"Η Χαμάς συρρικνώνει
αργά και σταθερά το Παλαιστινιακό «κράτος», δίνοντας διαρκώς ηλίθια άλλοθι στην
Μοσσάντ, για να διαπράξει τις δικές της απίστευτες αθλιότητες εις βάρος του.
Επίσης,
πρέπει να θυμόμαστε πάντα την Παλαιστίνη ως κλασικό παράδειγμα,
που δείχνει πόσο καταστροφικός είναι ο εθνολαϊκισμός για τους λαούς, όσο και αν
ευεργετεί τις ηγεσίες τους. Πόσο καθιστά εύκολη λεία τους λαούς απέναντι στους
οργανωμένους σοφιστικέ ιμπεριαλισμούς, που τρίβουν τα χεράκια τους, όταν
βλέπουν λαϊκιστές να χτυπάνε τα χέρια στο τραπέζι και να λένε «Ή εμείς ή
αυτοί!».
Αργεί
να ‘ρθει εκείνη η μέρα, που
θα ξυπνήσουν οι λαοί και αντί να ρίχνουν το φταίξιμο στους ιμπεριαλιστές που
κάνουν τη δουλειά τους, θα ενοχοποιήσουν τους λαϊκιστές ηγέτες. Γιατί άμα
φεύγει ο λαϊκισμός, ταλαιπωρείται και ο ιμπεριαλισμός και αναγκάζεται να φύγει,
να πάει να βρει και να ξεζουμίσει άλλους λαϊκισμένους λαούς. Να τα λέμε κι
αυτά.[..]
Η εμπειρία,
όμως, τις τελευταίες μόλις δεκαετίες, τού
έδειξε πρωτόγνωρα πράγματα. Ότι αυτό που θεωρούνταν δεδομένο επί δεκάδες
αιώνων, πλέον ίσως και να μην παραμένει δεδομένο. Ότι η βία μπορεί να οδηγούσε
τις εξελίξεις στο παρελθόν, μια που τα ανθρώπων έργα δεν μπορούν χωρίς αυτήν.
Αλλά όταν κατάφερνε ειρηνικά ο άνθρωπος να φτιάξει κάτι, αυτό γινόταν καλύτερο
και ανθεκτικότερο.
Είναι
βλακώδες να σκεφτείς να καταργήσεις τη βία. Είναι έξυπνο, όμως, να την παρακάμπτεις, προκειμένου να πετύχεις
καλύτερα αποτελέσματα. Να πάψεις να πιάνεσαι κορόιδο μιας λαστ γήαρ θρησκείας,
που είχε αλυσιτελώς αναγάγει τη βία σε ιερό αγαθό. Να τα λέμε κι αυτά."
"Απόσπασμα άρθρου του Σ.Σκουμπουρδή από την "Athens Voice")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου