Ιλαροτραγωδία...

«Θεέ μου, τι ακούμε και τι βλέπουμε πια σ’ αυτόν τον τόπο; Τον ΟΑΣΑ να ζητάει τόσα στοιχεία από τον πολίτη που θέλει να αγοράσει ηλεκτρονικό εισιτήριο, που ούτε ο Λευκός Οίκος δεν ζητάει από τους επισκέπτες του. Τη Θεανώ Φωτίου να αναφωνεί ότι ούτε η NASA θα είχε καταφέρει να λειτουργεί ομαλά το σύστημα καταγραφής όσων αιτούνται Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. 

Τον διάσημο Καρανίκα να γράφει πόνημα για τα αναγνώσματα αριστερών και δεξιών που –κατά τον ίδιο– υποδηλώνουν και τη διαφορά πνευματικού επιπέδου μεταξύ τους. Τη Βασιλική Θάνου να θέλει σώνει και καλά να ανεβάσει τα όρια ηλικίας υποχρεωτικής συνταξιοδότησης των ανωτάτων δικαστικών, «κόντρα» στο Σύνταγμα, να αποτυγχάνει πανηγυρικά ο... αγώνας της και να μην το βάζει κάτω, ούτε να αισθάνεται το ποιοτικό μέγεθος της ήττας για το αξίωμά της.

Και έπεται συνέχεια. Τον Κ. Κατσίκη (ΑΝΕΛ) να επιμένει ότι πρέπει να γίνει μία φιλοσοφική συζήτηση (πού, πώς και γιατί, άγνωστο) περί δραχμής και ταυτόχρονα να υποστηρίζει ότι όπου απανταχού υπάρχουν ελληνικά τοπωνύμια αποτελούν ελληνικά εδάφη (Athens, Georgia, ας πούμε...). 

Την Αικατερίνη Ιγγλέζη (ΣΥΡΙΖΑ) να καταθέτει τροπολογία για να παίρνουν οδοιπορικά και υπερωρίες οι εκπαιδευτικοί που αποσπάστηκαν σε βουλευτικά γραφεία τα δύο τελευταία χρόνια, τον υπουργό Παιδείας Κ. Γαβρόγλου να εξαγγέλλει ότι μέσα στα επόμενα τρία χρόνια θα καταργηθούν οι πανελλαδικές εξετάσεις και όλοι οι απόφοιτοι λυκείων θα μπαίνουν στα πανεπιστήμια

Την ΔΑΚΕ να στρέφεται κατά της Νίκης Κεραμέως (Ν.Δ.) επειδή αναφέρθηκε (σωστά) σε εκπαιδευτικούς-φαντάσματα, τους αστυνομικούς να κάνουν καταλήψεις σε υπουργεία, με τους συνδικαλιστές τους να υπόσχονται ότι θα συνεχίσουν και τους πυροσβέστες να τα σπάζουν, τους βανδάλους να καταστρέφουν μέρα παρά μέρα και ανενόχλητοι λεωφορεία και εκδοτήρια εισιτηρίων, τους αγρότες να κάνουν μπλόκα σε δρόμους, τελωνεία και αεροδρόμια.

Αυτά όλα σταχυολογώντας από ειδήσεις και γεγονότα τις ελάχιστες τελευταίες μέρες, γιατί υπάρχουν και άλλα, πάρα πολλά, που οδηγούν σε ένα αβίαστο συμπέρασμα. Οτι ο τόπος αυτός είναι ένα απέραντο φρενοκομείο που δεν έχει σχέση με συντεταγμένη πολιτεία. Ο καθένας λέει και κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει, χωρίς κόστος, δίχως την οποιαδήποτε επίπτωση. Και με μία κυβέρνηση που όταν δεν υποδαυλίζει ή συμπράττει, απλώς παρακολουθεί. 

Η κυβέρνηση λειτουργεί ουσιαστικά τον ΟΑΣΑ, στελέχη της κυβέρνησης είναι η Φωτίου, ο Καρανίκας, ο Γαβρόγλου, στην κυβερνητική πλειοψηφία ανήκουν ο Κατσίκης και η Ιγγλέζη, ο Δ. Παπαγγελόπουλος με δηλώσεις του ενθάρρυνε τη Θάνου να συνεχίσει τις προσπάθειές της, παρ’ όλο που ο Στ. Κοντονής είχε ξεκαθαρίσει το αντισυνταγματικό του διαβήματος, η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα στα κατορθώματα των αστυνομικών, των πυροσβεστών, των αγροτών, των «μπαχαλάκηδων» και τόσων άλλων. Οσο για τη ΔΑΚΕ, εντάσσεται πλήρως στην απολύτως ενιαία στάση της ΟΛΜΕ να μη θέλει την όποια αξιολόγηση και να αρνείται κάθε ενέργεια που αγγίζει τα κακώς κείμενα της εκπαίδευσης.

Κάποτε, πριν από αρκετά χρόνια, παλιός γνωστός δημοσιογράφος είχε πει σε ομήγυρη νέων συναδέλφων ότι «η Ελλάδα δεν είναι κράτος, είναι ιδέα», προσθέτοντας ότι «την Ελλάδα αν την αποστειρώσεις, θα πεθάνει». Είχε απόλυτο δίκιο στο πρώτο, είναι φανερό ότι έπεσε έξω στο δεύτερο. Οχι γιατί δεν αποστειρώθηκε η χώρα, κάτι εντελώς αδύνατο και άλλωστε δεν υπάρχει αποστειρωμένη χώρα στον πλανήτη, όποιο και να είναι το καθεστώς της. Η χώρα αρνήθηκε και αρνείται να «καθαρίσει» στοιχειωδώς, με την έννοια της μεταρρύθμισης, της λογοδοσίας, της ασυδοσίας, της αίσθησης του γελοίου, της επίπτωσης για όσα κάνει και λέει ο καθένας, είτε ανήκει στην εξουσία, είτε όχι. Γι’ αυτό και αργοπεθαίνει. 

Ακόμη και αν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο –υποθετικά, γιατί τώρα υπάρχουν οι ενδείξεις ότι πάμε πάλι σε σκληρή αντιπαράθεση με τους δανειστές–, ακόμη και αν ανοίξουν οι κρουνοί του χρήματος από όλη την Ευρώπη, έστω και αν η Τουρκία μεταμορφωθεί από λύκο σε άκακο αρνί, δεν θα υπάρξει σωτηρία αν δεν γίνει αντιληπτό ότι βιώνουμε μια ιλαροτραγωδία, που τη γράφουμε, την παίζουμε και την παρακολουθούμε μόνοι μας. Γιατί έτσι μας αρέσει...

                              (Άρθρο του Αγγ.Στάγκου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)