Αυτοκινούμενα λεωφορεία...

«Αν ποτέ προχωρήσουν τα αυτοκίνητα υδρογόνου, σίγουρα κάποιοι ιερείς της παλαβής Αριστεράς (που αυτοχρίστηκαν προοδευτικοί) θα τα καταγγείλουν ως νεοφιλελεύθερα. Θα εκδώσουν πύρινες ανακοινώσεις, που θα γράφουν: «Καταστρέφονται χιλιάδες μικρομεσαίοι. Σε απόγνωση οι βενζινάδες όλης της χώρας». Οι πιο επαναστάτες θα τιτλοφορήσουν την ανακοίνωση «Στον δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενοι των διυλιστηρίων» και ο πιθανότερος τίτλος των ευαίσθητων ΜΜΕ θα ήταν «Ο θάνατος του εμποράκου βενζίνης».

Αυτό ακριβώς κάνει το αυτοαποκαλούμενο «Μέτωπο Λαού Τρικάλων» με αφορμή την πειραματική λειτουργία ενός λεωφορείου χωρίς οδηγό στον δήμο της πόλης. Το εν λόγω λεωφορείο χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. «Κινείται με μπαταρίες που τροφοδοτούν ηλεκτρικό κινητήρα. Διαθέτει GPS και λέιζερ. Ακολουθεί τη διαδρομή που έχουμε χαρτογραφήσει. Δεν ξεφεύγει καθόλου από τη διαδρομή που έχουμε χαράξει», δήλωσε ο Βασίλης Καραβίδας, τεχνικός συντήρησης και επισκευής στο Euronews (3.10.2014). «Είναι απολύτως ασφαλές. Το λέιζερ ασφαλείας που διαθέτει εντοπίζει οποιοδήποτε αντικείμενο ή άνθρωπο και ακινητοποιείται την ίδια στιγμή. Στο κέντρο έλεγχου, τεχνικοί παρακολουθούν την πορεία του και καταγράφουν όποια προβλήματα εμφανιστούν».[///]

Δυστυχώς, αυτά τα κινήματα αναχρονισμού ανθούν στη χώρα, με πολλά ψεύδη και υπό την ανοχή όλων μας. Οταν 15 άτομα μπορούν να νεκρώσουν επί ένα μήνα το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας, γιατί να μην μπορούν να αποτρέψουν την προκοπή καμιά εικοσαριά Τρικαλινοί, που αυτοχρίζονται «λαός»; Η συνταγή είναι η ίδια: μεγάλα λόγια, περί «μνημονιακής Ελλάδας, όπου τα οικονομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών κατακρεουργούνται...» και κινδυνολογίες για τους λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς που θα φέρει οποιαδήποτε αλλαγή.Δεν ξέρουμε αν θα πετύχει το πείραμα του λεωφορείου χωρίς οδηγό• τα πειράματα γίνονται για να δοκιμάσουμε νέες λύσεις.

Το πρόβλημα όμως της χώρας είναι ότι αυτή η ολιγομελής αναχρονιστική Αριστερά, πατώντας στις δειλίες των εκλεγμένων (που είναι οι νόμιμοι εκπρόσωποι του λαού), αποτρέπουν να δοκιμάσουμε οτιδήποτε καινούργιο για να λύσουμε τα παλιά προβλήματα. Σε κάθε βήμα προόδου, είναι εκεί: θα ψευδολογήσουν, θα κινδυνολογήσουν. Στο τέλος –αν βρεθεί κάποιος υπεύθυνος πολιτικός που δεν θα δειλιάσει– θα τραμπουκίσουν, βαφτίζοντας τον φασισμό τους «δίκαιη οργή του λαού». Γιατί τι άλλο από ερυθρόμορφος φασισμός είναι η απειλή των συνοδοιπόρων Λαφαζάνη και Σία προς την εκλεγμένη δημοτική αρχή, ότι «η οργή των Τρικαλινών θα το σταματήσει και θα βάλει τέλος σ’ αυτό το απαράδεκτο πείραμα»;

                                 (Άρθρο του Π.Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)