αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

Οσο, όσο...


«Σε ανθρώπους αφελείς και καλοπροαίρετους το επιχείρημα «έπιανε». Γιατί να ανήκουν οι επιχειρήσεις δημοσίου ενδιαφέροντος σε αχρείους επιχειρηματίες, που πλουτίζουν εις βάρος των πολιτών οι οποίοι είναι υποχρεωτικά πελάτες τους; Δεν είναι καλύτερα να πηγαίνουν τα κέρδη στο Δημόσιο που ανήκει σε όλους τους πολίτες;

Επρεπε να δούμε τη διαφορά μεταξύ του ΟΤΕ 2010, της Ολυμπιακής 2008, του ΟΛΠ 2009 και των σημερινών αντιστοίχων τους. Επρεπε να δούμε τη σημερινή ΔΕΗ να αυξάνει τον λογαριασμό μόνο στους συνεπείς καταναλωτές και όχι στους μπαταξήδες. Επρεπε να δούμε τα ΕΛΤΑ και τον ΟΣΕ να κινδυνεύουν με κανόνι για να καταλάβουμε. 

Τι να καταλάβουμε; Οτι ο πλούτος, αντί να πηγαίνει στους αχρείους επιχειρηματίες που φοβόμασταν, πηγαίνει σε κάποιους ακόμη πιο αχρείους.Σε οργανωμένες ομάδες συντεχνιών, μεταμφιεσμένων σε συνδικαλιστές, που ροκανίζουν τα χρήματά μας σε συνεργασία με τα κόμματα, εξαργυρώνοντας, ως πελάτες, την ψήφο τους. Που απαξιώνουν τις επιχειρήσεις και τις οδηγούν σε χρεοκοπία. Που δεν διστάζουν να τις κλείσουν για το κοινό, ώστε να κάνουν… συνέλευση σε εργάσιμη ώρα. Και που για να φύγουν πρέπει να τους χρυσώσουμε. 

Δεν έχω λόγους αρχής ή ιδεολογίας να με ωθούν προς τις ιδιωτικοποιήσεις. Εκτιμώ π.χ. το πρόγραμμα κατασκευής των κρατικών ξενοδοχείων ΞΕΝΙΑ που βοήθησε την ανάπτυξη του τουρισμού. Εκτιμώ όμως και το κλείσιμο των ξενοδοχείων όταν έγιναν ζημιογόνα. Με δίδαξε η μακρά πείρα στη δύστυχη Ελλάδα του πελατειασμού, του κορπορατισμού, του κρατισμού. Και εξοργίζομαι να παρακολουθώ προεκλογικές καμπάνιες για να ηττηθεί ο «νεοφιλελευθερισμός» από αυτούς που σήκωσαν ψηλότερα από όλους τους άλλους τη σημαία της αισχρής κρατικής εκμετάλλευσης. 

Προσπαθώντας να την πουλήσουν και πάλι στους αφελείς για την ψήφο τους. Βαφτίζοντάς τη μάλιστα «σοσιαλισμό» ως πιο εύηχη. Και θέλω να αποδώσω φόρο τιμής στον αξέχαστο Λεωνίδα Κύρκο: τα τελευταία γενέθλιά του τα γιόρτασε εν μέσω κρίσης, με καλεσμένους επιχειρηματίες, σε μια συμβολική χειρονομία έμπρακτης αυτοκριτικής. 

Ο κ. Τσίπρας εξέφρασε τότε δημόσια τη διαφωνία του. Και οι συντεχνίες τη διατηρούν ακόμα: η ΓΕΝΟΠ «δεν θα επιτρέψει να πουληθεί η ΔΕΗ σε ξένους επενδυτές»! Ο κ. Μητσοτάκης δείχνει να τους αψηφά, αλλά χρειάζεται ενθάρρυνση: «Πουλήστε, πουλήστε. Οσο όσο. Φτάνει να βγει η θηλιά των αχρείων από τον λαιμό μας».

                                      (Αρθρο του Δ.Γουσέτη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...