Απόψεις...

«Την απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε αριθμό που μπορεί να φτάσει και τους 850.000  μετανάστες, ετοιμάζει η κυβέρνηση μέσα από ένα μπαράζ αλλαγών στο συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο, τις οποίες έχει ήδη ξεκινήσει και θα έχει ολοκληρώσει τον ερχόμενο Ιούνιο.Οι αλλαγές αυτές, τις οποίες έχει δρομολογήσει το Υπουργείο Εσωτερικών, απλουστεύουν και επισπεύδουν  σε εξαιρετικό βαθμό  σε νομικό, διοικητικό αλλά και οικονομικό επίπεδο (πχ ακόμα και με τη δραστική μείωση του παράβολου που πρέπει να πληρώσει ο αιτών/η αιτούσα ιθαγένειας), τη διαδικασία απόκτησης ιθαγένειας.   

Οι αλλαγές αυτές πάντως είναι τόσο μεγάλες όσον αφορά την απλούστευση και επίσπευση της διαδικασίας, που έχουν προκαλέσει την αντίδραση κύκλων της αντιπολίτευσης με τους οποίους ήρθε σε επαφή το Capital.gr, καθώς εκτιμούν πως αυτή  έχει σαφέστατο προεκλογικό χαρακτήρα με δύο μάλιστα τρόπους.

Αφενός γιατί έτσι η κυβέρνηση επιχειρεί να προλάβει, το συντομότερο δυνατό, να εντάξει στους εκλογικούς καταλόγους όσους λάβουν ιθαγένεια και αφετέρου γιατί ελπίζει ότι η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας από μέρους της θα αποτελέσει λόγο εκλογικής στήριξής της από όσους μετανάστες τη λάβουν».

                                                                      (Δ.Κατσαγάνης –capital.gr)

«Ανάπτυξη σημαίνει να μπορεί ο καθένας να έχει οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια και διαχειριστικό κόστος. Να μπορείς να παράγεις προϊόντα ή να προσφέρεις υπηρεσίες οποιουδήποτε είδους, χωρίς καμμία κρατική παρέμβαση. Αν η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ ήταν κυβέρνηση, ο κάθε πολίτης θα είχε, με τη γέννησή του, τον προσωπικό του αριθμό, όπως ο Social Security Number στις ΗΠΑ. Έναν και μοναδικό, και ως ταυτότητα και ως ΑΦΜ. 

Θα μπορούσε να πουλάει παντόφλες που θα έπλεκε, χόρτα που θα μάζευε, πίτες που θα έψηνε, έπιπλα που δεν χρειάζεται πια, ηλεκτρονικά προγράμματα, κουτάβια που γέννησε η σκύλα του, θα μπορούσε να μαστορεύει ή να καθαρίζει ή να διδάσκει ή να κρατάει παιδιά ή να φροντίζει ηλικιωμένους. Θα μπορούσε να πουλάει οποιοδήποτε προϊόν και να προσφέρει οποιαδήποτε υπηρεσία. Χωρίς έναρξη στην εφορία, χωρίς ΚΑΔ, δηλώσεις μεταβολής επαγγελματικής δραστηριότητας, ΕΦΚΑ και επιμελητήρια. 

Με μια απλή απόδειξη σε οποιοδήποτε χαρτί που θα είχε το ΑΦΜ του πωλητή, το ΑΦΜ του αγοραστή και την υπογραφή και των δύο. Και στο τέλος του χρόνου θα δήλωνε το συνολικό του εισόδημα από όλες τις πηγές, χωρίς διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης για κάθε μία. Ο φόρος θα ήταν για όλα γραμμικός (flat tax) 12%, o ΦΠΑ θα ήταν 15% (και 9% ο “χαμηλός” στα είδη πρώτης ανάγκης) και ΚΑΘΕ απόδειξη θα αναγνωριζόταν ως έξοδο και θα εξέπιπτε από το φορολογητέο εισόδημα, έτσι ώστε ο αγοραστής να έχει κίνητρο να ζητάει αποδείξεις από τους πάντες και η φοροδιαφυγή να μηδενιστεί, διότι θα ήταν ασύμφορη. 

Τόσο απλά, τόσο αποτελεσματικά.Η κρατική υπερρύθμιση δεν οδηγεί μόνο 90χρονες στο κρατητήριο, αλλά ολόκληρη την Οικονομία σε θανατική καταδίκη».

                                                       (Θ.Τζήμερος- Δημιουργία Ξανά)