αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Μια πόλη - τα Ιωάννινα (Γ')

"Η πεζοδρόμηση της πόλης μας ανέδειξε μια εικόνα που ήταν κρυμμένη στους δρόμους και τις διασταυρώσεις. Την εικόνα εκατοντάδων ή χιλιάδων νέων που αναλώνουν την ημέρα τους στις καφετέριες , είτε ως μη έχοντες εργασία , είτε ως μη έχοντες όραμα και προοπτική για να ασχοληθούν με ό,τι μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής την δική τους αλλά και των άλλων ανθρώπων με διαθεσιμότητες και ακηδεμόνευτο εθελοντισμό. Δεν υπάρχει η εικόνα των καφέ της Ευρώπης των αρχών του περασμένου αιώνα όπου οι άνθρωποι συζητούσαν για φιλοσοφία , ψυχολογία, για την αγάπη και τον έρωτα, για την ιστορία για την επανάσταση? Υπάρχει μια αδιαφοροποίητη μάζα ανθρώπων, σκυμμένη επάνω από ένα tablet ή laptop και ένα κινητό που αδημονεί για την νέα ανάρτηση στο facebook. 

Είναι συγκλονιστικό οι καφετέριες να ανοίγουν με κόσμο πρωί- πρωί, κόσμο το μεσημέρι, κόσμο το απόγευμα, κόσμο το βράδυ. Ποιος δουλεύει στις υπηρεσίες, ποιος πάει στο κατάστημα, ποιος πάει στο Πανεπιστήμιο; Ποιος διαβάζει ; Ποιος ψάχνει να βρει τι θα μας βγάλει από την κρίση; Ποιος συζητά για τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας. Η πεζοδρόμηση και το νυφοπάζαρο?Είναι άνεργοι θα πεί κάποιος. Ναι ίσως άνεργοι, αλλά όχι ανήμποροι να διεκδικήσουν όρους ζωής, εργασίας, αξιοπρέπειας νέου κοινωνικού ήθους και πολιτισμού. Η αναγωγή σε κεντρικές κανονιστικές ρυθμίσεις ενοχλεί πολύ πλέον και υποτιμά τους πολίτες. Αναιρεί την ατομική ευθύνη. Πολλές φορές οι παρουσίες γίνονται άψυχες, ξύλινες με αδιάφορα βλέμματα και σώματα, όχι εξαιτίας της κρίσης, αλλά εξαιτίας της νωθρότητάς των νέων για ζωή και προσφορά.

Οι νέοι πεζόδρομοι στο κέντρο των Ιωαννίνων ίσως να συμβολίζουν μια συμπυκνωμένη επαρχιώτικη υπερπροσπάθεια να φανεί η κινητικότητα της πόλης μόνο σε αυτό το σημείο, σαν να αναιρείται όλη η υπόλοιπη κατοικημένη ζώνη της πόλης και να υποτιμώνται οι στάσεις και οι προσπάθειες των ανθρώπων της. Φαίνεται ότι η ζωή στην περιφέρεια της πόλης, στην Β΄ περιφέρεια των Ιωαννίνων, είναι πιο πραγματική και πιο ενδιαφέρουσα: Άνθρωποι σε λειτουργικά σπίτια με καλλιεργήσιμους κήπους με ζώα και κυρίως με συγγενείς και φίλους, με γειτονιά..!Αλλά εγκαταλελλειμμένοι από τις υποδομές του αστικού μπλόκ. Μια βόλτα στις νέες οικιστικές ζώνες το επιβεβαιώνει: Καρδαμίτσια, Ανατολή, Σεισμόπληκτα, Νέα Παραλίμνιος" [..]

(Tρίτο απόσπασμα από το εξαιρετικό άρθρο του Φ.Μωρόγιαννη-Ψυχίατρου και Διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων- από το epilogesmagazines.gr)

                                                                                               (P.Rumney)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...