«Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, όμως, είναι ατομικό. Αφορά
το δικαίωμα του κάθε ατόμου να ορίζει αυτό ποια είναι η εθνική του συνείδηση.
Δεν σημαίνει ότι ένας λαός μπορεί να επιλέγει χωρίς περιορισμούς όποιο όνομα
θέλει για τον εαυτό του, για το κράτος, και τη γλώσσα του. Έχω επανειλημμένως
από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 χρησιμοποιήσει το εξής επιχείρημα:
Τί θα
έλεγαν τα άλλα εθνικά κράτη στη Γηραιά Ήπειρο εάν –υποθετικά μιλώντας– η Ελλάδα
αποφάσιζε να μετονομασθεί σε “Δημοκρατία της Ευρώπης”, το ελληνικό έθνος σε
ευρωπαϊκό και η ελληνική γλώσσα αντιστοίχως σε ευρωπαϊκή; Θα το αποδέχονταν;
Προφανώς όχι.
Η ΠΓΔΜ είναι κι αυτή μέρος της πολυεθνικής γεωγραφικής
Μακεδονίας, έτσι όπως αυτή προσδιορίσθηκε από τον 19ο αιώνα. Δεν είναι, όμως, η
Μακεδονία. Οι κάτοικοί της είναι κι αυτοί με την γεωγραφική έννοια Μακεδόνες, όπως
και οι άλλες εθνότητες που κατοικούν στη γεωγραφική Μακεδονία, αλλά δεν είναι
εθνικά Μακεδόνες. Δεν υπάρχει “μακεδονικό” έθνος, επειδή η γεωγραφική Μακεδονία
είναι πολυεθνική στους νεότερους χρόνους.
Παρά το γεγονός ότι τα Σκόπια δεν έχουν καμία δυνατότητα να
απειλήσουν την ελληνική Μακεδονία, το πρόβλημα δεν είναι ασήμαντο. Η –με την
ελληνική υπογραφή– συμφωνία νομιμοποιεί εμμέσως το ιδεολόγημα περί
“διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας”, γεγονός που αφήνει ανοικτό τον δρόμο για
να συνεχισθεί ο φαύλος κύκλος της προπαγανδιστικής πίεσης, που δηλητηριάζει το
κλίμα στις διμερείς σχέσεις.
Ακόμα και αν η κυβέρνηση Ζάεφ αποφύγει προκλητικές
ενέργειες, αύριο θα βρεθεί στην εξουσία το VMRO. Η Ελλάδα όφειλε να είναι
καλυμμένη όποια κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στα Σκόπια.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω και μόνο το γεγονός ότι ο
πρωθυπουργός και πλήθος υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούνται αυτές
τις ημέρες στη Βουλή το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των γειτόνων
καταδεικνύει ή ασχετοσύνη ή πρόθεση παραπλάνησης της κοινής γνώμης. Ό,τι και
από τα δύο κι αν ισχύει είναι όχι απλώς εθνικά επικίνδυνο, αλλά εθνικά
βλαβερό.
Εάν ο Τσίπρας και το κόμμα του
πιστεύουν ότι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού ισχύει γενικά και χωρίς προσδιορισμούς,
θα έπρεπε για λόγους συνέπειας να αναγνωρίσουν το γειτονικό κράτος σαν
“Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Γιατί άραγε ζήτησαν πιεστικά να μετονομασθεί σε
Βόρεια Μακεδονία; Μεταφερόμενοι σε άλλο γήπεδο, γιατί αρνούνται το δικαίωμα της
μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη να αυτοπροσδιορισθεί σαν τουρκική;»
(Απόσπασμα άρθρου του Στ.Λυγερού από το «Πρώτο Θέμα»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου