Προληπτικός κομμουνισμός...

«Ο «Πολεμικός Κομμουνισμός» ήταν το πρώτο σύστημα που εφάρμοσαν οι φωστήρες του Οκτωβριανού πραξικοπήματος κατά τη διάρκεια του ρωσικού εμφυλίου πολέμου, (1918-1921). Περιελάμβανε μέτρα όπως:

1) εθνικοποίηση όλων των βιομηχανιών και θέσπιση αυστηρής κεντρικής διεύθυνσης, 

2) αυστηρή πειθαρχία στους εργάτες, με τις απεργίες να απαγορεύονται, 

3) δελτία τροφίμων, 4) απαγόρευση ιδιωτικών επιχειρήσεων κ.λπ.

Τα αποτελέσματα ήταν δραματικά. Η συγκομιδή σιτηρών περιορίστηκε από 80,1 εκατ. τόνους το 1913 σε 46,5 εκατ. τόνους το 1920. Η «μαύρη» αγορά, όπως είναι φυσικό, θέριεψε. Η πείνα θέρισε περίπου 5 εκατομμύρια Ρώσους, ενώ σε κάποιες απομονωμένες περιοχές εμφανίστηκαν φαινόμενα κανιβαλισμού. Το ρούβλι έγινε χαρτί χωρίς αξία. Η παραγωγή της βαριάς βιομηχανίας έφτασε στο 20% του 1913. 

Γι’ αυτό και ο Βλαντιμίρ Λένιν άλλαξε ρότα και κάτι έσωσε. Εισηγήθηκε τη Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ) που άφησε περιθώρια να λειτουργήσουν κάποιες μορφές αγοράς. Τελικώς και με την κουτσουρεμένη αγορά, η βιομηχανία της Σοβιετικής Ενωσης κατάφερε το 1926 να φτάσει την παραγωγή που είχε η πάλαι ποτέ τσαρική Ρωσία το 1913.

Στην Ελλάδα –όπως λένε όλοι– «έχουμε πόλεμο». Το πίστεψε και το ΚΚΕ και γι’ αυτό ζητεί μέτρα «Πολεμικού Κομμουνισμού» Το δικό μας Κομμουνιστικό Κόμμα προτείνει «Πολεμικό Κομμουνισμό» προληπτικώς. Να επιτάξουμε κλινικές, υλικά κ.λπ., να επιστρατεύσουμε τους γιατρούς μην τυχόν και χρειαστούν. Είναι μια μορφή προληπτικού κομμουνισμού, η πρώτη στην ιστορία απ’ όσο γνωρίζουμε...»

             (Απόσπασμα άρθρου του Π.Μανδραβέλη από την  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Εμείς οι Ελληνες και οι άλλοι Δίπλα στην φρίκη του ο Ελληνας βλέπει την κατάντια των συστημάτων υγείας της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Βρετανίας ή των ΗΠΑ, με ένα αίσθημα έως και κρυφής περηφάνιας, αλλά και απορίας: Πώς εμείς οι φτωχοποιημένοι της οικονομικής κρίσης, οι τεμπέληδες, οι ανοργάνωτοι, οι χαβαλέδες, οι παρτάκηδες, τα πάμε τελικά πολύ καλύτερα; »

                                                                     (Δ. Ευθυμάκης – protagon.gr)

«Ο Πρωθυπουργός θα καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως το κρίσιμο πρόσωπο της συγκυρίας. Διέβλεψε πριν από τους ομολόγους του την επερχόμενη λαίλαπα και έδειξε αυτοπεποίθηση στη λήψη γενναίων μέτρων. Ομως στη χώρα υπάρχει και δημόσιος διάλογος και ερωτήματα που πρέπει να απαντώνται».

                                                                  (Α. Πετρουλάκης – protagon.gr)

«Στην εποχή που ο Τραμπ θέλει να «θυσιάσει» τους ηλικιωμένους για να σώσει την Γουόλ Στριτ, οι προκεχωρημένης ηλικίας άνθρωποι δίνουν τη δική τους μάχη με τον κορονοϊό, τη μοναξιά και τον στιγματισμό».

                                                               (Λ.Παπαδημητρίου –protagon.gr)