Έμαθα ότι...

«Όταν ήμουν 20 χρονών, σαν γνήσιος αριστερός τότε, ήθελα να αλλάξω τον κόσμο,στα 30 μου περιορίστηκα στην Ευρώπη,στα 40 μου επικεντρώθηκα στην Ελλάδα. Μετά τα 50 μου, και αφού είχα αποτύχει σε όλα παταγωδώς,  κατάλαβα ότι πριν από όλα έπρεπε να είχα αλλάξει εγώ.Το μόνο που κατάφερα ήταν να μάθω κάποια πράγματα.

-    Έμαθα ότι είναι εντελώς ανώφελο να είμαι αρεστός, υποστηρίζοντας ατελείωτες κοινωνικές ευαισθησίες χωρίς να έχω και τις απαραίτητες λύσεις και προτάσεις.

-    Έμαθα ότι η κοινωνική πρόνοια που δεν βασίζεται στην δημιουργικότητα και στην παραγωγικότητα μιας κοινωνίας, είναι πρόνοια πρόσκαιρη που πάντα γυρίζει μπούμερανγκ στην ίδια την κοινωνία.

-    Έμαθα ότι τα όνειρα και οι ελπίδες, οι κούφιες υποσχέσεις και οι αρεστές ρητορικές, που συνήθως έχουν οπαδούς αλλά δεν έχουν σχέδιο και ρεαλιστικές πρακτικές, έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.

-    Έμαθα ότι όταν δεν βλέπω καθαρά την πραγματικότητα, αλλά προσποιούμαι τα “θέλω” μου, δεν επαληθεύομαι ποτέ και κυρίως δεν μπορώ να ορίσω και το μέλλον μου.

-    Έμαθα ότι για να κάνεις κάτι σωστά πρέπει να ξέρεις, να μπορείς και να θέλεις.

-    Έμαθα ότι όταν ζω στα σύννεφα συνήθως πέφτω και από εκεί.Αυτά κατάφερα να μάθω, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Τελικά αυτό που δεν κατάφερα εγώ και η γενιά μου, να αλλάξουμε δηλαδή τον κόσμο,  το κατάφερε η Ελληνική κυβέρνηση μόλις σε δύο χρόνια. Αλλάζει την Ευρώπη, όχι βέβαια προς την κατεύθυνση που είχε οραματιστεί, αλλά ακριβώς την αντίθετη.

Από την πτώση των Podemos, μέχρι τις δεξιές καταγεγραμμένες τάσεις της κεντρικής Ευρώπης και το τελευταίο αποτέλεσμα των Ολλανδικών εκλογών, όλοι καταλάβαμε ότι η Ευρώπη αλλάζει και ότι, εν μέρει τουλάχιστον, έχουμε βάλει και εμείς το χέρι μας για να γίνει αυτό.  Γίναμε η κακή είδηση των οκτώ,    ο φόβος της παγκόσμιας οικονομίας,    η κοινωνία που χρήζει προσοχής και επιτήρησης,    το παράδειγμα προς αποφυγή.

Καταρρίψαμε όλα τα αρνητικά ρεκόρ, το ένα μετά το άλλο, και πέσαμε σημαντικά σε όλες τις παγκόσμιες λίστες που έχουν να κάνουν με την οικονομία, την ευημερία, την πολιτική σταθερότητα, το επενδυτικό περιβάλλον, την αισιοδοξία των πολιτών και την διαφάνεια.

Πέσαμε από τα σύννεφα ακριβώς γιατί ζούσαμε εκεί. Δείξαμε σε όλον τον κόσμο και κυρίως στην υπόλοιπη Ευρώπη ακριβώς τι να μην κάνει. Και όλο αυτό δεν έγινε από μόνο του. Χρειάστηκε πολλή προσπάθεια και αρκετή αυτοθυσία για να τα καταφέρουμε.Δείτε το όμως και από την θετική του πλευρά.

Μερικές χιλιάδες χρόνια μετά από την εποχή που δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο, θυσιαστήκαμε για να τους δείξουμε ακριβώς τον δρόμο που δεν πρέπει να πάρουν.Κάτι είναι και αυτό».

                                                (Άρθρο του Κ.Αγγελάκη από το newpost.gr)