Αποτίμηση ... πενταετίας

Όσο πλησιάζουμε προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές, τόσο ξεκαθαρίζουν και οι θέσεις των παρατάξεων  που θα λάβουν μέρος  σ’ αυτές αλλά και τόσο θολώνει το τοπίο με τις διαπαραταξιακές κόντρες- θεμιτές και αθέμιτες. Σε ό,τι αφορά την πόλη μας και τα πέριξ, αυτό που φαίνεται μέχρι στιγμής να παγιοποιείται είναι ότι η νέα θητεία της όποιας Δημοτικής Αρχής  θα τη βρει με αρκετά προβλήματα, τα οποία η παράταξη του κ.Μπέγκα είτε δεν αντιμετώπισε επαρκώς, είτε δεν άγγιξε καν.

Και βέβαια πρέπει να αναγνωρίσει κανείς ότι η εικόνα του κέντρου και της παραλίμνιας περιοχής έχει βελτιωθεί αισθητά με αρκετές παρεμβάσεις που διόρθωσαν σε μεγάλο βαθμό την προηγούμενη, απερίγραπτη κατάσταση στην οποία την είχε καταδικάσει η “Σχολή Φίλιου”. 

Οι πεζοδρομήσεις, ο φωτισμός , οι μικρές αναπλάσεις χώρων, η καλύτερη οργάνωση των πάσης φύσεως εκδηλώσεων, τα νέα πεζοδρόμια (Δομπόλη-Σπ. Λάμπρου), τα νέα παγκάκια σε χώρους πρασίνου, η –σχετική- βελτίωση στα Λιθαρίτσια η  -σε μικρό βαθμό, δυστυχώς- οργάνωση της αποκομιδής των απορριμμάτων και η – έστω, πλημμελής- προσπάθεια για μερική καθαριότητα έδειξαν ένα θετικό πρόσωπο που από καιρό ήταν απαραίτητο να υπάρξει. Βέβαια, ακόμη και εκεί που έγιναν παρεμβάσεις φάνηκε ο ερασιτεχνισμός και η προχειρότητα. 

Στα θετικά της παράταξης του κ.Μπέγκα καταγράφεται οπωσδήποτε και η ανάκτηση του πάρκου Πυρσινέλλα με την επαναφορά του στον Δήμο όπως και η άμεση αντίδρασή του στα από το Υπερταμείο «κατασχεμένα». Όλα αυτά, όμως, έγιναν με αργούς ρυθμούς καθώς οι ιθύνοντες άργησαν να καταλάβουν ότι μια πόλη που θέλει να λέγεται «τουριστικός προορισμός» θα πρέπει να έχει πάντα τακτοποιημένη τουλάχιστον τη βιτρίνα της, να μαζεύει τα σκουπίδια της και Σαββατοκύριακο, να κόβει τα χόρτα στην ώρα της.

Από την άλλη μεριά, η απουσία κάποιου μεγάλου, ωφέλιμου για την πόλη έργου, η εμμονή σε άχρηστα έργα τύπου "ανάπλασης  της κεντρικής πλατείας" που βρίσκουν αντίθετους τους πολίτες και δεν πείθουν ούτε για την αναγκαιότητά τους αλλά ούτε και για την καταλληλότερη επιλογή , η αδιαφορία για κομβικά σημεία όπως της  Λαϊκής αγοράς της Αγ. Μαρίνας, οι προπολεμικές υποδομές τύπου Δημοτικού Ωδείου, Μουσικού Σχολείου, Δημαρχείου κτλ. και η ανυπαρξία νέων, λειτουργικών κτιρίων, η παραμέληση πάρκων και παιδικών χαρών, η έλλειψη νέων ποδηλατόδρομων...

...η ελλιπέστατη πολιτική αποκομιδής και η πλημμελής καθαριότητα , η πλήρης παραμέληση της πόλης από την πλατεία Πολυτεχνείου και κάτω, η μετριότατη εξωτερική εικόνα των σχολείων, η αδιαφορία για προστασία πεζών και ΑμΕΑ με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την προέκταση της  Δωδώνης, όπου πεισματικά η Δημοτική Αρχή αρνείται την τοποθέτηση κολωνακίων, η ανεξήγητη γαλαντομία για έργα αμφίβολης αισθητικής (ξήλωμα καινούριων επιδαπέδιων πλακών και τοποθέτηση …γκαζόν)

... οι σκουπιδότοποι και οι χωματερές εντός αστικού ιστού (Λιθαρίτσια, κ.Νεωχορόπουλο) το σκουπιδαριό στα πρανή των δρόμων -και στην πόλη αλλά και σε όλο το λεκανοπέδιο-, το ελάχιστο έργο της Δημοτικής αστυνομίας, η  πλήρης παραμέληση του πάρκου Πυρσινέλλα, η μη αποτελεσματική αντιμετώπιση των αδέσποτων με τη μη εφαρμογή του νόμου για την ηλεκτρονική τους σήμανση, η ανοχή στους βανδαλισμούς, η μη αντιμετώπιση των καταστροφών που εκείνοι επιφέρουν, (δείτε την εξωτερική όψη του αρχοντικού Μακρή/ΔΗΠΕΘΕ)...

... η γραφειοκρατία των δημοτικών δομών, η έλλειψη ενημέρωσης των πολιτών για διάφορα θέματα (βλ.σύγκριση με Τρίκαλα) αλλά και η απουσία φόρμουλας παρέμβασής τους, η αμφιλεγόμενη πολιτική στον πολιτισμό με “ελιτίστικες” επιλογές, η περιθωριοποίηση τοπικών σχημάτων πολιτισμού,  αλλά και η ανυπαρξία τομών στο κυκλοφοριακό (τα μεγάλα λεωφορεία εξακολουθούν να περνούν μέσα από το κέντρο-κέντρο της πόλης και να παρκάρουν στον Μώλο), η κακή περιμετρική εικόνα του νησιού (σπασμένα παγκάκια, κάδοι, λάμπες φωτισμού, σκουπίδια) αλλά και η εικόνα του παλιού Πανεπιστημίου το οποίο -διαλυμένο και κατεστραμμένο- διαφημίζει καθημερινά την αδιαφορία των  αρμόδιων φορέων για κάτι συμβολικό αλλά και χρηστικό συνάμα κάνουν την πλάστιγγα να γέρνει σε βάρος της παράταξης του κ.Μπέγκα. 

Η πόλη συνεχίζει να πληρώνει το ακριβότερο νερό στη χώρα και χωρίς την απαραίτητη ενημέρωση για ποιοτικούς ελέγχους (όπως συμβαίνει αλλού), συνεχίζει να  αγνοεί όμορφα σημεία της (λ.χ ασβεστοκάμινος Περιβλέπτου), να μην δίνει λύσεις που απαιτούνται άμεσα (νέα κοιμητήρια), να μην κεφαλαιοποιεί σημεία στα οποία πλεονεκτεί ( Γιαννιώτικο Σαλόνι, Βελισσάριο). Υπάρχουν πολλοί ακόμη δρόμοι που δεν έχουν καν άσφαλτο με πεζοδρόμια διαλυμένα και γήπεδα με χώμα ( βλ.Σεισμόπληκτα). Η συντήρηση του υλικού μοιάζει άγνωστη λέξη και οι παρεμβάσεις εκείνες που θα άλλαζαν το τοπίο αγνοούνται. 

Οπωσδήποτε δεν θα μπορούσαν να γίνουν όλα σε μια πενταετία. Θα μπορούσαν όμως να γίνουν πολλά περισσότερα και πιο γρήγορα. Αν συγκρίνει κανείς το έργο που έγινε στις δύο τετραετίες του κ.Γκόντα (όπου η πόλη πραγματικά άφησε πίσω της τη μιζέρια και άλλαξε επίπεδο με δεκάδες έργα που τη μεταμόρφωσαν κυριολεκτικά) με τις θητείες Φίλιου-Μπέγκα  εύκολα θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Το πρώτο έργο ΕΣΠΑ στην πενταετία του κ.Μπέγκα είναι η ανέγερση βρεφονηπιακού σταθμού στους παλιούς στρατιωτικούς φούρνους που… αναμένεται.Το παλιό άσυλο ανιάτων παραμένει… ως είχε.            

Βέβαια η επισκεψιμότητα στην πόλη είναι εμφανές ότι έχει αυθηξεί και θα αυξάνεται περαιτέρω με  τους νέους δρόμους αλλά τώρα απαιτείται νέος σχεδιασμός που θα αφορά και την εξυπηρέτηση των επισκεπτών αλλά και τη διασφάλιση μιας ποιότητας ζωής για τους γηγενείς.

Ένας σύγχρονος Δήμος απαιτεί όμως γρήγορες λύσεις στα καθημερινά προβλήματα, θέλει τον δήμαρχο στο πεζοδρόμιο, θέλει διαφάνεια στα οικονομικά και ρηξικέλευθες δράσεις και τομές παντού. Ο Δήμος διαθέτει το προσωπικό  για να αλλάξει την κατάσταση και να κάνει τα Γιάννενα μια πραγματικά πρωτοποριακή πόλη στη χώρα. Αρκεί να βρεθεί και ο κατάλληλος άνθρωπος με όραμα και θέληση για να το κάνει πράξη. 

Eμείς με εκατοντάδες αναρτήσεις και πάντα τεκμηριωμένες με φωτογραφικό υλικό προσπαθήσαμε να δείξουμε τα προβλήματα και να προτείνουμε λύσεις. Κάποιες φορές αυτό στάθηκε εφικτό, κάποιες όχι.

Η πόλη βρίσκεται πάντως σε ένα κομβικό σημείο και πρέπει γρήγορα να αποφασίσει την πορεία που θα ακολουθήσει στο εγγύς μέλλον. Κι αυτό πρέπει να γίνει με γνώμονα τη λογική και το εφικτό, μακριά από ιδεοληψίες και ξεπερασμένα διλήμματα. Η κρίση σε σχέση με τις τοπικές επιλογές επαφίεται στο κάθε πολίτη ξεχωριστά που πρέπει να ενημερωθεί, να κρίνει και να αποφασίσει τον κατά τη γνώμη του καλύτερο. 

Εμείς, πάντως, θα ρίξουμε μια ματιά και στα υπόλοιπα προγράμματα των άλλων υποψηφίων και θα σχολιάσουμε τις επιλογές τους ως πολίτες, πέρα από παρατάξεις και χρώματα...