Ναι μεν αλλά..

Πολύ καλή και επαινετέα η κίνηση της Υπηρεσίας Συντήρησης του Δήμου Ιωαννιτών να καθαρίσει κάποιες προτομές και γλυπτά της πόλης μας  που έχουν υποστεί ζημιές από γκράφιτι και βανδαλισμούς (όπως του του Β. Πυρσινέλλα και του Λ. Μαβίλη).

Αυτό για το οποίο πρέπει όμως απαραίτητα να αναρωτηθούν οι υπεύθυνοι φορείς (Δήμος, Αστυνομία, Πολίτες) είναι πώς θα περιοριστεί το φαινόμενο αυτό των βανδαλισμών και της πλήρους ασυδοσίας που υπάρχει στην πόλη μας σχετικά με το γράψιμο πάσης φύσεως συνθημάτων οπουδήποτε. Πολύ όμορφα τα νέα γκράφιτι τέχνης ή η αποκατάσταση του αρχοντικού     . Αν αύριο όμως το δούμε και πάλι καταγραμμένο τι θα πούμε; Ότι ξοδέψαμε χρόνο και χρήμα για να δώσουμε καθαρό πεδίο στους νεοβάνδαλους ; Μήπως η δημόσια περιουσία -και ειδικά όταν αυτή αφορά έργα τέχνης μικρά η μεγάλα (αγάλματα, σχολές, αρχοντικά) πρέπει να προστατεύεται με την τοποθέτηση καμερών και μια πιο ενεργή αστυνόμευση, όπως γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες του εξωτερικού αλλά σιγά σιγά και στη χώρα μας πια; Αλλιώς, το ενδιαφέρον μας είναι "δώρον άδωρον". Σαν να κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Γιατί κάποιοι πιθανώς να γελάνε ήδη με το όλο σκηνικό και να ετοιμάζονται για "νέες δράσεις". Οι δημοκρατίες όμως πρέπει να βρίσκουν τρόπους να είναι αποτελεσματικές όταν πρέπει  και όχι μοιρολατρικά να περιμένουν το επόμενο "χτύπημα".