Πελατειακό κράτος..

«Ο​​ι πραγματικότητες «δημοκρατία» και «πελατειακό κράτος» αλληλοαποκλείονται: Οπου προκύψει πελατειακό κράτος, η δημοκρατία πεθαίνει, και όπου λειτουργεί δημοκρατία, πελατειακό κράτος δεν είναι δυνατό να υπάρξει. Πρόκειται για πραγματικότητες ριζικά (εξ ορισμού) αντιθετικές, ασύμπτωτες, ασύμβατες. Η μια αναιρεί την άλλη, είναι αδύνατο να συνυπάρξουν.[..]

Γι’ αυτό και στο πελατειακό κράτος ο κάθε τυχάρπαστος, κωμικά ανίκανος ή φαυλεπίφαυλος κομματάνθρωπος (πελάτης της εξουσίας) μπορεί να ηγείται του ασφαλιστικού συστήματος, με εντολή την καταλήστευση του αποταμιευμένου μόχθου δημόσιων λειτουργών. Οποιοσδήποτε απόστρατος καραβανάς να βρεθεί διοικητής νοσοκομείου υπερσύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας. Κραυγαλέες μετριότητες δικαστών ή αξιωματικών να αναβιβαστούν στα κορυφαία επιτελικά πόστα της Δικαιοσύνης ή της Αμυνας, επειδή είχαν έγκαιρα αντιληφθεί ότι μόνο με κομματική εύνοια θα «προκόψουν».

Το μοιραίο και ολέθριο δεδομένο είναι ότι το πελατειακό κράτος, ενώ καταλύει και αναιρεί τη δημοκρατία, λειτουργεί μόνο με τους όρους της δημοκρατίας, μόνο σφετεριζόμενο τους όρους της δημοκρατίας, μόνο με παράχρηση και κατάχρηση των προδιαγραφών της δημοκρατίας. Δεν αρνείται το πελατειακό κράτος κανένα θεσμό και καμιά λειτουργία της δημοκρατίας, απλώς (πρβλ. το καβαφικό «ανεπαισθήτως») αλλάζει την αιτία και τον σκοπό (το «νόημα») των θεσμών και λειτουργιών της δημοκρατίας: To «κράτος» (η εξουσία) δεν υπηρετεί τον «δήμο» (την κοινωνία των σχέσεων, το άθλημα της πολιτικής κοινωνίας των προσώπων), αλλά τον πρωτογονισμό της ιδιοτέλειας, τον ατομοκεντρισμό των ενστίκτων αυτοσυντήρησης, κυριαρχίας, ηδονής[..]

Η ασυδοσία του κομματικού (πελατειακού) κράτους συνδυασμένη με την αχρήστευση της Δικαιοσύνης γεννάει τρόμο. Η εξουσία συντρίβει όποιον της αντιστέκεται, και συγκαλύπτει αδιάντροπα τους συνεργούς της στην αυθαιρεσία. Το πελατειακό κράτος βύθισε την Ελλάδα, με τον εξωφρενικό υπερδανεισμό, στην καταστροφή, στον πνιγμό της χρεοκοπίας, στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας. Δεν λογοδότησε κανείς γι’ αυτά τα εγκλήματα. Κυβερνούν οι αυτουργοί των εγκλημάτων και η αυθαιρεσία τους, τα ψεύδη και οι κομπασμοί τους μεταγγίζουν τρόμο, ανελπιστία, πανικό. Με τα εξομοιωμένα, σε όλα τα κανάλια, Δελτία Ειδήσεων μπαίνει στο σπίτι μας το πελατειακό κράτος σαν αδίστακτος κακοποιός. Και με τα «πρωινάδικα» η ναυτία και αηδία της παρέλασης θλιβερών ανθρωπαρίων υπουργοποιημένης μικρόνοιας και ευτέλειας.

Το πελατειακό κράτος τελικός και οριστικός νικητής».

                                    (Απόσπασμα άρθρου του Χ.Γιανναρά από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")