Κι
ενώ αρκετά πράγματα με τα χρόνια βελτιώνονται σε διάφορα σημεία της πόλης( και άλλα χειροτερεύουν), υπάρχει ένα που παραμένει σταθερά στον Μεσαίωνα. Και είναι το πιο όμορφο, δίπλα στα καραβάκια του Μώλου.
Κι
επειδή ο ξένος κόσμος που έρχεται στην πόλη μας δεν είναι και ...χθεσινός, τρίβει τα μάτια του και δεν πλησιάζει.
Το πώς τώρα γίνεται σ' αυτό ειδικά το σημείο να υπάρχει από τη μία ελεύθερο παρεμπόριο και από την άλλη τα ίδια άτομα χρόνια τώρα να πουλάνε γλυφιτζούρια που στηρίζονται σε τρύπιο φελιζόλ ή ποπ κορν από "προϊστορική"μηχανή, για μας είναι ανεξήγητο. Όσοι γνωρίζουν, ας διαφωτίσουν κι εμάς... Υποθέτουμε, όμως, ότι χωρίς άδεια από τη Δημοτική Αρχή δεν θα μπορούσε να ασκήσει κάποιος εμπόριο εκεί... ή μήπως όχι;
Λες και δεν υπάρχουν όμορφα πράγματα που θα μπορούσαν να πωλούνται εκεί, νόμιμα και από ντόπιους μαγαζάτορες. Οι παρατάξεις αλλάζουν, αλλά οι συγκεκριμένοι άνθρωποι παραμένουν
να δυσφημούν ελεύθερα την αισθητική μιας πόλης ολόκληρης.Τώρα σφυρίζουν όλη μέρα για να δελεάσουν αγοραστές διαφημίζοντας πήλινα πουλάκια.
Αν βρισκόσασταν στα Τρίκαλα αυτές τις μέρες θα ψωνίζατε όμως κάπως έτσι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου