ΜΟΕ τι μας λες...

«Βλέπω διάφορους αφελείς ή ανιστόρητους (ή μήπως βαλτούς;) να είναι πολύ ευτυχισμένοι και να βγάζουν χαρωπές φωνούλες για τα ΜΟΕ που περιλαμβάνονται στο δεύτερο μέρος της συνθήκης των Πρεσπών. Εκεί που γράφει πως τα δύο μέρη θα αγαπιούνται, θα αγκαλιάζονται, θα φιλιούνται, θα συνεργάζονται στενά, τόσο στενά που κινδυνεύουν να ερεθιστούν (δερματικώς εννοώ) και θα ποστάρουν κάθε πρωί ο ένας στο ταϊμλάιν του άλλου «Πολλές καλημέρες φίλοι μου» για να κάνουν λάικ από κάτω η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.  

ΜΟΕ τι μας λες! 

Θέλω να τους επισημάνω τον διαχρονικό νόμο που ισχύει στις διεθνείς σχέσεις: κάνεις ό,τι σε παίρνει να κάνεις. Έχεις τη δύναμη κι ο άλλος είναι κότα; Αλωνίζεις. Δεν έχεις τη δύναμη και οι άλλοι σού τρίζουν τα δόντια; Υπογράφεις ό,τι σου φέρνουν. Από Πρέσπες μέχρι ΜΟΕ. Η συνεργασία ξεκινάει απ΄ την εμπιστοσύνη, σύντροφοι, δεν καταλήγει σ΄ αυτή. 

«Ουκ ανδρός όρκοι πίστης, αλλ’ όρκων ανήρ» έλεγε ο Αισχύλος. Δηλαδή, δεν είναι οι όρκοι που μας κάνουν να πιστέψουμε κάποιον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος (όταν είναι αξιόπιστος) που μας κάνει να πιστέψουμε στους όρκους του.   

Στην περίπτωσή μας: τα ΜΟΕ για τα οποία οι Σκοπιανοί δεσμεύτηκαν το 1995 και δεν εφάρμοσαν ούτε ένα, ούτε για δείγμα, τότε που μας είχαν ανάγκη, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι θα τα εφαρμόσουν μετά τις Πρέσπες, τώρα που δεν μας έχουν ανάγκη!Αν υπάρχει εμπιστοσύνη, τα ΜΟΕ είναι περιττά. Αν δεν υπάρχει, είναι Μέτρα Ομαδικής Εθελοτυφλίας. Για μας. Οι άλλοι έχουν τη στρατηγική τους και την παν μια χαρά.

                            (Απόσπασμα άρθρου του Θ.Τζήμερου από το square.gr)