Σκεφτείτε το...

«Ζούμε πλέον σε μία χώρα όπου, ακόμη και όταν υπάρχουν σοβαρά θέματα τα οποία θα έπρεπε να απασχολούν όλους έντονα, από τον πρώτο έως και τον τελευταίο πολίτη, κανείς δεν ασχολείται, κανείς δεν δείχνει διάθεση ν’ αφιερώσει παραπάνω από μερικά λεπτά. Οι κάτοικοι της μοιάζουν να έχουν περιπέσει σε μία φάση κατατονίας, σε μια αρρωστημένη, γλοιώδη κατάσταση μόνιμης μελαγχολίας. Όλοι συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται μεταξύ της πραγματικότητας και κάποιου άλλου κόσμου, κάποιου άλλου πλανήτη. Όχι, δεν είναι μόνο οι κυβερνητικοί Συριζανέλ που, στην προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα, εκστομίζουν οτιδήποτε τρελό, παλαβό και φαντασιόπληκτο μπορούν να σκεφτούν, μοιάζοντας σαν να ζουν σε διαφορετικό Σύμπαν. Το φαινόμενο είναι γενικότερο και διαδεδομένο.

Βγείτε σε κάποιον πολυσύχναστο δρόμο της γειτονιάς σας, πάρτε θέση σε κάποιο απόμερο σημείο και παρακολουθήστε τον κόσμο γύρω σας, αργά και προσεκτικά. Θα παρατηρήσετε ότι όλοι όσοι δεν απασχολούνται σε κάτι συγκεκριμένο έχουν ένα βλέμμα λίγο απλανές, λίγο χαμένο. Ακόμη και εκείνοι που είναι απασχολημένοι, κάποιες στιγμές "αποξεχνιούνται" και κοιτούν χωρίς να βλέπουν. 

Θα έλεγε κανείς ότι η βαθιά αποχαύνωση, η απόλυτη στασιμότητα και το θανατηφόρο βάλτωμα της οικονομίας έχουν μεταδοθεί και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της κοινωνίας και έχουν επηρεάσει τους πάντες.

Οφείλω να παραδεχθώ ότι, πάρα την επαγρύπνησή μου για τα οικονομικά γεγονότα, αυτή η επέκταση της ακινησίας, αυτό το αργό γλίστρημα στην πλήρη αδιαφορία, μου είχε διαφύγει. Η διαπίστωση όμως, ακόμη και τώρα, είναι αναπόφευκτη. Πρόκειται για έναν τρόπο συμπεριφοράς που δύσκολα θα αποκαλούσε κάποιος κανονικό. Το όλο φαινόμενο δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μαζική εκδήλωση της γενικευμένης μη φυσιολογικής ζωής, της μη κανονικότητας που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια[…]

Αν, όπως γίνεται μέχρι τώρα, οι προσπάθειες συνεχίσουν να εστιάζονται στα μικρά και ασήμαντα, απλά επειδή αυτά ικανοποιούν το θυμικό ή εξυπηρετούν τις πολιτικές επιδιώξεις κάποιων τότε, όταν έρθει η κανονικότητα, μπορεί να έχει χρώμα κόκκινο και σχήμα ημισελήνου! Σκεφτείτε το…»

                      

                                                     (Αρθρο του Π.Λάζου από το capital.gr)