Λογικές... Κατρούγκαλου

«Ο κύριος Κατρούγκαλος ισχυρίστηκε ότι ένας από τους λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστηρίζει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι για να μην παίρνουν δάνεια οι φοιτητές και δεν μπορούν μετά να τα αποπληρώσουν. Έφερε μάλιστα το παράδειγμα των ΗΠΑ για να τεκμηριώσει την «τετράγωνη» άποψή του.

Δεν είμαι βέβαιος, εάν ο άνθρωπος απλώς δεν ξέρει τι λέει ή εάν επιδιώκει με τον γνωστό κυνικό τρόπο ενός συνεπούς –και το εννοώ- μαρξιστή λενινιστή να παραπλανήσει το σε διαρκή συρρίκνωση ακροατήριο των οπαδών της κυβέρνησης. Μάλλον ισχύουν και τα δύο. Κατόπιν αυτών είμαι υποχρεωμένος να επισημάνω συνοπτικά τα εξής:

- Ο αριθμός των φοιτητών στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ άγγιξε το 2018 τα 20 εκατομμύρια.

- Οι ΗΠΑ είναι η «πρωταθλήτρια» χώρα στην προσέλκυση ξένων φοιτητών. Ο αριθμός των ξένων φοιτητών στα πανεπιστήμιά της αγγίζει το 1 εκατομμύριο.

- Η πρακτική των φοιτητικών δανείων είναι εδώ και δεκαετίες εγκατεστημένη στις ΗΠΑ (όπως και στη Μεγάλη Βρετανία).

- Εκτός από τα δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες υπάρχουν και τα ομοσπονδιακά δάνεια σε φοιτητές και γονείς φοιτητών. Η αποπληρωμή των φοιτητικών δανείων κατά κανόνα έχει ευνοϊκούς όρους που έχουν να κάνουν με το ύψος του εισοδήματος του φοιτητή (Income Based Repayment), με τα χρήματα που κερδίζει (Pay as you earn) κοκ.

Η συνήθης πρακτική είναι το ύψος των αποπληρωμών να μην υπερβαίνει το 15% με 20% του εισοδήματος του φοιτητή. Μάλιστα στην περίπτωση των κρατικών δανείων, εάν σε διάστημα 25 ετών ο δανειολήπτης αδυνατεί να εξοφλήσει προβλέπεται ακόμη και διαγραφή του υπολοίπου εφόσον συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις.

Οι ΗΠΑ αποκτούν πολιτιστικά, ιδεολογικά και οικονομικά ερείσματα σε όλο τον κόσμο και μάλιστα με «πρεσβευτές» επιστήμονες, οι οποίοι όταν επιστρέφουν αποκτούν θέσεις επιρροής στις χώρες τους.Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και στη Μεγάλη Βρετανία, όπου ο τομέας των υπηρεσιών της ανώτατης εκπαίδευσης έχει προ πολλού ξεπεράσει τον τραπεζικό τομέα στη συμμετοχή στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας.

Αποφεύγω λόγω χώρου και χρόνου να σχολιάσω τη βάση της καθαρά πατερναλιστικής «λογικής» Κατρούγκαλου του τύπου «το κράτος πατερούλης και το κόμμα ξέρει ποιο είναι το κάλο σου και θα σε προστατεύσει είτε το θέλεις είτε όχι από τις κακοτοπιές». Πίσω από την ηθελημένη ή μη άγνοιά του κρύβεται το μίσος του προς τα κεντρικά θεμέλια της ανθρώπινης ελευθερίας, την ατομική ευθύνη και την ακηδεμόνευτη επιλογή.

                          (Απόσπασμα άρθρου του Τ. Αβραντίνη από το liberal.gr )