αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024

Απόψεις...

@Έκανα χθες το λάθος να δω την ταινία του Λάνθιμου. Όντως, χρειάζεται τεράστιο ταλέντο για να φτιάξεις ένα τέτοιο μεγαλοπρεπές ηλιθιούργημα. Θέματα που θα μπορούσαν να δώσουν υλικό για 100 ταινίες αν τα προσεγγίσεις σε βάθος (οι σχέσεις επιστήμης και ανθρωπισμού, συναισθήματος και καθήκοντος, σεξουαλικότητας και ελευθερίας, έρωτα και ιδιοκτησίας, οι κοινωνικές συμβάσεις, οι ανισότητες κ.λπ.) τσουβαλιάζονται σε ένα γκροτέσκ φανταχτερό παραμύθι, που με το "εύρημα" του βρεφικού μυαλού σε ένα ώριμο σώμα, καταντάει δειγματολόγιο φιλοσοφικών ιδεών για (πολύ) αρχάριους, στον δρόμο που χάραξε ο Φώσκολος με το κλασικό πλέον αριστούργημα "Σελήνη αγαπάει Χόχο". Επί δυόμισυ σχεδόν ώρες δεινοπαθήσαμε "μελετώντας" έναν περίτεχνα βιβλιοδετημένο τσελεμεντέ, με αδαμαντoστόλιστο εξώφυλλο και γκραβούρες σε κάθε σελίδα, με μοναδική συνταγή το πώς βράζεται ένα αυγό.

@ Τα παιδιά σε όλες τις προπαγανδιστικές φωτογραφίες ομοφυλόφιλων ζευγαριών είναι μωρά. Καθόλου τυχαίο: το μωρό είναι το πλέον απροστάτευτο ον, άρα ενεργοποιεί τα εντονότερα συναισθήματα συμπάθειας προς τον ή τους προστάτες του, και, επιπλέον, δεν αντιλαμβάνεται τίποτε από τις σχέσεις των ανθρώπων του περιβάλλοντός του. Όμως, τα πραγματικά προβλήματα αρχίζουν στην ηλικία που το παιδί θα αρχίσει να κοινωνικοποιείται αντιλαμβανόμενο ότι η "οικογένειά του" δεν είναι "κανονική", όταν αναζητήσει τον βιολογικό του γονέα και κυρίως όταν αρχίζει να διαμορφώνει σεξουαλική ταυτότητα. Τότε τα πράγματα στραβώνουν.

@ Για να μην παρεξηγηθώ. Δεν θεωρώ διαστροφή την ομοφυλοφιλία, ως ερωτική ταυτότητα. Την "παράγει" η φύση και μάλιστα σε αφθονία (στο 10% τουλάχιστον του πληθυσμού, σε ανθρώπους και ζώα). Κι έχω γράψει πολλές φορές το αυτονόητο: ο σεξουαλικός ερεθισμός είναι το πιο μυστηριώδες πράγμα στον άνθρωπο. Προκύπτει πηγαία, όχι μετά από μελέτη manual. Δεν ελέγχεται, δεν τιθασεύεται, δεν ποδηγετείται από κοινωνικές συμβάσεις. Και έχει τεράστιο εύρος εκδηλώσεων και μορφών, αντιδιαμετρικά αντίθετων - και στους ετεροφυλόφιλους. 

Όμως, διαστροφή της φύσης και της λογικής είναι να θεωρείς ότι ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι μπορεί να τεκνοποιήσει. Ακόμα κι αν η νομική διαστροφή το αναγνωρίζει, είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται  ΠΑΝΤΑ τρίτο πρόσωπο, ενδεχομένως και τέταρτο ή και πέμπτο (αν η παρένθετη μητέρα πάρει ωάριο από άλλη και σπέρμα από τράπεζα.) Τι συμβαίνει όταν σε ένα ζευγάρι γυναικών, η μία γεννήσει;

@Σύμφωνα με την νομοθεσία, ένα παιδί που γεννιέται εντός γάμου έχει αυτομάτως γονείς τους δύο συζύγους, ακόμα κι αν η γυναίκα το έκανε με άλλον (τεκμήριο πατρότητας). Ο νομοθέτης θεωρεί ότι είναι προς το συμφέρον του παιδιού αυτό, για να μεγαλώσει χωρίς αμφισβητήσεις για το ποιος είναι ο πατέρας του. Όμως το παιδί που γεννάει η Μαρία αυταπόδεικτα δεν είναι της Ελένης. Είναι του άντρα που έδωσε το σπέρμα του, είτε ως συνειδητός δότης, είτε επειδή έκανε σεξ με τη Μαρία, είτε ξέροντας είτε αγνοώντας ότι είναι παντρεμένη με την Ελένη.  Τι θα συμβεί εάν διεκδικήσει την πατρότητα; Τι θα συμβεί όταν το ίδιο το παιδί θελήσει να γνωρίσει τον πατέρα του; 

Δεν είναι φανταστικά σενάρια αυτά. Έχουν συμβεί σε πιο διεστραμμένες από μας χώρες, που θεωρούμε παράδειγμα προς μίμηση. Έχει συμβεί επίσης και το αντίθετο: παρένθετη μητέρα να αρνηθεί να δώσει το παιδί που γέννησε σε αυτούς που το παράγγειλαν. Ε, λοιπόν, όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο, τα δικαστήρια λένε στον άνδρα: δεν είσαι ο μπαμπάς. Μπαμπάς είναι η Ελένη! Λένε και στην νοικιασμένη μητέρα: μητέρα δεν είσαι εσύ, είναι ο Μήτσος. Για το καλό του παιδιού όλα αυτά. Με λίγο ψάξιμο στο google θα βρείτε δεκάδες παρόμοιες περιπτώσεις.

Δεν θέλω να περιπλέξω το παράδειγμα ρωτώντας τι θα συμβεί αν η μητέρα πεθάνει και η "γυναίκα" της ξαναπαντρευτεί, με γυναίκα ή με άντρα. Ο πραγματικός πατέρας, που μπορεί να εξαπατήθηκε από τη Μαρία συνευρισκόμενος μαζί της, δεν θα έχει κανένα δικαίωμα στο παιδί του, ούτε να το βλέπει καν, και θα έχει η νέα ή ο νέος σύζυγος; Μιας διαστροφής, μύριες έπονται. 

Ζήσε όπως θες. Κάν' το με όποιους και με όσους θες. Παραχώρησε όποια νομικά δικαιώματα θες (μέσω πληρεξουσίου), σε όποιους θες. Το σέβομαι, το στηρίζω. Το παιδί, όμως, γίνεται από άντρα και γυναίκα, και χρειάζεται, για να μεγαλώσει, πατέρα και μάνα. Τελεία και παύλα. 

                                                                (Θ.Τζήμερος- Δημιουργία ξανά)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...