«Όλο το κόλπο είναι να γλυκάνει το πέρασμα της Συμφωνίας των
Πρεσπών και να πάει τις εκλογές στον μακρινό Οκτώβρη. Μέχρι τότε θα ’χει
μοιράσει πενηντάρικα, θα ’χει κάνει διορισμούς, θα ’χει «αυξήσει» τον κατώτατο
μισθό, θα ’χει πάρει όλες τις αβάντες από τον αμερικάνο φίλο, ενώ τα κανάλια
και οι φυλλάδες θα τον θέλουν συνυποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης. Βάζοντας στην
κυβέρνηση και μερικά «αριστερά αζήτητα» αμβλύνει τη θύμηση του Πάνου και
προετοιμάζει την επιστροφή, όχι των Τζεντάι, αλλά της ριζοσπαστικής
Κεντροαριστεράς. Και όποιος αναποφάσιστος τσιμπήσει τσίμπησε.
Ο στόχος μιας
αξιοπρεπούς ήττας είναι εφικτός. Η εποχή των μικρών και συμπαθητικών κομμάτων
που λένε θαρραλέα κάτι γλυκές, συναινετικές κοινοτυπίες, σε γλώσσα «γιαμαμότο»
πέρασε, και ευτυχώς. Με την παράταση βολεύονται και οι ανησυχούντες δεξιοί,
ακροδεξιοί και δεν συμμαζεύεται, που ψάχνουν σχήμα με τον Καμμένο, τον
Μπαλτάκο, τον Καρατζαφέρη και άλλους ευέλπιδες για να πλαγιοκοπήσουν τη ΝΔ.
Βλέπεις, η «σωστή δεξιά» μισεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη περισσότερο από την πιο
ριζοσπαστική αριστερά.
Γιατί τρέμει στην προοπτική να καταρρεύσει ή έστω να
πληγεί ο σοσιαλισμός με τα λεφτά των άλλων. Αφήνει βέβαια μια κάβα στελεχών
μέσα στην παρούσα κυβέρνηση, αλλά στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ντύνεται και
πάλι αριστερός, οπότε η δεξιά συνιστώσα του ριζοσπαστισμού πρέπει να επιβιώσει
μόνη της. Ποτέ τόσοι πολλοί δεξιοί δεν πόνταραν σε μια τόσο αριστερή κυβέρνηση.
Όλο αυτό το έργο χρειάζεται πολεμικό κλίμα για να πουλήσει ακόμα και σε
αφελείς. Πρέπει να χαραχθούν οι σωστές κόκκινες γραμμές και η Συμφωνία των
Πρεσπών είναι το μάννα που έπεσε εξ ουρανού, δηλαδή από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία».
(Απόσπασμa άρθρου του Λ.Καστανά από την ΑΤΗensvoice)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου