεί με τα «μεμονωμένα περιστατικά». Κάθε περιστατικό μεμονωμένο είναι. Αλλά όλα μαζί, τα μεμονωμένα περιστατικά δείχνουν ότι η Κυβέρνηση έχει χάσει παντελώς τον έλεγχο στην Δημόσια Τάξη. Είναι καιρός να σοβαρευτούμε στο θέμα αυτό, διότι αν συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη. Μήπως όμως βρισκόμαστεήδη στην ανεξέλεγκτη κατάσταση, αλλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα;»

                   (Απόσπασμα άρθρου του Α.Δρυμιώτη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)