Απόψεις...

«Στο αµερικανικό πανεπιστήμιο όπου διδάσκει ο Ρον Χάσνερ, μετά την 7η Οκτωβρίου, το 80% των φοιτητών υποστήριζε το σύνθημα «Από τη θάλασσα ώς τον ποταμό». Οταν τους ρώτησε ποια θάλασσα και ποιον ποταμό εννοούσαν, δεν ήξεραν να απαντήσουν. Τους έδειξε ένα χάρτη εξηγώντας τους ότι το σύνθημα σημαίνει ότι πρέπει να εξαφανιστεί το Ισραήλ, που βρίσκεται ανάμεσα στη Μεσόγειο Θάλασσα και στον Ιορδάνη ποταμό. Οταν το συνειδητοποίησαν, το 75% άλλαξε γνώμη και έπαψε να υποστηρίζει το σύνθημα. 

Το αποτέλεσμα του πολιτισμικού σχετικισμού είναι ο «γουοκισμός», που εδραιώνεται στην άγνοια και την αμορφωσιά, για την ακρίβεια στην υποκατάσταση του ερευνητικού πνεύματος και της αναζήτησης της αλήθειας από τη στράτευση σε μια ιδεολογία που λειτουργεί όπως η μεθαδόνη στην ιδεολογική στέρηση της Αριστεράς. Εχασε τον μαρξισμό-λενινισμό και έκτοτε ψάχνει στέγη σε όποια έμπνευση διεγείρει τον λυρισμό της κατά του καπιταλισμού, βλέπε τον δυτικό πολιτισμό. 

Η ταύτιση του «γουοκισμού» με την κοινή, κοινότατη άγνοια και την κραυγαλέα αμορφωσιά αναδεικνύεται και στις αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά των ζηλωτών του. Οι νεο-φεμινίστριες που παθαίνουν κρίσεις όταν κάποιο αρσενικό κοιτάξει επίμονα ένα θηλυκό –αλήθεια, πώς δεν έχει απαγορευθεί ο τίτλος της ταινίας του Γκοντάρ «Αρσενικό-θηλυκό»;– διατήρησαν την ψυχραιμία τους με τους βιασμούς γυναικών από τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ. Είναι διαφορετικός ο πολιτισμός τους, οπότε δεν τους κρίνουμε με τα ίδια κριτήρια με τα οποία κρίνουμε τον δικό μας».

(Τ.Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 

«Έγινε η διαδήλωση κατά των μη κρατικών πανεπιστημίων. Ήταν ουσιαστικά μια παρέλαση των οργανώσεων του ΚΚΕ σε διάφορους χώρους, με όλιγον παλαιστινιακή σάλτσα. Οι Παλαιστίνιοι δε λείπουν από πουθενά. Τα συνθήματα των διαδηλωτών γνωστά, με τη γνωστή τονικότητα, οι δηλώσεις των νέων «γέρων» γνωστές, γιατί τις ακούμε επί μισόν αιώνα και φυσικά μέσα στην ατραξιόν ήταν και τα τζαρτζαρίσματα με την ΕΛ.ΑΣ.Το πρόγραμμα αναφέρει πως θα επακολουθήσει κατάληψη των σχολών. Υποθέτω πως θα υπάρξουν και συναυλίες των γνωστών «προοδευτικών» καλλιτεχνών και τα καθιερωμένα πάρτυ του Σαββατόβραδου. 

Δεν πιστεύω να ξέχασα κάτι από το ρεπερτόριο της Αριστεράς, το οποίο όπως θα γνωρίζει ο αναγνώστης είναι παραδοσιακό, χωρίς απρόοπτα και εκπλήξεις. Η Αριστερά δίνει τώρα μια μάχη οπισθοφυλακών, μια μάχη για την τιμή των όπλων. Οι καθοδηγητές των νέων «γέρων» δεν είναι ανόητοι. Γνωρίζουν τη φορά της Ιστορίας, απλώς με τις κινητοποιήσεις τους θέλουν να κρατήσουν ανοικτό το μαγαζάκι τους, καθώς τα ομοειδή καταστήματα σε όλη την Ευρώπη έχουν βαρέσει κανόνι εδώ και πολλά χρόνια.  

Άκουγα τις δηλώσεις ενός «φοιτητή» και νόμιζα πως είχε κάνει αποστήθιση τα όσα έλεγε. Βλέμμα απλανές, ροή λόγου συνεχής, χωρίς αλλαγή τόνου όπως είθισται να γίνεται σε τέτοιες «επαναστατικές» συνθήκες. Λες και ο σύντροφος απλώς ανοιγόκλεινε το στόμα του και αυτό που ακουγόταν ήταν μια κασέτα με ταινία από κασετόφωνο ρετρό. Όταν ένας ολόκληρος χώρος είναι ρετρό, όταν βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις, είναι λογικό να αναμασά χιλιοειπωμένα συνθήματα που σήμερα ακούγονται γραφικά, βαρετά, ανούσια. Και οι ίδιοι οι διαδηλωτές φαίνεται πως κάνουν μια κομματική αγγαρεία.

Τελικά, φαίνεται πως η υπόθεση των μη κρατικών πανεπιστημίων, αν εξελιχθεί με τρόπο θετικό, θα τερματίσει ένα καθεστώς ανομίας, τραμπουκισμών, κοινής αλητείας, βρωμιάς και δυσωδίας που επικρατεί στους πανεπιστημιακούς χώρους. Το αν θα εξελιχθεί θετικά, αυτό εναπόκειται 100% στους κυβερνητικούς χειρισμούς».

                                                                           (Σ.Μουμτζής- liberal.gr)