Πώς δεν ντρέπονται;

«Ο νεαρός παγκόσμιος σταρ του τένις ( για το άθλημα η στήλη ειλικρινά και ταπεινά ομολογεί ότι είναι άσχετη και δεν κατανοεί γιατί γίνεται τόσος χαμός), υπέπεσε στο μέγιστο των αμαρτημάτων: Αφενός δήλωσε ότι είναι περήφανος που είναι Έλληνας (τέτοια ύβρις), αφετέρου έκανε μια ανάρτηση με το αρχαίο ρηθέν:  «Φύσει γαρ άνθρωπος, ό βούλεται, τούτο και οίεται». 

Εύκολη η μετάφραση, δεν χρειάζονται καν γνώσεις αρχαίων. Θα μπορούσε το πολύ να τροφοδοτήσει συζητήσεις και αντιρρήσεις αμπελοφιλοσοφικού προβληματισμού στα social media.  Ε όχι! Αλύχτησε το ντόπιο «προοδευτικό» κομμάτι των social. Γιατί εδώ είμαστε αριστεροί και προοδευτικοί (και αστοιχείωτοι).Ο Τσιτσιπάς είναι εθνίκι επειδή δήλωσε υπερήφανος που είναι Ελληνας και επειδή ανήρτησε μια φράση των αρχαίων προγόνων (που είναι - δεν είναι, πρόγονοι, πάντως μιλάμε την ίδια γλώσσα).

Παράλληλα οι μύστες του πολυπολιτισμού απεφάνθησαν:Ο νεαρός αθλητής μπορεί να προβάλει την ελληνική σημαία, αλλά είναι μικρός και παρασυρμένος. Δεν ξέρει ο ίδιος ότι είναι η εμβληματική επίτευξη της πολυπολιτισμικότητας, αφού η μάνα του δεν είναι Ελληνίδα, είναι Ρωσίδα (και τα μυαλά στα κάγκελα δηλαδή, ούτε καν στο τερέν!) [...]

Η ιστορία του ελληνικού κοινοβουλευτισμού καταδεικνύει ότι διαχρονικά υπήρχε ευτέλεια στην πολιτική ζωή, αλλά πρώτη φορά έγινε τόσο εμφανής. Έπρεπε να έρθει στην εξουσία ένα κόμμα που καμία σχέση δεν έχει με διαχρονικές αξίες (επειδή ιδεολογικά τις απαξιοί) , για να αναδυθεί στην επιφάνεια η φτήνια, η έλλειψη αρχών, που διέπει τη δημόσια ζωή.    Εν αρχή ην οι ίδιοι οι κυβερνητικοί βουλευτές. 

Μας διακατέχει η απορία πως είναι δυνατόν να μην ντρέπονται όταν βγαίνουν στην κοινωνία, όταν άλλα έλεγαν και για άλλα ξεσήκωναν τους ψηφοφόρους τους, και τα εντελώς αντίθετα έπραξαν. Στην μικρή ελληνική κοινωνία, και δη στην επαρχία, υπάρχει η αξιοπρέπεια αυτού που λέμε «καθαρό κούτελο».   

Ένας μέσος άνθρωπος θα ντρεπόταν να βγει στο καφενείο και να υποστηρίξει τα εντελώς αντίθετα από αυτά που υποστήριζε έξι μήνες πριν. Αυτοί όχι μόνο δεν ντρέπονται αλλά βγαίνουν από πάνω και ζητούν και τα ρέστα! Τελευταία συγκομιδή ευτελούς συμπεριφοράς, το αλισβερίσι βουλευτών που βλέπουν τα κόμματά τους να ρευστοποιούνται και έντρομοι για την μελλοντική τους επαγγελματική εξασφάλιση προσεγγίζουν το κυβερνόν κόμμα, αδιαφορώντας για την εντολή που έλαβαν από τους ψηφοφόρους τους».

                               (Απόσπασμα άρθρου του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)