Απόψεις...

«Ακούμε διάφορα ευτράπελα τελευταία, με αφορμή την εκστρατεία για να γίνει αποδεκτός ο «γάμος» των ομόφυλων ζευγαριών.  Όπως προέκυψε όμως, τα επιχειρήματα στέρεψαν: ΔΕΝ είναι «ανθρώπινο δικαίωμα», ΔΕΝ το επιβάλλει το Διεθνές Δίκαιο, ούτε το «Ευρωπαϊκό Κεκτημένο»,  ΔΕΝ είναι προτεραιότητα των πολιτών,  ΔΕΝ το θέλει η πλειονότητα της κοινωνίας, ΔΕΝ το σκέπτεται καν η πλειονόητα των κρατών-μελών του ΟΗΕ, επομένως τι μένει; Είναι, λέει, «αναπόφευκτος εκσυγχρονισμός», ώστε να προσαρμοστεί η χώρα στη νέα «εποχή». Μ' άλλα λόγια θέλουν να μας... "ξεβλαχέψουν .

Σήμερα έχουμε νέους συρμούς που θέτουν σε ευθεία αμφισβήτηση όχι κάποιο τρόπο παραγωγής, όχι κάποια μορφή οργάνωσης της οικονομίας ή του πολιτεύματος, αλλά την ίδια της Οικογένεια. Που αποτελεί θεμελιώδη δομή για κάθε κοινωνία.  

Αμφισβητείται η "αρρενωπότητα" (που θεωρείται εξ υπαρχής "τοξική"), αμφισβητείται η "θηλυκότητα" (που θεωρείται εξ υπαρχής "submissive", δηλαδή "υποτακτική"),  αμφισβητείται η έννοια του "πατέρα" (που θεωρείται συνώνυμη του "τύραννου") η ίδια η "μητρότητα" (που θεωρείται "παγίδα" για κάθε γυναίκα),  αμφισβητείται η "πυρηνική οικογένεια", δηλαδή το ανδρόγυνο που σμίγει, παράγει "εστία" και παιδιά.  Τελικά αμφισβητείται η ίδια η Φύση - κι ό,τι η Φύση καθορίζει, υποκινεί, διαμορφώνει και ξεχωρίζει.  

Αμφισβητούνται τα βιολογικά φύλα, οι ανατομικές διαφορές στο σώμα του άνδρα και της γυναίκας, ακόμα και η βιολογική υπόστασή των χρωμοσωμάτων που καθορίζουν το βιολογικό φύλο.  Τα φύλα είναι πλέον 69 ή 169, ή όσα θέλει ο καθένας να είναι.  Και μπλέκονται οι σεξουαλικές προτιμήσεις - που είναι πράγματι, προσωπικό ζήτημα - με το βιολογικό φύλο, που είναι αυτό που καθορίζει η ίδια η Φύση! Όχι κάποιο "κοινωνικό στερεότυπο". Η ίδια η Φύση...

Το πως εκφράζεται η "αρρενωπότητα" και η "θηλυκότητα", πράγματι διαφέρει από εποχή σε εποχή ή από κοινωνία σε κοινωνία. Πράγματι καθορίζεται από "κοινωνικά στερεότυπα" που θεμελιώθηκαν από αιώνες και αλλάζουν αργά.  Αλλά εδώ δεν συζητάμε πια για το πώς εκφράζεται η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα. Καταντήσαμε να "συζητάμε" ΑΝ υπάρχουν! Δεν συζητάμε για τη μορφή που παίρνουν. Συζητάμε για την ΟΥΣΙΑ τους, για το αν έχουν νόημα, για το αν θα πρέπει να υποκατασταθούν από ανθρώπινες έννοιες χωρίς καθορισμένο φύλου.  

Πρόκειται για εκφυλισμό που αυτή τη φορά πάει κόντρα στην ίδια τη Φύση. Όχι μόνο στη "φυσιολογία" (δηλαδή τον τρόπο που λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα), αλλά και στην φυσιολογία της ανθρώπινης Ψυχής.

ΥΓ. Στη Γερμανία λέει, νομιμοποιούν οίκους ανοχής για..."¨κτηνοβάτες". Ελπίζω να μην μπαίνουν ιδέες σε κάποιους δικούς μας να μας... "ξεβλαχέψουν" και σε αυτό».

                                                                             (Θανάσης Κ- dailypost.gr)

«Ο άνθρωπος που ξυλοκόπησε τον 4χρονο που κατέληξε σε κώμα στο νοσοκομείο και παλεύει για τη ζωή του είναι γνωστός. Αυτοί που παραμένουν άγνωστοι, με την έννοια του να γνωρίζουμε τα ονοματεπώνυμά τους, είναι οι συνένοχοί του. Γιατί ο 23χρονος παλιάνθρωπος για τον οποίο ακόμα και η ισόβια φυλάκιση θα είναι μια μάλλον επιεικής ποινή (και μιλάω για τα κανονικά ισόβια, όχι αυτά της ελληνικής δικαιοσύνης) δεν ήταν μόνος και κυρίως δεν ήταν αβοήθητος. Είχε και έχει συνενόχους.

Για αρχή, έχει συνενόχους αυτούς που και σήμερα τον φυλάνε και τον προστατεύουν προκειμένου να μη συλληφθεί. Αυτούς που, παρότι ήξεραν τα πάντα για την κακοποιητική συμπεριφορά του, δεν έκαναν τίποτα απολύτως για να την εμποδίσουν και τώρα την επιβραβεύουν με το να του παρέχουν καταφύγιο. Μετά, έχει για συνενόχους τις αρχές. Γιατί το παιδί που είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια του είχε καταλήξει κι άλλες φορές στο νοσοκομείο. Και το νοσοκομείο είχε ειδοποιήσει τις αρχές. Και οι αρχές έκαναν ό,τι κάνουν συνήθως: απολύτως τίποτα. Η προτελευταία φορά ήταν την 26η Οκτωβρίου. Αλλά, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., ο παλιάνθρωπος «δεν βρέθηκε». 

Ο παλιάνθρωπος που θα μπορούσε να είχε εμποδιστεί ακόμα και την τελευταία στιγμή αν η αστυνομία ανταποκρινόταν στις καταγγελίες που έγιναν τηλεφωνικά ακόμα και λίγες ώρες πριν τον μοιραίο ξυλοδαρμό που έστειλε το τετράχρονο παιδί σε κώμα. Και βέβαια έχει συνενόχους όσους έχουν φροντίσει η νομοθεσία να μην προστατεύει τους πολλούς που δεν σηκώνουν χέρι από τους λίγους βίαιους. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους οι δράστες της γυναικοκοκτονίας της Γεωργίας. 

Υ.Γ.: Για να καταλάβετε πόσο πολύ ο ελληνικός νόμος (αγκαλιά με την ελληνική δικαιοσύνη) ευνοεί τους εγκληματίες θα σας θυμίσω ένα διαβόητο έγκλημα: Θυμάστε τον συμπολίτη που σκότωσε και τσιμέντωσε τη γυναίκα του στη Φιλοθέη; Πόσα χρόνια λέτε ότι έμεινε στη φυλακή; 7 χρόνια. Αυτή είναι η τιμωρία με την οποία το ελληνικό δικαστικό σύστημα και ο «νομικός μας πολιτισμός» τιμωρεί έναν δολοφόνο».

                                                                       (Μ.Βουλαρίνος-ΑΤΗensvoice)