Τι είδε ο ('Ελληνας) τουρίστας.. (Α')

Σίγουρα είδε ομορφιές. Η παραλιακή μας ζώνη γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα και βελτιώνεται συνεχώς. Υπάρχουν όμως  κάποια πράγματα που σου ανεβάζουν τις ήδη υψηλές θερμοκρασίες ακόμη περισσότερο.

Πρώτον τα σκουπίδια.

Η διαχείρισή τους από τους Δήμους είναι το λιγότερο απαράδεκτη. Στο τέλος θα πιστέψουμε ότι υπάρχει ένας ιδιαίτερος δεσμός μεταξύ μας. Δε μπορεί για παράδειγμα μια Πάργα όμορφη και με κόσμο να έχει ελάχιστους κάδους εντός πόλης που γεμίζουν από το μεσημέρι και όλη την υπόλοιπη ημέρα σχηματίζονται βουνά γύρω τους.

Δε μπορεί κάθε πάρκινγκ στον παραλιακό δρόμο να είναι μια μικρή χωματερή. Ωραία, ο κόσμος πετάει,  αλλά οι Δήμοι; Πόσο δύσκολο είναι τη θερινή ιδιαίτερα σεζόν να επιτελούν το καθήκον τους; Τι εικόνα μεταφέρεται προς τα έξω;

Δε μπορεί οι παραλίες να μην έχουν καθαριστεί εν' όψει της νέας σεζόν που έχει ήδη αρχίσει. Πού είναι οι εθελοντές, τα σχολεία εκεί  όπου οι Δήμοι δεν ανταποκρίνονται;

Υπέροχες παραλίες  θυμίζουν δεκαετία του ' 70. Ελεύθερο κάμπιγκ παντού, τροχόσπιτα που εκμεταλλεύονται το ωραίο περιβάλλον χωρίς να αφήνουν δεκάρα τσακιστή (μέχρι και τα νερά τα φέρνουν μαζί τους).  Μπορούν όμως να αράξουν όπου θέλουν-  στον Αχέροντα, στην Αμμουδιά, στην Κερέντζα. Και οι ντόπιοι ιθαγενείς θα κάνουν τεμενάδες για έναν καφέ. Πουθενά αλλού δεν υπάρχει τέτοια κακώς εννοούμενη ελευθερία. Σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους στο εξωτερικό δεν σ΄αφήνουν ούτε να φτύσεις κάτω - όχι να κατασκηνώσεις όπου γουστάρεις και με ό,τι φυσικά αυτό συνεπάγεται.

Είναι όμως καιρός να πάμε παρακάτω, ειδικά τώρα που τουλάχιστον τουριστικά φαίνεται να πηγαίνουμε καλά. Για πόσο όμως;

Πάργα-κάδοι γεμάτοι από το πρωί

                                             Παγκάκι- γλυπτό 

  

                                                       Αμμουδιά-σκουπίδια με τους τόνους

                         Βάλτος- όλες οι λάμπες σπασμένες