αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Συν Αθηνά και χείρα κίνει....

'Ηλθε, είδε και απήλθε η υπουργός τουρισμού από την πόλη μας χωρίς να δεσμευτεί για κάτι ουσιαστικό . Οι γνωστές γενικότητες, τα " θα"  και τα "βλέπουμε" είναι η συνήθης πρακτική σ' αυτές τις επισκέψεις. Άλλωστε μήπως γνωρίζει και η ίδια αν και του χρόνου θα βρίσκεται στην ίδια θέση;

Παραπονέθηκε  για διάφορα ο Δήμαρχος και καλώς έκανε. Αν  έκανε όμως κι αυτός κάτι  θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Γιατί βεβαίως δεν ήρθε η κ. Κεφαλογιάννη να του  φτιάξει τα πεζοδρόμια, να του πει πως και οι πεζοί έχουν δικαιώματα στην εποχή μας, να του δείξει πώς γιορτάζονται τα Χριστούγεννα ή πώς διαφημίζεις την πόλη σου και φέρνεις κόσμο σ' αυτήν.
Γέμισε το λεκανοπέδιο με παράνομες χωματερές δίπλα στην εθνική οδό, σχολεία καινούρια δεν γίνονται παρά τις ανάγκες που υπάρχουν, το μουσικό σχολείο της πόλης είναι το πιο άθλιο κτίριο στην Ελλάδα, όπως και το κλειστό γυμναστήριο στη Λιμνοπούλα που έχει για παρέα το μόνο ακόμη γήπεδο ποδοσφαίρου με χαλίκι.
Άσφαλτος καινούρια στην πόλη έχει να πέσει χρόνια, η Εγνατία δεν έχει έξοδο για το μισό λεκανοπέδιο τη στιγμή που ετοιμάζονται να μπουν και τρίτα διόδια στο νομό, το αεροδρόμιο είναι Β' Εθνικής, ένα "Γιαννιώτικο σαλόνι" που θα μπορούσε να αποτελεί αιτία επίσκεψης στην πόλη έχει αφεθεί στη μοίρα του και μέσα εθεάθησαν να βόσκουν μέχρι πρόβατα.

Ένα καφενείο στην πλατεία που κάποτε λεγόταν "Όαση" έφτασε να θεωρείται το έργο του αιώνα, ένα απλό πεζοδρόμιο στην είσοδο της πόλης απουσιάζει εγκληματικά με ό,τι αυτό συνεπάγεται, χρήματα πολιτών κάνουν φτερά από τα ταμεία του Δήμου και ακόμη αναζητούνται, η ανακύκλωση γίνεται απροετοίμαστα και όπως πάντα, τα πάντα ρίχνονται παντού, η πόλη κατάντησε  από τις πιο βρώμικες της χώρας.

Για το ποδήλατο ως μέσον μεταφοράς ούτε κουβέντα, για σύνδεση του Πανηπειρωτικού με το Πανεπιστήμιο και με την πόλη τίποτε, η λεωφόρος Νιάρχου παραμένει όπως ήταν πριν τριάντα χρόνια, η λαϊκή αγορά πεπαλαιωμένη και απαξιωμένη, τα κτίρια του Δημαρχείου, της Περιφέρειας και του Δημοτικού Ωδείου ( όμορφα αλλά άλλων εποχών και για άλλες χρήσεις πια) δεν εξυπηρετούν ούτε στο ελάχιστο τις σύγχρονες ανάγκες γι' αυτό και πολλές υπηρεσίες στεγάζονται και πληρώνουν ενοίκια αλλού, τα πάρκα παρατημένα λειτουργούν ως πάρκιγκ.

Γι' αυτούς- και όχι μόνο- τους λόγους οι δημόσιοι άνδρες της πόλης και του Νομού μας πρέπει να θεωρούνται εξαιρετικά επιτυχημένοι.



Αυτός είναι ένας από τους κάθετους δρόμους που ενώνει την παραλίμνια περιοχή με το κέντρο της πόλης


Συνήθης εικόνα στην παραλίμνια περιοχή 


Το σήμα κατατεθέν του μώλου. 


                     Έτσι κάπως τοποθετούνται οι κάδοι στην πόλη μας για να είναι εύχρηστοι..



Τώρα τους φταίνε οι αρκετά λειτουργικές και αισθητικά ωραίες ξύλινες κατασκευές στα καφέ του μώλου και βάλθηκαν να τις ξηλώσουν..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...