Η απελευθέρωση της αμοιβάδας...

«Πώς τον λένε τον υπουργό της Παιδείας; Γαβρόγλου, αν θυμάμαι καλά. Είπε τίποτε για τη σπείρα που έστειλε στο Ασκληπιείο Βούλας τον καθηγητή του Παντείου Αγγελο Συρίγο; Μα ο «πώς τον είπαμε» είναι και υπουργός και αριστερός. Οθεν συνάγεται ότι δεν θα παρέμβει ως εκπρόσωπος της Πολιτείας στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών στον χώρο του Πανεπιστημίου. 

Διότι και τα μεταλλικά σπρέι και η κλωτσοπατινάδα ιδέες είναι. Εξάλλου, ο κ. «πώς τον είπαμε» προσπαθεί να επινοήσει λύσεις για τα προβλήματα που έχει εντοπίσει στη λειτουργία του Χάρβαρντ. Οταν τις βρει θα ασχοληθεί και με το Πάντειο και την αλητεία που λυμαίνεται τους χώρους του. Και μην μου πείτε ότι είναι άκομψο να προσφωνώ κοτζάμ Γαβρόγλου «κύριο πώς τον είπαμε», διότι όταν ένας υπουργός δεν χαλάει τη ζαχαρένια του για τέτοιες λεπτομέρειες το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ξεχάσεις το όνομά του. Για λόγους ψυχικής υγείας.

Και οι συνάδελφοι του κ. Συρίγου; Ο λαλίστατος πληθυσμός των δημοσίων υπαλλήλων, η πνευματική ελίτ πάσης Ελλάδος που δεν χάνει την ευκαιρία να παρέμβει επί του Μεσανατολικού ή του συνταξιοδοτικού, του Τραμπ ή της Κεντροαριστεράς; Πού είναι αυτά τα κείμενα που τα υπογράφουν 200 τουλάχιστον πανεπιστημιακοί; Πού χειμάζει η ορμή τους; Και γιατί δεν αποφασίζουν να κλείσουν το Πανεπιστήμιο έπειτα από τον ξυλοδαρμό του συναδέλφου τους ώσπου να καθαρίσει από τους ανθρώπινους ρύπους που το κατοικούν; 

Η συνήθης απάντηση είναι: αν το κάνουμε αυτό, θα μας εντοιχίσουν και θα καεί η Αθήνα όπως το 2008. «Αναρχικοί», «αναρχοαυτόνομοι», «αντιεξουσιαστές», κατά τον δημοσιογραφικό λυρισμό. Σκέτη αλητεία, ανάγωγα φασιστοειδή. Γραμμένο σε τοίχους το σύνθημα με το Αλφα σε κύκλο μάς προτρέπει να απελευθερώσουμε όλα τα «έμβια όντα». Είναι υπαρκτό. Τα παιδιά αγωνίζονται για την απελευθέρωση της αμοιβάδας που κρύβεται στην ψυχή του κάθε ανθρώπου.

Ο κ. Συρίγος έκανε κάτι που στην Ελλάδα θεωρείται αδιανόητο. Εκανε το αυτονόητο. Ζήτησε από όσους ρύπαιναν τον τοίχο του Παντείου να σταματήσουν. Του επετέθησαν, κατάφερε να ακινητοποιήσει έναν από δαύτους με τη συμπαράσταση άλλων φοιτητών και κατέληξε στο νοσοκομείο. Η αστυνομία ήρθε έπειτα από μία ώρα. Η αντίδραση του κ. Συρίγου θα ήταν φυσιολογική πριν από μερικές δεκαετίες. Σήμερα θεωρείται παρά φύσιν. Η αμοιβάδα διασπάται και αναπαράγεται. 

Είναι βέβαιο ότι οι φοιτητές, όπως και το διδακτικό προσωπικό, στην πλειονότητά τους, υφίστανται το μπάχαλο ως τυραννία που περιφρονεί τους κόπους τους και λεηλατεί τις προσδοκίες τους. Γιατί δεν αντιδρούν; Είναι ο φόβος; Είναι οι ιδεοληψίες; Ή μήπως η συνήθεια;

Πάντως, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις η κ. Λεπέν εμφανίζεται να καλπάζει και διατηρεί την πρώτη θέση στον πρώτο γύρο. Το λέω έτσι, για να δούμε πώς είναι ο κόσμος έξω από το Πάντειο».

                         (Άρθρο του Τ. Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)