αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Κρατική λογοκρισία...


«Ο κ. Παππάς ιδρύει κρατικό portal που θα συλλαμβάνει τα fake news. Αραγε θα συλλαμβάνει και τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής»; Διότι είναι ο ίδιος ο κ. Παππάς από τον οποίο ο Δαβαράκης είχε πει ότι πληρωνόταν για να στήσει κομματικό portal. Και τώρα ο υπουργός αναλαμβάνει τον ρόλο του λογοκριτή. 

Tην τελευταία φορά που είχαμε ακούσει ότι ο υπουργός Διαστήματος πρωτοστάτησε στη δημιουργία δημοσιογραφικού portal ήταν όταν ο δημοσιογράφος Aρης Δαβαράκης παραδέχτηκε ότι τo τότε επιτελικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ της αντιπολίτευσης, του είχε αναθέσει να στήσει ένα portal για λογαριασμό του κόμματος, με μανδύα ανεξάρτητου μέσου. Μάλιστα οι πληρωμές γίνονταν με μαύρα χρήματα για να μην υπάρχουν προφανώς αποδείξεις διασύνδεσης.

Δεν θα το μαθαίναμε ποτέ, φυσικά, αν ο δημοσιογράφος δεν αποφάσιζε να το αποκαλύψει, και ασφαλώς δεν γνωρίζουμε ούτε τώρα σε πόσα ακόμα τέτοια εγχειρήματα είναι ανακατεμένος ο Νίκος Παππάς. Για το θέμα ο υπουργός δεν έδωσε ποτέ καμία απάντηση, γνωρίζοντας ασφαλώς ότι θα προκαλούσε ανταπάντηση και μεγαλύτερη διασπορά της είδησης, και άφησε την καταγγελία να πνιγεί στο νέφος της νέας επικαιρότητας. Σοφή τακτική.    Σήμερα είναι έτοιμος να επιχειρήσει το δεύτερο (;) (τρίτο; τέταρτο; ποιoς μπορεί να γνωρίζει;) διάβημά του στον ίδιο χώρο, με κρατική υπόσταση αυτήν τη φορά. […]

Η ελευθεροτυπία και η ελευθερία της έκφρασης είναι δύσκολα αθλήματα, πόσο μάλλον αν μιλάμε για ανθρώπους που δεν τα θεωρούν θεμελιώδη συστατικά του πολιτεύματος.Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα από δημοσιογραφία όσο κι αν γνωρίζει άριστα από χειραγώγηση της ενημέρωσης. 

Διαφορετικά θα ήξερε τα βασικά –ότι η πρώτη δουλειά του δημοσιογράφου πριν γράψει είναι να διασταυρώσει ο ίδιος την είδηση, στη συνέχεια να την υπογράψει χωρίς φόβο και στο τέλος να κρίνεται από τα αποτελέσματα της δουλειάς του– έτσι γίνεται στις δημοκρατίες των υπευθύνων πολιτών και όχι των ανηλίκων χειραγωγούμενων. 

Δεν είναι όλοι καλοί δημοσιογράφοι ασφαλώς, ούτε όλοι οι υπουργοί είναι καλοί. Αυτός δεν είναι λόγος να καταστρατηγούνται θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθεροτυπίας που λένε ότι ο δημοσιογράφος είναι ελεύθερος να γράφει αυτό που πιστεύει – αν δεν διασταυρώνει την είδηση είναι κακός δημοσιογράφος αλλά αν ένας υπουργός την διασταυρώνει είναι ωμός λογοκριτής. Κρατική λογοκρισία, αυτό είναι που εξήγγειλε ο κ. Παππάς».
       
                           (Απόσπασμα άρθρου του Α. Πετρουλάκη από το protagon)






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...