Ούτε ένα ευχαριστώ...

Η Βουλή έκανε το ανθρωπίνως δυνατό για να του προσφέρει τη δυνατότητα (παρότι δεν προβλέπονταν από τον Νόμο  και ενώ του είχε δοθεί εναλλακτική) να σπουδάσει. 

Ο Ν.Ρωμανός όμως, αμέσως μετά την τροπολογία που πέρασε για χάρη του, έκανε την ακόλουθη δήλωση (τα έντονα γράμματα και οι υπογραμμίσεις δικές μας) : 

«Μετά από 31 μέρες σκληρού και ανυποχώρητου αγώνα σταματάω την απεργία πείνας έχοντας σημειώσει μια σημαντική νίκη.

Η τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή με μοναδικό αποδέκτη εμένα, είχε μεγάλες διαφορές από τις αρχικές εξαγγελίες του υπουργού Δικαιοσύνης κάνοντας εν τέλει δεκτή την απαίτησή μου ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται το να "φοράω βραχιολάκι".

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η νίκη ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής πίεσης που ασκήσαμε για αυτό και ο κόσμος του αγώνα και η Μαχητική Αναρχία είναι αδιαμφισβήτητα ηθικά, πολιτικά και πρακτικά οι μεγάλοι νικητές.

Ο πολύμορφος επαναστατικός αγώνας και εμείς ως πολιτικοί κρατούμενοι, βγαίνουμε πιο δυνατοί από αυτήν τη μάχη.

Υψώνω την γροθιά μου στέλνοντας τους πιο θερμούς χαιρετισμούς και την απεριόριστη αγάπη μου σε όλους εκείνους τους συντρόφους που στάθηκαν δίπλα μου ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

ΥΓ1: Θα ακολουθήσει αναλυτικό κείμενο τις επόμενες μέρες

ΥΓ2: Θέλω να ευχαριστήσω επίσης όλους τους γιατρούς του νοσοκομείου που αρνήθηκαν να υποκύψουν στις εισαγγελικές πιέσεις για αναγκαστική σίτιση και με στήριξαν όσο μπορούσαν».

Έτσι, λοιπόν, αναγνώρισε και επίσημα τις αναρχο-φασιστικές πράξεις βίας των συντρόφων του (έκαψαν αυτοκίνητα, λεωφορεία, μαγαζιά με κόσμο μέσα, έκαναν πλιάτσικο σε καταστήματα, κατέστρεψαν δημόσια λαϊκή περιουσία και από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα) και στέλνει την απεριόριστη αγάπη του για τη χρησιμοποίηση όλων των μέσων, ώστε να περάσει ο εκβιασμός του, τον οποίο άλλωστε ομολόγησε και ο ίδιος.

Μα τι είδους αναρχισμός είναι αυτός ; Εμείς αλλιώς τον γνωρίζαμε. Πού πήγαν οι κώδικες τιμής και η ηθική του; Βορά όλα στην καταστροφή και την ασχήμια;  

Πώς το είχε πει ο μπλόγκερ "πιτσιρίκος" μετά τον θάνατο των τριών ανθρώπων της Μαρφίν (μεταξύ των οποίων και μιας εγκύου γυναίκας);

"Παιδιά, αν διαβάζει κάποιος άνεργος, η Μαρφίν ψάχνει για τρεις υπαλλήλους."

Οι γονείς του Ρωμανού πάντως, που παρακαλούσαν για ιδιαίτερη μεταχείριση, δεν πρέπει να νιώθουν καθόλου καλά.Ή μήπως όχι;